B  I  B  L  I  O  T  H  E  C  A    A  U  G  U  S  T  A  N  A
           
  Ambrosius
ca. 339 - 397
     
   



H y m n i

Textus:
Early Latin Hymns,
ed. A. S. Walpole, Cambridge 1922;
Hymni latini antiquissimi LXXV,
ed. W. Bulst, Heidelberg 1956;
Hymnen und Sequenzen,
ed. A. Schwerd, München 1954


____________________________________


Scripsit Augustinus in enarrationibus in psalmos (72,1):
«Hymni laudes sunt Dei cum cantico: hymni cantus sunt continentes laudem Dei; si sit laus, et non sit Dei, non est hymnus; si sit laus, et Dei laus, et non cantetur, non est hymnus; oportet ergo, ut, si sit hymnus, habeat haec tria: et laudem, et Dei, et canticum.»

Scripsit Ambrosius in sermone contra Auxentium (c. 34):
Hymnorum quoque meorum carminibus deceptum populum ferunt, plane nec hoc abnuo. Grande carmen istud est quo nihil potentius; quid enim potentius quam confessio trinitatis, quae cottidie totius populi ore celebratur? Certatim omnes student fidem fateri, patrem et filium et spiritum sanctum norunt versibus praedicare. Facti sunt igitur omnes magistri, qui vix poterant esse discipuli.


Metrum hymnorum
Melodia hymnorum (reconstructio)

Deus, creator omnium
Aeterne rerum conditor
Iam surgit hora tertia
Intende, qui regis Israel
Inluminans altissimus (?)
Orabo mente dominum (?)
Splendor paternae gloriae (?)
Aeterna Christi munera (?)
Somno refectis artubus (?)
Consors paterni luminis (?)
O lux beata trinitas (?)
Fit porta Christi pervia (?)
Amore Christi nobilis (?)
Agnes beatae virginis (?)
Hic est dies verus dei (?)
Victor, Nabor, Felix, pii (?)
Grates tibi, Iesu, novas (?)
Apostolorum passio (?)
Apostolorum supparem (?)
Nunc sancte nobis spiritus (?)
Rector potens, verax deus (?)
Rerum deus tenax vigor (?)
Iesus corona virginum (?)
Aurora caelum purpurat (?)
Iam lucis orto sidere (?)
Christe, redemptor omnium (?)