Μῦθοι Αἰσώπειοι

___________________________________________________

223.

Κύων.

(C. 208. F. 290.)

Ὠά τις κύων καταπίνειν εἰθισμένος, ἰδών τινα κόχλον, χάνας τὸ στόμα αὑτοῦ, μεγίστηι συνολκῆι καταπέπωκε τοῦτον, οἰηθεὶς ὠὸν εἶναι. Βαρούμενος δὲ τὰ σπλάγχνα καὶ ὀδυνόμενος, ἔλεγε· «δίκαια ἔγωγε πέπονθα, εἴγε πάντα τὰ περφερῆ ὠὰ πεπίστευκα.»

Διδάσκει ἡμᾶς ὁ λόγος, ὅτι οἱ ἀδικάστως πρᾶγμα [110] προσιόντες λανθάνουσιν ἑαυτοὺς περιπείροντες ἀτόποις.