| |
|
|
|
|
|
|
Aratos ca. 310 - ca. 250 a. Chr. n. |
|||||
|
|||||
|
Arati genus Aratus patris quidem est Athinodori, matris autem Delitophilae, genere vero de Solon Ciliciae. nominatur autem civitas de Solonem Lindium. fratres autem habuit Lyrem quoque et Calliodam et Athinodorum, quem ait Euphranor in descriptione ingenio furtim rescribere apud Zoilum accusationes. permansit autem apud Antigonum regem Macedonum transeunte regno in ipsum sicuti hunc. post Alexandri obitum obtinuit Macedoniam Arideus, qui cognominatus est Philippus. isto autem defuncto successit Seleucius Victor, quem interficit Ptolomeus Fulminalis cognominatus, Ptolomaei Salvatoris et Eurydicis filius, qui regnavit in Macedonia. perempto autem illo a Galatis sibi elegerunt Macedones Sosthenem, post quem regnavit in eis Antigonus Philippi. cuius fit puer Demetrius Obsessor, Demetrii autem Antigonus Geniculosus, apud quem frequentabat ut Perseus Stoicus et Antagoras Rodius qui Thebaida fecit et Alexander Aetolus, ut ipse ait Antigonus apud quem Hieronimus. adsistens quidem regis primum vero illi carmen exposuit apud Pana Arcadiensem. idem ipso iubente scripsit ea quae videntur. |
|
Γένος Ἀράτου Ἄρατος πατρὸς μέν ἐστιν Ἀθηνοδώρου, μητρὸς δὲ Λητοφίλας, τὸ δὲ γένος ἀπὸ Σόλων τῆς Κιλικίας. ὠνομάσθαι δέ φασι τὴν πόλιν ἀπὸ Σόλωνος τοῦ Λινδίου. ἀδελφοὺς δ' ἔσχε Λύρην τε καὶ Καλλιώδαν καὶ Ἀθηνόδωρον, ὅν φησιν Εὐφράνωρ ... ἀντιγράψαι πρὸς τὰς Ζωίλου κατηγορίας. διέπρεψε δὲ παρὰ Ἀντιγόνωι, ὃς ἐβασίλευσε Μακεδονίας, παρελθούσης τῆς βασιλείας εἰς αὐτὸν τρόπον τοῦτον. μετὰ τὴν Ἀλεξάνδρου τελευτὴν ἐκράτει τῆς Μακεδονίας Ἀριδαῖος ὁ κληθεὶς Φίλιππος. τούτου δὲ ἀποθανόντος, διεδέξατο Σέλευκος ὁ Νικάνωρ, ὃν ἀναιρεῖ Πτολεμαῖος ὁ κληθεὶς Κεραυνός, Πτολεμαίου τοῦ Σωτῆρος καὶ Εὐρυδίκης υἱός, ὃς βασιλεύει Μακεδονίας. ἀναιρεθέντος δὲ αὐτοῦ ὑπὸ Γαλατῶν ἐαυτοῖς αἱροῦνται Μακεδόνες Σωσθένην, μεθ' ὃν βασιλεύει αὐτῶν Ἀντίγονος Φιλίππου, οὗ γίνεται παῖς Δημήτριος ὁ Πολιορκητής, Δημητρίου δὲ Ἀντίγονος ὁ Γονατᾶς, παρ' ὧι διέτριβεν αὐτός, καὶ σὺν αὐτῶι Περσεὺς ὁ Στωικὸς καὶ Ἀνταγόρας ὁ Ῥόδιος ὃ τὴν Θηβαίδα ποιήσας καὶ Ἀλέξανδρος ὁ Αἰτωλός, ὡς αὐτός φησιν ὁ Ἀντίγονος ἐν τοῖς πρὸς Ἱερώνυμον. ἐπισταθεὶς δὲ τῶι βασιλεῖ πρῶτον μὲν αὐτῶι ποίημα ἀνέγνω τὸ εἰς τὸν Πᾶνα τὸν Ἀρκαδίας, εἶτ' ἐκείνου κελεύσαντος ἔγραψε τὰ Φαινόμενα. |
|||
|
frequentabat autem Aratus ad Zenonem Stoicum philosophum et scribitur ei epistula apud eumdem. |
|
ἐκέχρητο δὲ ὁ Ἄρατος Ζήνωνι τῶι στωικῶι φιλοσόφωι, καὶ γέγραπται αὐτῶι ἐπιστολὴ πρὸς τοῦτον. |
|||
|
didicit quidem et Odisseam, ut gecraustius inquit quasi praesidens ab imperatore et Heliadam scripsisse seu Homerum dirigere; vitiatum enim illum a compluribus. |
|
διώρθωσε δὲ καὶ τὴν Ὀδύσσειαν... |
|||
|
factus est autem nimis multum litteratus vir,.sicut testatur Callimachus adsistens ei ab infantia propter Praxiphanem Mytilenum (fr. 460 Pf.) |
|
ἐγένετο δὲ σφόδρα πολυγράμματος ἀνήρ, ὡς μαρτυρεῖ ὁ Καλλίμαχος... |
|||
|
Dositheus autem Pelusinus in quo apud Diodorum venire inquit et apud Antiochum Seleucium et permanere ad eum tempore sufficiente. |
|
Δωσίθεος δὲ ὁ πολιτικὸς ἐν τῶι πρὸς Διόδωρον ἐλθεῖν φησιν αὐτὸν καὶ πρὸς Ἀντίοχον τὸν Σελεύκου καὶ διατρῖψαι παρ' αὐτῶι χρόνον ἱκανόν. |
|||
|
eam quoque quae videntur subministrationem accepit ei Antigonus dans illud Eudoxi conscriptum et iubens adhaerere illi. unde quidam de mollibus recensitorum putaverunt non mathematicum esse Aratum. susceperunt enim nihil aliud quorum Eudoxi videntur facere illum in conscriptum reponi. huic autem conscientiae habetur et Hipparchus Bithineus. in quibus enim apud Eudoxum et Aratum probat hoc declarasse. consentit autem ei et Dionisius ... Arati et Homeri de mathematicis, sicut ait non ponimus illum medicum esse quod scriberet medicinales virtutes, neque mathematicum ponamus nihil mirum dixisse quibus Eudoxus. vim moderatur. erat enim et scire magnum loqui peritiae mathematicae. repperimus autem illum et super ... |
|
τὴν δὲ τῶν Φαινομένων ὑπόθεσιν παρέβαλεν αὐτῶι ὁ Ἀντίγονος δοὺς τὸ Εὐδόξου σύγγραμμα καὶ κελεύσας ἕπεσθαι αὐτῶι. ὅθεν τινὲς τῶν ἁπαλωτέρως προσερχομένων ταῖς ἐξηγήσεσιν ἔδοξαν μὴ μαθηματικὸν εἶναι τὸν Ἄρατον. ὑπέλαβον γὰρ μηδὲν ἕτερον τῶν Εὐδόξου Φαινομένων [ποιῆσαι] αὐτὸν εἰς τὸ σύγγραμμα θεῖναι. ταύτης δὲ τῆς γνώμης ἔχεται καὶ Ἵππαρχος ὁ Βιθυνός. ἐν γὰρ τοῖς Πρὸς Εὔδοξον καὶ Ἄρατον πειρᾶται τοῦτο ἀποδεικνύναι. συναγορεύει δὲ αὐτῶι καὶ Διονύσιος ........... ἐν τῶι Περὶ συγκρίσεως Ἀράτου καὶ Ὁμήρου περὶ τῶν μαθηματικῶν, ὅσπερ γέ φησιν· «οὐ τίθεμεν αὐτὸν ἰατρὸν εἶναι γράψαντα Ἰατρικὰς δυνάμεις, οὐδὲ μαθηματικὸν θήσομεν οὐδὲν ξένον εἰπόντα τῶν Εὐδόξου.» βιάζονται δ' οὐ μετρίως. ἦν γὰρ καὶ τὸ εἰδέναι μεταφράσαι ἐμπειρίας μαθηματικῆς. εὑρήσομεν δὲ αὐτὸν καὶ ἐπιμελέστερον τὰ πλεῖστα τοῦ Εὐδόξου ἐπιστάμενον. ἤδη καὶ ὁ Καλλίμαχος, συνεγγίζων αὐτῶι κατὰ τοὺς χρόνους [τοῦ] «Ἀράτου σύγγονος ἀγρυπνίης» τῆς τῶν φαινομένων θεωρίας, διὰ τὴν παρατήρησιν. πολλοὶ δὲ μετ' αὐτὸν ἐγένοντο Φαινόμενα γράψαντες, καὶ οὐδεμιᾶς ἀξιοῦνται φροντίδος. καὶ περὶ μὲν τούτου τοσαῦτα. |
|||