Γνῶμαι μονόστιχοι

Μονόστιχοι Λʹ

___________________________________________________

430

Λιμὴν ἀτυχίας ἐστὶν ἀνθρώποις τέχνη.

431

Λίαν φιλῶν σεαυτὸν οὐχ ἕξεις φίλον.

432

Λήσειν διὰ τέλους μὴ δόκει πονηρὸς ὤν.

433

Λόγος τις εὐχάριστος ἀπόδοσις καλή.

434

Λόγοις ἀμείβου τὸν λόγοις πείθοντά σε.

435

Λάμβανε πρόνοιαν τοῦ προσήκοντος βίου.

436

Λιμὴν πέφυκε πᾶσι παιδεία βροτοῖς.

437

Λόγωι μ᾽ ἔπεισας φαρμάκωι σοφωτάτωι.

438

Λόγος διοικεῖ τὸν βροτῶν βίον μόνος.

439

Λογισμός ἐστι φάρμακον λύπης μόνος.

440

Λῦπαι γὰρ ἀνθρώποισι τίκτουσιν νόσους.

441

Λαλεῖν μὲν οἶδας, τί δὲ λαλεῖς οὐκ αἰσθάνηι.

442

Λεπτῶς γέ τοι ζῆν κρεῖσσον ἢ λαμπρῶς κακῶς.

443

Λαβὼν ἀπόδος, ἄνθρωπε, καὶ λήψηι πάλιν.

444

Λιμὴν νεὼς ὅρμος, βίου δ᾽ ἀλυπία.

445

Λύπην γὰρ εὔνους οἶδε θεραπεύειν λόγος.

446

Λιμὸς μέγιστον ἄλγος ἀνθρώποις ἔφυ.

447

Λιμῶι γὰρ οὐδέν ἐστιν ἀντειπεῖν ἔπος.

448

Λυποῦντα λύπει, καὶ φιλοῦνθ᾽ ὑπερφίλει.

449

Λυπεῖ με δοῦλος δεσπότου μεῖζον φρονῶν.

450

Λύπη παροῦσα πάντοτ᾽ ἐστὶν ἡ γυνή.

451

Λόγον παρ᾽ ἐχθροῦ μήποθ᾽ ἡγήσηι φίλον.

452

Λύπης ἰατρός ἐστιν ἀνθρώποις λόγος.

453

Λέοντι κρεῖττον ἢ γυναικὶ συμβιοῦν.

454

Λύει δὲ λύπην παντὸς ἀνθρώπου λόγος.

455

Λάλει τὰ μέτρια, μὴ λάλει <δ᾽>, ἃ μή σε δεῖ.

456

Λύπης ἰατρός ἐστιν ὁ χρηστὸς φίλος.