Cenodoxus

Comico-Tragoedia

________________________________________________________________

Actus IV

SCENA  I    SCENA  II    SCENA  III

SCENA  IV    SCENA  V    SCENA  VI

SCENA  VII    SCENA  VIII

Scena I

Aesculapius. Machaon. Podalyrius. Dama.

Cenodoxus. Philautia.

Aesculapius. Dama, nuncia venire, quos herus

Vocaverat.

Dama. Vocati adeste.

Cenodoxus. Accedite.

Aesculapius. Dolemus aliquid accidisse tristius

Cenodoxe; quod nostra tamen opera cito

1240

Curabitur; spondemus.

Cenodoxus. Ille caelitum

Quod Imperator jusserit, certum est sequi.

Philautia. Pie.

Cenodoxus. Mori perinde vivereque placet,

Ut videro placere Numini.

Machaon. Nihil

Erit periculi.

Philautia. Pericula spernere

1245

Te finge.

Cenodoxus. Nullum esse autumo periculum

Quod ad beata me, et cupita littora

Eijcit: ubi his carere tandem incommodis

Malisque possiem.

Philautia. Quid his caelestius

Pote dicier verbis?

Podalyrius. Carere nesciunt

1250

Haec saecula Cenodoxo: ut ille urbem hactenus

Servavit, ita decet hodie ut redhostiant.

Aesculapius. Extende laevam, donec exploravero

Venam. Machaon tange.

Machaon. Tremulus pulsus est,

Atque varius: modo nullus.

Aesculapius. Etiam ut jacuerit

1255

Vidistis? ut supinus? ut tetenderit

[125]

Porrecta crura, manusque?

Machaon. Non faustae nota

Est sanitatis.

Podalyrius. Ex notis ita dubijs

Atque subitis conjecto non dubium malum,

Celsusque mecum.

Machaon. Assentior plenissime;

1260

Eoque mage, quod brachia eadem cruraque

Jactat frequentius.

Aesculapius. Timentur haec quidem;

Sed longiori tantum in aegritudine.

Istaec dialis est. Licebit mitius

Pronuntiare.

Podalyrius. Non mihi.

Machaon. Vitream date;

1265

Valere non potest.

Aesculapius. Ut est livida? quasi

Tenuia quaedam fila subsidunt.

Podalyrius. Refert

Nubeculas quasi furfurum densissimas.

Vixit.

Aesculapius. Ita me DEUS amet, haud temere anteidhac

Tam certa, tam subita indicia perspexeram

1270

Mortis propinquae.

Machaon. Rursus accedere placet.

Caput aestuat.

Podalyrius. Cor tange.

Cenodoxus. Nemini alteri

Per me licebat pectus istud tangere;

Tu primus, idemque ultimus es.

Machaon. Ingens calor

Praecordiorum, et cordis aestuatio.

1275

Agitantur inibi venae, et impetu novo

Feruntur.

Aesculapius. Esse nihil periculosius

Queat. Quid agimus? de genere morbi haud liquet.

Medicina morbo incognito est incognita.

Placet opperiri crastinum.

Podalyrius. Ipse crastinum

1280

Non opperibitur: morari non placet.

Machaon. Cenodoxe, ubi dolor tibi est acerrimus?

Cenodoxus. Perinde ubique. Pulmo tamen ardentius

Prae caeteris divexat, et pleuritidis

Stimuli coartant latera punctu perpete.

1285

Aesculapius. Praesentius nihil huic malo pellendo erit;

Pleuritidi quidem recenti Agallochum

Potum ex aqua.

Podalyrius. Resinave terebynthina

Lateri illita, aut apposita.

Aesculapius. Sed pulmonibus

Et herba Chrysocome bibita medebitur;

1290

Et Tragoriganon ex melle in eclegmate datum.

[126]

Podalyrius. & Machaon. Ita convenit.

Aesculapius. Duntaxat ut propere habeat.

Cenodoxus. I Dama, Pharmacopola ut istaec apparet

Jube.

Aesculapius. Bono animo es: reveniemus commodum

Cenodoxe; et ut spero, meliuscule tuae

1295

Se res habebunt.

Cenodoxus. Numini quod libuerit,

Sperare libet.

Podalyrius. Animus mihi egregie dolet,

Sperare me neque posse, neque promittere

Tanto viro salutem.

Machaon. Habet, quod perditus

Orbis suam infelicitatem defleat,

1300

Qui tanta lumina nec diu, nec multa habet.

Aesculapius. Indignitas haec orbis est: nescit suam

Opulentiam. Servare, colere oportuit

Tales viros: quos negligit, coelum asserit.

Scena II

Hypocrisis.

Hypocrisis. Extremus actus restat, Hypocrisis, tibi;

1305

Extrema pariter experiri convenit.

Cenodoxon educavi in hoc sinu meo:

Simul senuimus. Quid aliud nunc est super,

Quam ne velit Cenodoxus absque me emori?

Hostes tamen vereor, et illos Caelites

1310

Qui se suis adeo student clientibus

Illosque sibi probare, saepe ut perditos

Orcique certos, ultima defenderint

Necessitate, et secum ad astra abduxerint.

Velut ego caeli saepe securissimos

1315

Suprema in illa lucta ad Orcum compuli.

Hic inter et Saxum, et Sacrum, pendent Stygis

Caelique spes: hic arma decretoria

Sumuntur; hic viribus opus validissimis

[127]

Arteque magistra; quam profiteor Hypocrisis.

1320

Sed ne morando meque meaque negligam,

Genium antevertam caelitem; neque patiar

Cenodoxum obaeratum mihi e manu rapi.

Scena III

Dama. Cenodoxus. Hypocrisis. Hugo. Philaretus.

Dama. Here, nisi quid molestiae est, Hugo foris

Philaretusque, aditum rogant.

Cenodoxus. Adducito.

1325

Hypocrisis. Patientiam doloris hic ut jactites

Adverte: vim doloris aperi, dum tegis,

Aut tegere velle crederis: itaque abditum

Subinde compella dolorem: nihil agis

Nil proficis vesane dolor; ut lancines

1330

Acerrime, superare non potes: tuas

Vincam ferendo insanias. Et id genus

Alia. Modo adsunt; quod agis age.

Cenodoxus. O Philarete.

O Hugo; satis an salve?

Hugo. Ego esse me rear

Salvum absque Cenodoxo?

Philautia. Mihi haud ita doleat

1335

Meus dolor, Cenodoxe, ut indolui tuo.

Cenodoxus. Lectissimi juvenes, nimis amatis, scio,

Cenodoxon. Imo iniuriam prope facitis.

Hugo. Quid jam?

Cenodoxus. Quia supra merita me mea colitis.

Hypocrisis. Recte, modeste.

Hugo. Novimus tua merita

1340

Cenodoxe, nostraque nomina: tuo non licet

Exire nobis aere. Sed quis lectulo

Te casus afflixit?

Cenodoxus. Cave, Hugo, dixeris

Casum: supremi jussa Numinis puta.

Merentur id flagitia mea: quae mavelim

[128]

Hic expiare, quibus libet cruciatibus,

Quam Numine offenso hinc migrare.

Hypocrisis. Quam pie.

Cenodoxus. Sed unde nostis me [non] valere?

Philautia. Civitas

Prope universa dictitat, queritur, dolet.

Cenodoxus. Quae caussa luctus?

Philautia. Tumet. Ille suo Patri,

1350

Alius Patrono, omnes amico clamitant

Malum accidisse grandius.

Hypocrisis. En, ut charus es!

Quod tu doles, dolet omnibus.

Cenodoxus. Mihi vero nil

Accidit, amici.

Hugo. Utinam quidem.

Cenodoxus. Sapientibus

(Nec me tamen numeravero in sapientibus)

1355

Accidere quicquam posse credis? omnia

Paratus exspectaveram, quae corpori

Dudum minari caeperant. Ad hoc enim

Ego memet auctoravi, et addixi libens,

Perferre mortalia.

Hypocrisis. Nihil constantius.

1360

Cenodoxus. Animus mihi hoc erectior, quo mage jacet

Corpus.

Philautia. An ab istis mens doloribus nihil

Turbatur?

Cenodoxus. A patientia ipse vincitur

Dolor: nec ultra furere, quam in corpus sinit.

Hugo. Laudanda et admiranda prorsus haec tua est

1365

Constantia, Cenodoxe; nil doloribus

Concedere; affecto imperare corpori.

Sed est molestum potius alijs, quam tibi,

Te aegrum esse.

Cenodoxus. Quomodo?

Hugo. Quia se dolent ope

Tua carere. Nos uterque principes

1370

Ferimus moleste, aliique, quum te non licet

Solito docentem attendere et obstupescere.

Cenodoxus. Lectissimi flores: docere jam quidem

Lingua nequit, occupata magno corporis

Incommodo: tolerantia atque robore

1375

Animus docere potest. Facere non dicere

Virtus docuit. Adeste, mecum temnite

Non aegritudinem modo, sed et ipsius

Adversa mortis tela. Nec modo spernite,

Verum appetite. Pulchrum est DEO spectaculum.

[129]

Hominem videre, cum doloribus et nece

Compositum; eundem posse frangi, non tamen

Terrefieri, vincive. Mors mala non erit,

Nisi vita fuit. Et inanis est rei metus,

Augere quam timor potest, demere nequit.

1385

Moriar? id exspectaveram. Moriar? bene est;

Ita desinam aegrotare posse; ita desinam

Posse alligari, posseque mori desinam.

Vivere juvat? Sed saepius taedet, piget.

Mori, semel fortasse piget; ubi vicero

1390

Semel, pigere denuo haud potest. Brevis

Vita fuit? imo longa nimium, si mala:

Si bona, satis longa fuit. Etenim sufficit

Breve spatium virtutibus: Paucos sibi

Annos requirunt: est satis vel unicus,

1395

Satisque, nullus. Pluribus certe obfuit

Vixisse, quam diem obisse.

Philautia. Certe non eget

Solatio peregre petito, qui suo

Aeger valentes erigit.

Hugo. Multum doces

Cenodoxe, cum nihil etiam doces. Nequis

1400

Vel aeger, alijs denegare utilem operam.

Cenodoxus. O quanta pectori ingruit meo lues!

Ut asperat praecordia? ardent viscera!

Sed eiulare me dolor frustra jubes:

Nihil agis; imperabo.

Philautia. Lacrimas mihi

1405

Prope commovet, quum te video sine lacrimis

Tam gravia, tamque atrocia pati.

Hypocrisis. Bene premis

Lamenta: ne patientiae laudem opprimas.

Cenodoxus. Aegre loquor. Revocate medicorum manum,

Serpit malum: intercludit aegrum spiritum.

1410

Vis saeva me enicat. Aquulam huic incendio

Affundite. Aetnaeo camino calidior

Populatur artus flamma. Sed nihil proficis

Immane saevias licet: feram, feram.

Hugo. Obmutuit. Aquam aspergite; labra tingite.

Philautia. Cenodoxe! nil movetur.

Hugo. An animam forto agit?

[130]

Philautia. Cenodoxe!

Hugo. Nictat, suspicit.

Philautia. Qui vivimus

Cenodoxe?

Cenodoxus. Vita in limine fuerat mea.

Ite, medicos properate.

Hugo. Cedimus; DEUS

Te sospitet, Cenodoxe.

Cenodoxus. Supremum vale

1420

Salveque Philarete; Hugo, mihi salve ac vale.

Hugo. Nihil opus ita salvere, Cenodoxe: Superis

Volentibus, salvum videre saepius

Te licuerit.

Philautia. Valente te valebimus.

Scena IV

Chorus Angelorum lugentium. Cenodoxophylax.

Chorus. Quid se tuus habet alumnus? etiamnum tibi?

1425

Resistit? an vicina mortis horula

Illum reduxit? quid taces?

Cenodoxus. Socia cohors,

Depositus est alumnus: illum jam salus

Vix ipsa seruet. Ita periculosus est

Morbus animi, quem proceat superbia.

1430

Virtute falsa contegit verum scelus:

Nescitque vulnus, vulneratus undique,

Aut spernit atque negligit, quoad interit.

Reperere nempe scelera ad excidium hominis

Compendiariam hanc viam, ut virtutibus

1435

Velata, nescirentur, hominemque inscium

Prope, et nihil timentem ad Orci limina

Deponerent.

Chorus. Oportet pertinaciter

Monere, nihil omittere, omnia dicere,

[131]

Omniaque facere: fortean tandem dabit

1440

Manus.

Cenodoxus. Monemus imo, et aures vellimus

Animosque nostris saepe alumnis: nil tamen

Proficimus: adeo se suos non autumant,

Ut viliores sint sibi ipsis, quam suis

1444

Sint hostibus. - - -

1445

Chorus. Fundite fletus, tundite pectus,

Edite planctus, promite luctus;

Sidera vilis spernit homullus,

1448

Tartara charus quaerit alumnus.

1444

Cenodoxus. - - - - Jam machinationibus

1449

Cenodoxus oppugnatur acriter omnibus;

1450

At ipse denudatus est; undique pater

1451

Locus hosti; amicum credit. - - -

Chorus. Quid casso, socij, labore vilem

Dignamur toties adire terram?

Ipsi cedere nos jubent amici,

1455

Ipsi pellere nos solent alumni.

1451

Cenodoxus. - - - - - - Ibo, et opem feram.

1456

Heu monstra stygia; heu inferas acies! mihi

1457

Vix aditus est. - - - -

Scena V

Cenodoxophylax. Panurgus. Hypocrisis. Philautia.

1457

Cenodoxophylax. - - - Quid juris in alumnum meum

Obis, scelesti, sumitis?

Panurgus. Quid in meum

Tibi juris est?

Cenodoxophylax. Tuumne dicis?

Panurgus. Inquio,

1460

Cenodoxophylax. Qua fronte? monstrum.

Panurgus. Qua soleo.

Cenodoxophylax. Plagiarius

[132]

Nefandus es.

Panurgus. Sese mihi in meam fidem

Ultro ipse dedit.

Cenodoxophylax. Ecquae fides enim tua?

Perfide.

Panurgus. Vel hinc quae sit, scies; nunquam feram

Ut hunc, alumnum vel tuum tu appellites,

1465

Meum vel esse neges.

Cenodoxophylax. datus a DEO est mihi.

Panurgus. At scelera fecerunt meum.

Cenodoxophylax. Fieri meus.

Jam denuo potest.

Panurgus. Meusque denuo

Potest.

Cenodoxophylax. Apage te.

Panurgus. Apage te.

Cenodoxophylax. Adhuc resipiscere

Moram habet.

Panurgus. Adhuc plus desipiscere moram habet.

1470

Cenodoxophylax. Quid si reduxero?

Panurgus. Quid si ego iterum abduxero?

Cenodoxophylax. Non hinc recedes?

Panurgus. Imo, cum recesserit

Cenodoxus.

Cenodoxophylax. Eheu; misera sors miseri hominis!

Et quid sorores inde geminae Tartari?

Quid quaeritatis?

Hypocrisis. Nostrum herum, cui sedulo

1475

Servivimus.

Philautia. Nostrum imo mancipium, cui

Diu imperavimus.

Panurgus. Tibi nec servijt,

Nec tu imperasti.

Cenodoxophylax. Eheu, nimis quam scio probe.

Panurgus. Proinde jus hic quaere nullum.

Hypocrisis. Nullus es;

Obsurduit tibi Cenodoxus: mihi vigil

1480

Utramque praebet aurem.

Philautia. Ego animum retineo

Arctis ligatum vinculis.

Cenodoxophylax. O quam graves,

Cenodoxe, dominos pateris?

Hypocrisis. Atque quam gravem,

Cenodoxe, dominum fugis, ubi hunc fugis. Equidem

Tibi gloriamque dignitatemque peperi.

1485

Hic perdere cupit.

Cenodoxophylax. Parere volui, haud perdere,

Sed veriorem: haec vana, fluxa, nulla erit.

Philautia. Ego unice studui, ut placeres omnibus,

Hic displicere omnibus, omnia tibique vult.

Cenodoxophylax. Imo placeres ut DEO, hoc contenderam.

1490

Jam nec placere DEO, nec homini tu potes:

Panurgus. Imo potes et DEO et homini. Nihil ambige.

Perspecta virtus enitet.

Cenodoxophylax. Quaenam enitet

Virtus?

Hypocrisis. Misericordia tua adversus inopes,

[133]

Studium benevolentiaque in omnes: Sanctitas

1495

Viventis, et pietas precantis. Caeteram

Quid memoro virtutem polo dignam, et DEO?

Cenodoxophylax. Benefacere, Cenodoxe, nil juvat; nisi

Demissa mens accesserit.

Hypocrisis. Laudem licet

Virtuti habere.

Cenodoxophylax. Ambire vero, non licet.

1500

Philautia. Virtus videri debet.

Cenodoxophylax. Ipsa non cupit.

Philautia. Quaerenda gloria erat.

Cenodoxophylax. Erat; sed verior;

Haec vana, cassa, falsa, fluxa, nulla erat.

Philautia. Haec magna, vera, clara, pulchra, aeterna erat.

Cenodoxophylax. Peritura jam jam.

Philautia. Vivere imo clarius

1505

Jam denique incaeptura.

Cenodoxophylax. Sidera aspice

Cenodoxe; quid tibi potest praeclarius

Illa videri gloria? hanc petas licet.

Hypocrisis. Terras videto; tanta tamque patentia

Orbis spatia; quid rarius, quid charius,

1510

Quid clarius, quam posse fama et nomine

Tuo replere haec cuncta? Nosci ab omnibus?

Coli, atque amari? postque cineres vivere?

Superesse posteris? nec ullis saeculis

Senescere!

Cenodoxophylax. Quid inde lucrifeceris? petens

1515

Faman deperdita anima? Si orbem gloria

Habebit, animam Tartara. Huc te advertito

Cenodoxe.

Panurgus. Te huc advertito.

Cenodoxophylax. Hunc tu ne audias

Cenodoxe.

Panurgus. Tu ne hunc audias.

Cenodoxophylax. Inimicus est.

Panurgus. Inimicus est: fallere cupit.

Cenodoxophylax. Perdere cupit;

1520

Ego te adjuvare.

Panurgus. Ego te adjuvare.

Hypocrisis. Recte agis

Cenodoxe; jam sapis.

Cenodoxophylax. Male agis, ac desipis.

Philautia. In orbe jam laudaberis.

Cenodoxophylax. In Orco, miser,

Damnaberis.

Philautia. Dicere sanctus.

Cenodoxophylax. Improbus

Dicere.

Panurgus. Saeculique decus.

Cenodoxophylax. Ah dedecus.

1525

Philautia. Virtutis exemplum.

Cenodoxophylax. Sceleris.

Hypocrisis. Omnes scient

[134]

Laudes tuas.

Cenodoxophylax. Fraudes tuas.

Hypocrisis. Te ora omnium

Ferent.

Cenodoxophylax. Prement.

Hypocrisis. Amabit orbis.

Cenodoxophylax. Oderit.

Hypocrisis. Te praedicabit.

Cenodoxophylax. Elevabit te.

Hypocrisis. Colet.

Cenodoxophylax. Tollet. Adeone despicatui te habes,

1530

Cenodoxe, ut hostibus tuis, plus quam tuo

Fidas patrono?

Panurgus. Haud est patronus.

Philautia. Et tui

1535

Quid inquient, quid audient clientium

Greges, nisi tuam gloriam extremum tenes?

Cenodoxophylax. Quid inquiet caeleste Numen? caelites

Quid inquient nisi gloriam tandem hanc fugis?

Panurgus. Ingratus et molestus, ac dudum gravis

Apud meum es Cenodoxum. Abi, et meam mihi

Relinque praedam.

Cenodoxophylax. Immeritus odio sum. Fugit

Sana Cenodoxus, improba modo quaeritat

1540

Consilia. Lusus inferis cohortibus

Abeo. Tonantem flectere precibus meis

Fortasse quibo. Non mihi parcam, ut meo

(Heu non meo) velit ille alumno parcere.

Scena VI

Dama. Aesculapius. Machaon. Podalyrius.

Dama. Seri estis: eluctatur animus egredi

1545

E corpore.

Aesculapius. Meliora superi.

Dama. Accurrite.

Machaon. Cenodoxe. Surdo.

Podalyrius. Deficitur aeger animo

Totus.

Aesculapius. Date huc buglosson, ori ut ingeram.

Podalyrius. Habes.

Aesculapius. Revomit.

Podalyrius. At denuo ingere.

Aesculapius. Reijcit.

[135]

Machaon. Pulejum aceto fractum ad imas admove

1550

Nares.

Aesculapius. Nihil ago. Nulla virtus. Respuit

Medicamina malum.

Podalyrius. Jam pedes extendere

Occoepit. Omnis calor abit: frigidus habet

Extrema sudor membra. Proximum est mori.

Machaon. Adeo repentinum malum, pestem, necem

1555

Nunquam videre memini.

Podalyrius. An expiaverat

Animum prius, quam hic ageret animam?

Dama. Maximo

Cum sensu: et ipse lacrimis madidas genas

Manare vidi.

Machaon. Pastus epulo etiam est sacro?

Dama. Sanctissime: movitque fletum astantibus

1560

Flens ipse. Verba semifracta, sed novam

Prae se ferentia sanctitatem identidem

Iterans: nec ante sancta desijt loqui,

Quam desierat omnino proloqui.

Aesculapius. Decet,

Moriatur ut sancte ille, qui sic vixerat.

1565

Sed adeste; concedamus hinc; nihil opera

Jam nostra mortuum juvat. Nam mortum

Vocitare Cenodoxum dolore maximo

Cogor. - - - - - -

Scena VII

Panurgus. Philautia. Chorus Cacodaemonum insultantium. Mors. [Hypocrisis. Spiritus Cenodoxi. Cenodoxophylax. Phasallioth.]

Panurgus. - - - - Modo apparatus est stygia locus

Alude: quid moraris emori? Nequis

1570

Vitam precario redimere. Nequis meas

Evadere manus.

Philautia. Evome animam. Tartaro

[136]

Hanc hostiam debes, mihique hoc praemium.

Panurgus. Istaec manus te expectat; hos ungues tibi

Defigere aveo.

Asempholoth. Jam profugere non potes

1575

Cavea mea.

Phasallioth. Revertere ad Numen nequis:

Jam non receptat, saepius vocaverat,

Sed abnuisti. Quid moraris emori!

Hypocrisis. Frustra ingemiscis. Cingere, morere, sequere

Cocyti ad antra, sceleribus meritas tuis

1580

Sedes; superbus ad superbos; improbus

1581

Ad improbos. - - - -

Chorus Cacodaemonum.

Triumphate, cachinnate, reserate Tartara,

Jam superba anhelamus, et raptamus spolia.

Asempholoth, Phasallioth, et Asteroth hiascite,

1585

Faucibus et rictibus hanc belluam immergite.

Jam propinquat mors tremenda, mors horrenda jaculo:

1587

Jam fas erit harpagare, deturbare Tartaro.

1581

Mors. - - - - Regina terrae, quae mea

1588

Framea feroces frango Regum spiritus.

Quicquid potens est, arbores, saxa, oppida,

1590

Ferrumque chalybemque domo. Quicquid in aëre,

Quicquid profundo, quicquid ista gignitur

Tellure; fasces undique horret ad meos.

Nec tu, nec iste, nec ille, nec quisquis alius

Hoc spiculum non sentiet. Saepe pueros,

1595

Saepe Juvenes, semper senes mihi subigo,

Hoc clepsydrae reliquum quod est, conceditur

Parisiaco Doctori; ut audio, inclyto

Viro; sed inclytus licet sit, non movet;

Morietur; appetit mora extremissima.

1600

Compono telum; libro, vibro, figo,

Omnes. Habet;

Vicimus.

Spiritus Cenodoxi. Heu, heu.

Panurgus. Ad inferos; ad inferos.

Cenodoxophylax. Mane

Panurge.

Panurgus. Non maneo.

Cenodoxus. Impero.

Panurgus. Quid jam rei?

[137]

Cenodoxus. Supplicia differ. Judicem prius audiat

Cenodoxus! illic interim asserva reum.

1605

Mors. In uno nequeo conquiescere.

Plures adeo. Regumque turres, pauperum

Velut tabernas pulso, verto, subruo.

Nunc quaerito, quis proximus sit debitor.

Scena VIII

Chorus Mortualis.

Chorus Mortualis.

Sic transit mundi gloria

1610

Cum sequuntur funera.

Omnis enim dignitas

Mera est inanitas.

Heri plenus honoribus,

1615

Cras erit esca vermibus.

Cras infestabit vipera,

Quem nunc honestat purpura.

Beati rector Seculi,

Parce terrae pulveri.

Nulla cavet prudentia

1620

Mortis strategemata.

Nulla flectit potentia,

Iratae mortis brachia.

Nulla fallit solertia,

Astutae mortis spicula.

1625

O Magni virtus Numinis,

Quid est vita hominis?

Vixdum bene nascimur

Cum repente morimur:

Vita enim hominum,

1630

Nil est nisi somnium.