Μῦθοι Αἰσώπειοι

___________________________________________________

262.

Λέων καὶ Ταῦρος.

(S. 141. C. 227 et p. 377. F. 92. B. 97.)

Λέων ταύρωι παμμεγέθει ἐπιβουλεύων ἠβουλήθη αὐτοῦ περιγενέσθαι· διόπερ πρόβατον τεθυκέναι φήσας πρὸς ἑστίασιν αὐτὸν ἐκάλεσε, βουλόμενος κατακλιθέντα αὐτὸν καταγωνισασθαι. Ὁ δὲ ἐλθὼν καὶ θεασάμενος οὐδαμοῦ, μηδὲν εἰπὼν ἀπηλλάττετο. Τοῦ δὲ λέοντος αἰτιωμένου αὐτὸν καὶ τὴν αἰτίαν πυνθανομένου, δι᾿ ἣν οὐδὲν δεινὸν παθὼν ἀλόγως ἄπεισιν, ἔφη· «ἀλλ᾿ ἔγωγε οὐ μάτην ποιῶ· ὁρῶ γὰρ κατασκευὴν οὐχ ὡς εἰς πρόβατον, ἀλλ᾿ εἰς ταῦρον ἡτοιμασμένην.»

Ὁ λόγος δηλοῖ, ὅτι τοὺς φρονίμους τῶν ἀνθρώπων αἱ τῶν πονηρῶν τέχναι οὐ λανθάνουσι.