Vir nemoris

Liber II

___________________________________________________

moeniaque apparent, noua munimenta tyranni

castraque uenturo bello. Quam multa dolorem

infandum renouant! Quae tanta euersio rerum

65

circum agitat mentes animumque et uiscera torquet!

Quo uetus urbis honos, heu? Quo ciuilis imago,

quoue abiit decor et priscae uestigia formae?

Heu, populare forum! Heu, sedes amplissima Patris,

et suggesta patrum, et suggesta et scamna lycaei!

70

Nunc crudelis ibi posuit tentoria miles,

nunc suggesta tyrannus habet famulique tyranni.

Instrumenta necis stant hic et tabida pestis

diffluit. Heu! Nimbus celsam niger implicat arcem

et ueluti sordes circum lugubris opacat.

75

Protinus auersa ceruice et lumine auaram

ploranti fugimus terram. Qua denique adimus

Venicium saxis subiectum cernitur altis,

Venicium quondam belloque insigne uirisque

lustramusque auide pagos pontemque fluenti

[4]

80

quod semel irrubuit Gallorum sanguine, quaque

ultima tentarunt mortis luctamina ciues.

Interea, tacitae sublustri noctis in umbra,.

per medios gradimur pagos. Conualle reductum

atque interiectum saxis tranauimus amnem.

[117 ^v]

85

Lustrantes igitur fluuialis compita tractus,

regredimur taciti praerupto calle uiamque

carpimus ascensu petimusque cacumen, aperta

planitie extensum, riuis et gramine feta.

Qua celer in gyro cursus floresque iubarum

90

dant signum uenalis equi. Potiorque putatur

uenari taurum et muros saltare peritus.

Quaque omnes colitur numen Victoriae in annos,

montana hic longum regio memoranda per aeuum

ualle sub arborea apparet, qua pauper anili

95

Cocles dextra ausit (dictu mirabile!) primas

――――――

117^r, 82 sub lustri err. T V // 83 gladimur err. V.