|
|
Fragmentum 1 (P. 422, B. 8, D. 6A)
Plut. vit. Philopoem. 11: Πυλάδην τὸν κιθαρωιδὸν ἄιδοντα τοὺς Τιμοθέου Πέρσας ἐνάρξασθαι·
κλεινὸν ἐλευθερίας τεύχων μέγαν Ἑλλάδι κόσμον
ἐπίβλεψιν· γενέσθαι τοῦ θεάτρου πανταχόθεν εἰς τὸν Φιλοποίμενα;
Fragmentum 2 (P. 423, B. 9, D. 6B)
Plut. de aud. poet. 11: ἀφ’ ὧν (Hom. Il. 13,121) καὶ Τιμόθεος ὁρμηθεὶς οὐ κακῶς ἐν τοῖς Πέρσαις τοὺς Ἕλληνας παρεκάλει·
σέβεσθ’ αἰδῶ συνεργὸν ἀρετᾶς δοριμάχου.
Fragmentum 3 (P. 424, B. 10, D. 6C)
Plut. vit. Agesil. 14: πολλοῖς ἐπήιει τὰ τοῦ Τιμοθέου λέγειν·
Ἄρης τύραννος· χρυσὸν Ἑλλὰς οὐ δέδοικε.
Fragmentum 4 (P. 425, D. 6E)
Papyrus Berol. 9875:
col. II
[..].[..].[......]αντ[ ]νων[ ]..
συν[εμ]βολο[ι]σι γειτ[...]σ[..]υ[.........]αντιαι[.......]πρι[..]νε
χαρα[ξ]ανπο.ιδεγε[...]λογχο[.......]αμφεθ[ε]ντοοδοντων
|
|
4
|
στο.[.].αιδ[.]κυρτοι[σι]κρασιν[.......
|
|
5
|
]μέναι [χε]ῖ-
ρας παρέσυρον ἐλα[τίνα]ς·
ἀλλ’ εἰ μὲν [ἐ]νθένδε[ἀπρόσο]ισ-
τος ἐπ[ιφ]έροιτο πλαγὰ
ῥηξι[κωπ]ος, πάντες [επ]ανέ-
|
|
10
|
πι[πτον] ἐκεῖσε να[ῦ]ται·
εἰ δ’ ἀντίτοιχος ἀκτ[ὰ
μῆχ]ος ἄξειεμ [πο]λυκροτο[ιο
πλώ]σιμον πεύκας, πάλιν ἐφέροντο·
αἱ δ’ ε[ὖτ’ ἀν]αιδῆ γυῖα [δ]ιαφέρουσα[ι
|
|
15
|
πλ]ευρὰς λι[νο]ζώστους ἔφαι-
νον, τας μ[έν, αἰόλας ὕβρε]ις
σκηπτ[ῶν] ἐπεμβάλλ[ο]ντες ἀνε-
[χ]αίτιζον, αἱ δὲ πρα[νέες
βάπτουσι δέμ]ας, ἀπηγ<λ>αϊ-
|
|
20
|
σμένα[ι] σιδα[ρ]<έ>ωι κράνει·
ἴσος δὲ πυρὶ δαμ[ασίφως
Ἄρης] ἀγκυλένδετος
μεθίετο χερσίν, ἐν δ’ ἔπιπτε γυίοις
αἰθέ[ρια δούρατ’] ὠμὰ διακραδαίνων·
|
|
25
|
στερεοπαγῆ δ’ ἐφέρετο φόνι-
α [.........]α[..] τά τε περίβολα
πυρὶ φλε[όμ]εν’ ἐν ἀποτομάσι
βουδό[ροισι· τῶν δὲ] βίοτος
ἐθύετ’ ἀδιν[ό]ς ὑπὸ τανυπτέ-
|
|
30
|
ροισι χαλκόκρασι νευρε[
σμαραγδοχαίτας δὲ πόν-
τος ἄλοκα ναΐοις ἐφοι-
νίσσετο σταλά[γμασι
κρ]αυ<γ>ᾶι βοὰ δὲ [πα]μμι[γ]ὴς κατεῖχεν·
|
|
35
|
ὁμοῦ δὲ νάϊος στρατὸς
βάρβαρος ἀμμι[γ.....]
αντεφέρετ’ ἐ]π’ [ἰχ]θυ[ο]-
στέφεσι μαρμαροπ[τύχ]ο[ι]ς
κόλποισιν [Ἀμφιτρίτ]ας,
|
|
40
|
ἔνθα τοι τ[ις Φρυγιο]πέδιος
ἀνὴρ ἁμεροδρόμοι-
ο χώρας ἄναξ [...
δυσο]μβρίαν α.ω[...
ποσί τε χ]ερσίν τε παί-
|
|
45
|
ω[ν ἔ]πλει νησιώ-
τας [ποντίαι]ς θεινόμε[νος ἄ-
ταις δ]ιεξόδους μ[ατεύω]ν
ἰσόρροπά τε παλευό[μενος
]ηλ[ ]ων
|
|
50
|
καλεῖ θ[αλάσ]σιον θεὸν
πάτερα τ[
.......].νο[...]φι[ ].κεπ[..]..[..............]λασσων
.......]σπ[..]τε[ ]..γαν[..]ον[...........]απερσαν
.....].εφασ[..]ρ[ ]αντεκεκρατ[..........]νινκελαι
...αμ]βλυδω[χ]ρον[ ]σκατεσσφρα[.........].στα
.....]πεπα[..]ολλ[ ]υτεκ..τοσ[.........]νωτου
.....]εδιαπαλευων[ ]πουβασιμον[.....]νδιοδον
.....]εσμ[ο]ς [απ]ειρος[.]φιναοιστρυ[.....]λιχθεις
]υλα[ ]φον[..]ευμα.[ ]
col. III
|
|
60
|
ὅ]τε δὲ τᾶι λείποιεν αὔραι
τᾶι δ’ ἐπεισέπιπτον, ἄφρωι
δ’ <ὗ’> ἁβακχίωτος ὄμ-
βρος, εἰς δὲ τρόφιμον ἄγγος
ἐχεῖτ’· ἐπεὶ δ’ ἀμβόλιμος ἅλ-
|
|
65
|
μα στόματος ὑπερέθυιεν,
ὀξυπαραυδήτωι
φωνᾶι παρακόπωι τε δόξαι φρενῶν
κατακορὴς ἀπείλει
γόμφοισιν ἐμπρίων
|
|
70
|
+μιμούμενος+ λυμεῶ-
νι σώματος θαλάσσαι·
ἤδη θρασεῖα καὶ πάρος
λάβρον αὐχέν’ ἔσχες ἐμ
πέδαι καταζευχθεῖσα λινοδέτωι τεόν·
|
|
75
|
νῦν δέ σ’ ἀναταράξει
ἐμὸς ἄναξ ἐμὸς πεύ-
καισιν ὀριγόνοισιν, ἐγ-
κλήισει δὲ πεδία πλόϊμα νομάσι ναύταις·
οἰστρομανὲς παλεομί-
|
|
80
|
σημ’ ἄπιστόν τ’ ἀγκάλι-
σμα κλυσιδρομάδος αὔρας.
φάτ’ ἄσθματι στρευγόμενος,
βλοσυρὰν δ’ ἐξέβαλλεν ἄ-
χναν ἐπανερευγόμενος
|
|
85
|
στόματι βρύχιον ἅλμαν·
φυγᾶι δὲ πάλιν ἵετο Πέρ-
σης στρατὸς βάρβαρος ἐπισπέρχων
ἄλλα δ’ ἄλλαν θραῦεν σύρτις
μακραυχενό-
|
|
90
|
πλους, χειρῶν δ’ ἔγβαλλον ὀρεί-
ους πόδας ναός, στόματος
δ’ ἐξήλλοντο μαρμαροφεγ-
γεῖς παῖδες συγκρουόμενοι·
κατάστερος δὲ πόντος ἐγ
|
|
95
|
λιποπνόης αὐγ[ο]στερέσιν
ἐγάργαιρε σώμασιν,
ἐβρίθοντο δ’ ἀϊόνες.
ο[ἱ] δ’ ἐπ’ ἀκταῖς ἐνάλοις
ἥμενοι γυμνοπαγεῖς
|
|
100
|
ἀυτᾶι τε καὶ δακρυ-
σταγεῖ [γ]όωι
στερνοκτύπωι γοηταὶ
θρηνώδει κατείχοντ’ ὀδυρμῶι·
ἅμα δὲ [γᾶν] πατρίαν ἐπανε-
|
|
105
|
κα[λ]έοντ’· ἰὼ Μύσιαι
δενδροέθειραι πτυχαί,
[ῥύσ]ασθέ μ’ ἐνθέν[δ]ε· νῦν ἀήταις
φερόμεθ’, οὐ γὰρ ἔτι ποτ’ ἀμὸν
[σῶ]μα δέξεται [πόλ]ις
|
|
110
|
κ[.].εγ γὰρ χερὶ πα[λ]ε[ο]νυμφαιογονον
[ἄβα]τον ἄντρον ο[...].[...]δαστακαπε[.....].ονειτεο βαθυ-
[τ]ερον ποντοιο τ[...]α απεχε μαχιμο[...].[..]
πλοιμον Ελλαν ευ[...]η
στέγην ἔδειμε
|
|
115
|
[τ]ῆλ[ε] τελεόπορον ἐμὸς
[δ]εσπότης· οὐ γὰρ ἂ[ν Τμῶ]λον οὐδ’
ἄστυ Λύδιον [λι]πὼν Σαρδέων
ἦλθον [Ἕ]λλαν’ ἀπέρξων Ἄρ[η·
νῦν] δὲ πᾶι τις δυσέκφευκ[τ]ον εὕ-
col. IV
|
|
120
|
ρηι | γλυκεῖαν μόρου καταφυγήν;
Ἰλιοπόρος κακῶν λυαί-
α μόνα γένοιτ’ ἄν, εἰ
+δυναστα+ πρὸς μελαμ-
πεταλοχίτωνα Ματρὸς οὐρείας
|
|
125
|
δεσπόσυνα γόνατα πεσεῖν
εὐωλένους τε χεῖρας ἀμφιβάλλων
+λίσσων+ χρυσοπλόκαμε
θεὰ Μᾶτερ ἱκνοῦμαι
ἐμὸν ἐμὸν αἰῶνα δυσέκφευκτον, ἐπεί
|
|
130
|
μ’ αὐτίκα λαιμοτόμωι τις ἀποίσεται
ἐνθάδε μήστορι σιδάρωι,
ἢ κατακυμοτακεῖς ναυσιφθόροι
αὔραι νυκτιπαγεῖ βορέαι δια-
ραίσονται· περὶ γὰρ κλύδων
|
|
135
|
ἄγριος ἀνέρρηξεν ἅπαγ
γυίων εἶδος ὑφαντόν·
ἔνθα κείσομαι οἰκτρὸς ὀρ-
νίθων ἔθνεσιν ὠμοβρῶσι θοινά.
τοιάδ’ ὀδυρόμενοι κατεδάκρυον·
|
|
140
|
ἐπεὶ δέ τις λαβὼν ἄγοι
πολυβότων Κελαινᾶν
οἰκήτορ’ ὀρφανὸν μαχᾶν
σιδαρόκωπος Ἕλλαν,
ἄγει κόμης ἐπισπάσας,
|
|
145
|
ὁ δ’ ἀμφὶ γόνασι περιπλεκεὶς
ἐλίσσετ’, Ἑλλάδ’ ἐμπλέκων
Ἀσιάδι φωνᾶι διάτορον
σφραγῖδα θραύων στόματος,
Ἰάονα γλῶσσαν ἐξιχνεύων·
|
|
150
|
ἔπω μοί σοι κῶς καὶ τί πρᾶγμα;
αὖτις οὐδάμ’ ἔλθω·
καὶ νῦν ἐμὸς δεσπότης
δεῦρό μ’ ἐνθάδ’ ἤξει·
τὰ λοιπὰ δ’ οὐκέτι, πάτερ,
|
|
155
|
οὐκέτι μαχέσ’ αὖτις ἐνθάδ’ ἔρχω,
ἀλλὰ κὰθω·
ἐγώ σοι μὲν δεῦρ’, ἐγὼ
κεῖσε παρὰ Σάρδι, παρὰ Σοῦσα,
Ἀγβάτανα ναίων·
|
|
160
|
Ἄρτιμις ἐμὸς μέγας θεὸς
παρ’ Ἔφεσον φυλάξει.
οἱ δ’ ἐπεὶ παλίμπορον φυ-
γὴν ἔθεντο ταχύπορον,
αὐτίκα μὲν ἀμφιστόμους ἄ-
|
|
165
|
κοντας ἐκ χερῶν ἔριπτον,
δρύπτετο δὲ πρόσωπ’ ὄνυξι·
Περσίδα στολὴν περὶ στέρ-
νοις ἔρεικον εὐυφῆ,
σύντονος δ’ ἁρμόζετ’ Ἀσιὰς
|
|
170
|
οἰμωγὰ +πολυστόνωι+,
κτυπεῖ δὲ πᾶσα Βασιλέως πανήγυρις
φόβωι τὸ μέλλον εἰσορώμενοι πάθος·
ὁ δὲ παλινπόρευτον ὡς ἐσ-
col. V
εῖδε | Βασιλεὺς εἰς φυγὴν ὁρ-
|
|
175
|
μῶντα παμμιγῆ στρατόν,
γονυπετὴς ἄκιζε σῶμα,
φάτο δὲ κυμαίνων τύχαισιν·
ἰὼ κατασκαφαὶ δόμων
σείριαί τε νᾶες Ἑλλανίδης, αἳ
|
|
180
|
κατὰ μὲν ἥλικ’ ὠλέσαθ’ ἥ-
βαν νεῶν πολύανδρον·
νᾶες δ’ οὐκ ὀπισσοπόρευ-
τον +ἄξουσιμ, πυρὸς
δ’ αἰθαλόεμ μένος ἀγρίωι
|
|
185
|
σώματι φλέξει, στονόεντα δ’ ἄλγη
ἔσται Περσίδι χώραι·
ἰὼ βαρεῖα συμφορά,
ἅ μ’ ἐς Ἑλλάδ’ ἤγαγες· ἀλλ’ ἴτε,
μηκέτι μέλλετε,
|
|
190
|
ζεύγνυτε μὲν τετράορον ἵππων
ὄχημ’, οἱ δ’ ἀνάριθμον ὄλ-
βον φορεῖτ’ ἐπ’ ἀπήνας·
πίμπρατε δὲ σκηνάς,
μηδέ τις ἡμετέρου γένοιτ’
|
|
195
|
ὄνησις αὐτοῖσι πλούτου.
οἱ δὲ τροπαῖα στησάμενοι Διὸς
ἁγνότατον τέμενος, Παιᾶν’
ἐκελάδησαν ἰήιον
ἄνακτα, σύμμετροι δ’ ἐπε-
|
|
200
|
κτύπεον ποδῶν
ὑψικρότοις χορείαις.
ἀλλ’ ὦ χρυσεοκίθαριν ἀέ-
ξων μοῦσαν νεοτευχῆ,
ἐμοῖς ἔλθ’ ἐπίκουρος ὕ-
|
|
205
|
μνοις ἰήιε Παιάν·
ὁ γάρ μ’ εὐγενέτας μακραί-
ων Σπάρτας μέγας ἁγεμὼν
βρύων ἄνθεσιν ἥβας
δονεῖ λαὸς ἐπιφλέγων
|
|
210
|
ἐλᾶι τ’ αἴθοπι μώμωι,
ὅτι παλαιοτέραν νέοις
ὕμνοις μοῦσαν ἀτιμῶ·
ἐγὼ δ’ οὔτε νέον τιν’ οὔ-
τε γεραὸν οὔτ’ ἰσήβαν
|
|
215
|
εἴργω τῶνδ’ ἑκὰς ὕμνων·
τοὺς δὲ μουσοπαλαιολύ-
μας, τούτους δ’ ἀπερύκω,
λωβητῆρας ἀοιδᾶν,
κηρύκων λιγυμακροφώ-
|
|
220
|
νων τείνοντας ἰυγάς.
πρῶτος ποικιλόμουσος Ὀρ-
φεὺς <χέλ>υν ἐτέκνωσεν
υἱὸς Καλλιόπα<ς È −
− È> Πιερίαθεν·
|
|
225
|
Τέρπανδρος δ’ ἐπὶ τῶι δέκα
ζεῦξε μοῦσαν ἐν ὠιδαῖς·
Λέσβος δ’ Αἰολία ν<ιν> Ἀν-
τίσσαι γείνατο κλεινόν·
νῦν δὲ Τιμόθεος μέτροις
|
|
230
|
ῥυθμοῖς τ’ ἑνδεκακρουμάτοις
κίθαριν ἐξανατέλλει,
θησαυρὸν πολύυμνον οἴ-
ξας Μουσᾶν θαλαμευτόν·
Μίλητος δὲ πόλις νιν ἁ
col. VI
|
|
235
|
θρέψασ’ ἁ | δυωδεκατειχέος
λαοῦ πρωτέος ἐξ Ἀχαιῶν.
ἀλλ’ ἑκαταβόλε Πύθι’ ἁγνὰν
ἔλθοις τάνδε πόλιν σὺν ὄλβοι,
πέμπων ἀπήμονι λαῶι
|
|
240
|
τῶιδ’ εἰρήναν θάλλουσαν εὐνομίαι.
Fragmentum 5 (P. 426, B. 12, D. 7)
Athen. III 122 C-D: εἰ οὖν κἀγώ τι ἥμαρτον, ὦ καλλίστων ὀνομάτων καὶ ῥημάτων θηρευτά, μὴ χαλέπαινε· κατὰ γὰρ τὸν Μιλήσιον Τιμόθεον τὸν ποιητήν·
οὐκ ἀείδω τὰ παλαιά;
καινὰ γὰρ ἀμὰ κρείσσω·
νέος ὁ Ζεὺς βασιλεύει,
τὸ πάλαι δ’ ἦν Κρόνος ἄρχων·
|
|
5
|
ἀπίτω Μοῦσα παλαιά. |