Vir nemoris

Liber II

___________________________________________________

ultoris belli taedas flammare. Superbi

qua nex inde uiri (tristis fremit umbra furorque

turpiter angit adhuc uindex praecordia fratrum).

unius uirtute Ducis ciuilia prorsus

100

uulnera siccauit secretaque foedera rupit.

Tu nunc turpe luis sub tristia tartara crimen.

Vos quoque, noctiuagi lemures, per opaca locorum

seditione graues furtim componere plexus

saepius adsueti, tantorum causa malorum,

105

infecti quod causa operis, commissa luetis.

Parte autem aduersa, litus quae spectat Eoum

dissita ubique iacent madefactaque tecta cruore

ciuili totiens, madefactaque silua, feraces

quae tegit aleriae campos. Vbi moenia quondam

[5]

110

urbis erant dominae populorum a gente Quirini

condita, desertum est litus, quo armenta coruscant.

Turris adhuc superest (melius si nulla fuisset!)

Troiano qua sicut equo ferus exiit hostis,

saeua ubi degeneres fouit discordia natos

115

et falsos turpi conduxit fenore fratres.

Progredimur tacito incessu tractusque uiarum

effugimus. Ciues alimenta precaria furtim

suppeditant petimusque inopem per ouilia uictum.

Castaneae aut reliquos legimus per inhospita echinos.

[118 ^r]

120

Rursus in ascensum ferimur petimusque niuosi

culmina sacra iugi, cui dat Marusalia nomen.

Heu, quae nunc menti subeunt! Quam multa recursant

pectore et occurrunt patrii loca plena cruoris!

Hic inuisa ferox tentoria miles habebat,

125

caede uiros aut igne domos uastabat et agros.

Haec nostri instabant ciues et acerba mouebant

――――――

117^v, 98 angit correxi: augit T V // 110 domine err. V // 110 a T²: e T V // 111 coruscant uelut Lucretii de rer. nat., II, 320: conissant T V coniscant T³ // 118^r, 121 marosalia V.