Μήδεια

410-445

____________________________________________________________________

Στάσιμον αʹ

410

{στρ.} Χο. ἄνω ποταμῶν ἱερῶν χωροῦσι παγαί,

καὶ δίκα καὶ πάντα πάλιν στρέφεται.

ἀνδράσι μὲν δόλιαι βουλαί, θεῶν δ᾽

οὐκέτι πίστις ἄραρε·

415

τὰν δ᾽ ἐμὰν εὔκλειαν ἔχειν βιοτὰν στρέψουσι φᾶμαι·

ἔρχεται τιμὰ γυναικείωι γένει·

420

οὐκέτι δυσκέλαδος φάμα γυναῖκας ἕξει.

{ἀντ.} μοῦσαι δὲ παλαιγενέων λήξουσ᾽ ἀοιδῶν

τὰν ἐμὰν ὑμνεῦσαι ἀπιστοσύναν.

οὐ γὰρ ἐν ἁμετέραι γνώμαι λύρας

425

ὤπασε θέσπιν ἀοιδὰν

Φοῖβος ἁγήτωρ μελέων· ἐπεὶ ἀντάχησ᾽ ἂν ὕμνον

ἀρσένων γένναι. μακρὸς δ᾽ αἰὼν ἔχει

430

πολλὰ μὲν ἁμετέραν ἀνδρῶν τε μοῖραν εἰπεῖν.

{στρ.} σὺ δ᾽ ἐκ μὲν οἴκων πατρίων ἔπλευσας

μαινομέναι κραδίαι, διδύμους ὁρίσασα πόντου

πέτρας· ἐπὶ δὲ ξέναι

435

ναίεις χθονί, τᾶς ἀνάνδρου

κοίτας ὀλέσασα λέκτρον,

τάλαινα, φυγὰς δὲ χώρας

ἄτιμος ἐλαύνηι.

{ἀντ.} βέβακε δ᾽ ὅρκων χάρις, οὐδ᾽ ἔτ᾽ αἰδὼς

440

Ἑλλάδι τᾶι μεγάλαι μένει, αἰθερία δ᾽ ἀνέπτα.

σοὶ δ᾽ οὔτε πατρὸς δόμοι,

δύστανε, μεθορμίσασθαι

μόχθων πάρα, σῶν τε λέκτρων

ἄλλα βασίλεια κρείσσων

445

δόμοισιν ἐπέστα.