Γνῶμαι μονόστιχοι

Μονόστιχοι Τʹ

___________________________________________________

725

Τῶν δυστυχούντων εὐτυχὴς οὐδεὶς φίλος.

726

Τὸν εὐτυχοῦντα καὶ φρονεῖν νομίζομεν.

727

Τῆς ἐπιμελείας πάντα δοῦλα γίγνεται.

728

Τὰ μικρὰ κέρδη μείζονας βλάβας φέρει.

729

Τὸ κέρδος ἡγοῦ κέρδος, ἂν δίκαιον ἦι.

730

Τὴν τῶν κρατούντων μάθε φέρειν ἐξουσίαν.

731

Τρόπος δίκαιος κτῆμα τιμιώτατον.

732

Τύχη τὰ θνητῶν πράγματ᾽, οὐκ εὐβουλία.

733

Τὰ χρήματ᾽ ἀνθρώποισιν εὑρίσκει φίλους.

734

Τάχισθ᾽ ὁ καιρὸς μεταφέρει τὰ πράγματα.

735

Τῶι γὰρ καλῶς πράσσοντι πᾶσα γῆ πατρίς.

736

Τὸ μηδὲν εἰκῆ πανταχοῦ ᾽στι χρήσιμον.

737

Τὸ πολλὰ πράττειν ἐστὶ πανταχοῦ σαπρόν.

738

Ταὐτόματον ἡμῶν καλλίω βουλεύεται.

739

Τὸν εὖ ποιοῦνθ᾽ ἕκαστος ἡδέως ὁρᾶι.

740

Τύχη τέχνην ὤρθωσεν, οὐ τέχνη τύχην.

741

Τυφλὸν δὲ καὶ δύστηνον ἀνθρώποις βίος.

742

Τὸ γὰρ θανεῖν οὐκ αἰσχρόν, ἀλλ᾽ αἰσχρῶς θανεῖν.

743

Τέθνηκ᾽ ἐν ἀνθρώποισιν πᾶσα <γὰρ> χάρις.

744

Ταμιεῖον ἀρετῆς ἐστιν ἡ σώφρων γυνή.

745

Τὰ θνητὰ πάντα μεταβολὰς πολλὰς ἔχει.

746

Τοὺς τῆς φύσεως οὐκ ἔστι μανθάνειν νόμους.

747

Τὸν αὐτὸν αἰνεῖν καὶ ψέγειν ἀνδρὸς κακοῦ.

748

Τῶν εὐτυχούντων πάντες εἰσὶ συγγενεῖς.

749

Τὸ ζῆν ἀλύπως ἐστὶν ἥδιστος βίος.

750

Τὸ πολλὰ πράττειν †πολλὰς καὶ λύπας ἔχει.

751

Τἀληθὲς ἀνθρώποισιν οὐχ εὑρίσκεται.

752

Τῶν γὰρ πενήτων εἰσὶν οἱ λόγοι κενοί.

753

Τιμώμενοι γὰρ πάντες ἥδονται βροτοί.

754

Τῶν εὐτυχούντων πάντες ἄνθρωποι φίλοι.

755

Τὰ δ᾽ αἰσχρὰ κέρδη συμφορὰς ἐργάζεται.

756

Τὰ μηδὲν ὠφελοῦντα μὴ πόνει μάτην.

757

Τὸ ζῆν ἀλύπως ἀνδρός ἐστιν εὐτυχοῦς.

758

Τὰ πλεῖστα θνητοῖς τῶν κακῶν αὐθαίρετα.

759

Τὰ δάνεια δούλους τοὺς ἐλευθέρους ποιεῖ.

760

Τερπνὸν κακὸν πέφυκεν ἀνθρώποις γυνή.

761

Τὸ γὰρ τρέφον με τοῦτ᾽ ἐγὼ κρίνω θεόν.

762

Τὸ γνῶθι σαυτὸν πᾶσι{ν} χρήσιμον πέλει.

763

Τὸ γὰρ φύσει πεφυκὸς οὐ μεθίσταται.

764

Τὸν δεινὰ δρῶντα καὶ παθεῖν κακῶς μένει.

765

Τὸ μὴ δικαίως εὐσεβεῖν φέρει ψόγον.

766

Τὴν ἐπιμέλειαν παντὸς ἡγοῦ κυρίαν.

767

Τὸ μηδὲν ἀδικεῖν καὶ καλοὺς ἡμᾶς ποιεῖ.

768

Τὸν ἐλεύθερον δεῖ πανταχοῦ φρονεῖν μέγα.

769

Τύχην ἔχεις, κάθευδε, μὴ λίαν πόνει,

770

εἰ δ᾽ οὐκ ἔχεις, κάθευδε, μὴ μάτην πόνει.

771

Τὸ ψεῦδος ὠχύρωκε τὴν πονηρίαν.

772

Τοῦ ζῆν τὸ μὴ ζῆν ἐστιν αἱρετώτερον.

773

Τὸν καιρὸν εὔχου πάντοθ᾽ ἵλεων ἔχειν.

774

Τὸ πολλὰ τολμᾶν πόλλ᾽ ἁμαρτάνειν ποιεῖ.

775

Τοῦτ᾽ ἐστὶ τὸ ζῆν μὴ σεαυτῶι ζῆν μόνον.

776

Τρισάθλιος γυναικὶ πιστεύων <ἀνήρ.>