|
|
Lectio XXXVII
Grammatica
Morphologia:
Declinatio tertia cum «i»:
adiectiva unius suffixi.
―――――――――――――――――――――
1. Amicus meus prudens et doctus est.
2. Ab amico prudenti adiuvor.
3. Consilio prudenti cedam.
4. Amici consilium prudens mihi placuit.
5. Amici consilia prudentia mihi placuerunt.
6. Amicus prudentia eminet.
7. Populus Romanus post bella diuturna potens fuit.
8. Civitas Romana in rebus adversis constans fuit.
―――――――
De C. Mucio Scaevola.
Post certamina atrocia Porsenna, potens rex Etruscorum, ante Romam castra collocaverat. Iam cives de salute desperabant. Tum C. Mucius, adulescens audax et libertatis avorum memor, nocte in hostium castra invasit, ut Porsennam necaret. Sed imprudens scribam regis necat; nam etiam scriba veste non simplici ornatus erat. A rege interrogatus: «Civis Romanus sum», inquit; «C. Mucium me vocant. Hostem patriae delere in animo habui, neque ego solus, sed longus post me ordo est ferocium adulescentium. Tibi ingens multitudo iuventutis Romanae indicit bellum. CCC (trecenti) adulescentes in amore patriae pares coniuraverunt; mea sors prima fuit. Ceteri mihi succedent.» Rex edixit, ut Mucius vivus cremaretur. Constans autem adulescens: «Igne», inquit, «non terreor», accessit ad aram, dextram igne cremavit. Tum Porsenna legatos misit, ut de pace cum Romanis agerent. Mucius autem a clade manus dextrae cognomine Scaevolae appellatus est.
―――――――
Vocabularium
prūdēns, -entis
imprūdēns, -entis
potēns, -entis
ingēns, -entis
constāns, -antis
atrōx, -ōcis
ferōx, -ōcis
audāx, -ācis
simplex, -icis
memor, -oris
officiī memor
pār, paris
prūdentia
adulēscēns, -entis m.
nox, noctis f.
hostis, -is m.
scrība, -ae m.
vestis, -is f.
iuventūs, -ūtis f. [iuvenis]
amor, -ōris m.
sors, -rtis f.
clādēs, -is f.
cognōmen, -inis n.
vīvus, -a, -um [vīta]
scaevus, -a, -um = sinister
dēspērāre
dēspērāre de salūte
succēdere
ēdīcere
cremāre
Etrūscī, -ōrum
Porsenna, ae m. (rēx Etrūscōrum, ca. 500 a. Chr. n.)
Mūcius Scaevola (ca. 500 a. Chr. n.) [scaevus]
Dictionarium latine-anglice
|