Lectio XL

Grammatica

Morphologia:

Coniugatio quarta (-īre)

―――――――――――――――――――――

1. Servorum est servire.

2. Non omnium servorum fortuna erat misera.

3. Nonnulli libenter dominis serviebant.

4. Vestis servorum simplex erat; servi tunica sola vestiti erant.

5. Supra audivistis de Pisone, domino severo.

6. Servus Pisonis verbo domini oboedit.

7. Servus sciebat, Piso nesciebat, cur Clodius non veniret.

8. Cras audiamus de servis fidis Plotii Planci, domini benigni!

9. Quis vestrum fabulam novam non libenter audiet?

―――――――

De servis domino benigno fidis.

Plotius Plancus, vir nobilis, a civibus suis capitis damnatus est. Fuga impeditus domi se occultavit. Milites veniunt et Plancum quaerunt. Servi audiuntur de loco, ubi dominus sit. Servi, qui domino benigno semper libenter serviverunt, respondent: «Nescimus; multis ex diebus nihil de domino nostro audivimus.» Tum servi custodiuntur, dominus quaeritur, non invenitur. Denique milites: «Scitis de Planci latebris. Erudite nos de latebris eius! Nisi nobis oboedietis, poenis gravibus puniemini.» Ea verba dominus in latebris occultatus audiverat. Subito, ut quaestionem finiret et servos fidos contra tormenta muniret, medios in milites provenit et caput gladiis militum praebuit.

―――――――

Audiatur et altera pars!

Vita nostra brevis est, brevi finietur.

Inveniam viam aut muniam.

―――――――

Vocabularium

audīre, audiō, audīvī, audītus

venīre, veniō, vēnī, ventum

invenīre

prōvenīre

servīre [servus]

vestīre [vestis]

oboedīre

scīre

nescīre

impedīre

cūstōdīre [cūstōs]

ērudīre

pūnīre [poena]

fīnīre [fīnis]

mūnīre

fuga [fugāre]

quaestio, -onis  f.

latebrae, -ārum

tormentum

servōrum est

respondēre, -eō, respondī, respōnsum

libenter

Dictionarium latine-anglice