Testimonia

Textus:

Musaios, Hero und Leander

ed. H. Färber, München: Heimeran, 1961

(iota subscriptum - conventio

scribendi mediaevalis - conversum

est in iota adscriptum)

___________________________________________________

Prokopii epistulae ad Musaium (saec. V p. Chr. n.)

Papyrus, Rylands Library, Nr. 486 (saec. I p. Chr. n.)

Oxyrynchus Papyri VI Nr. 864, p. 172

Strabonis Geographia (saec. I p. Chr. n.)

___________________________________________________

Prokopios de Gaza, ep. 48

(Epistolographi Graeci, ed. R. Hercher, p. 549)

Προκόπιος Μουσαίωι.

Ὁ λογιώτατος Παλλάδιος χρυσὸν ὅλον ἧκεν ἄγων τὴν ὑμετέραν ἐπιστολὴν καί, εἴγε μοι τὰ Κροίσου κεκόμικε τάλαντα, οὐκ ἂν οὕτως εὐμενέσιν εἶδον αὐτὸν ὀφθαλμοῖς. ἄλλοις μὲν γὰρ ἄλλος μέγα φρονεῖ, ὁ Λυδὸς χρυσῶι, ὁ Σπαρτιάτης τῶι δόρατι, χορδαῖς Ἀρίων καὶ κρούσμασιν, ἐμοὶ δὲ σεμνολόγημα σή τε θέα καὶ γράμματα σὰ καὶ πᾶν, ὅ τι ἂν ὑμῶν ἀπολαύειν ἐξῆ, ὥστε τῶι νέωι καὶ μισθὸν ἡμεῖς ἐκ τῶν δικαίων ὀφείλομεν, ὃν οὐκ ἀποδίδοντες εἰκότως ἂν αἰσχυνοίμεθα. ὁ δὲ μισθὸς οὐ μὰ Δία χρυσὸς οὐδὲ λίθοι τινὲς Ἰνδικαί – οὔτε γὰρ τούτων πλουτῶ, οὔτε τούτων θηρεύσων ὁ νέος ἀφῖκται – ἀλλ᾽ οὐδὲ λόγων κάλλος – οὐ γὰρ Μουσών εὔφορος ἐγώ, οὐδέ γε τοῖς ἐξ Αττικῆς ἐναβρύνομαι· ταῦτα γὰρ εὐδαιμόνων εὐτύχησαν παῖδες – ἀλλ᾽ εἰ τὴν ἐμὴν δόσιν, ἥ τις ἐστίν, ἐθέλεις σκοπεῖν, εὔνοιά γε καὶ προθυμία· τούτων γὰρ κύριος ἐγώ, Δημοσθένης φησίν, τῶν δέ ἄλλων τύχη καὶ Μοῦσαι πρὸς τὸ δοκοῦν αὐταῖς τὴν δωρεὰν πρυτανεύουσαι.

Prokopios de Gaza, ep. 60

(Epistolographi Graeci, ed. R. Hercher, p. 553)

Προκόπιος Μουσαίωι.

Δέδεγμαι τὴν βίβλον ποθεινοτέραν μοι γενομένην, ὅτι ταῖς ὑμετέραις ἀναληφθεῖσα χερσὶ τάχα τι καὶ μουσικὸν ἐπεσπάσατο, ὡς τὸν κεχρημένον λοιπὸν ὀξυτέρας οἶμαι τῆς διανοίας αἰσθάνεσθαι, οὐχ ἧττον ἢ Σωκράτης, ἡνίκα δὴ παρὰ τὸν ᾽Ιλισσὸν ἐκαθέζετο, ἔνθα καὶ νυμφῶν ἱερὸν καὶ Πανὸς ἐνδιαίτημα. ἀλλ᾽ εἴθε μὴν καὶ τὰς ἄλλας βίβλους λαβὼν τοιαύτας ἔργασαιο, ὥστε με κατὰ μέρος ἑκάστηι προσβάλλοντα θειοτέρας ἀεὶ τῆς ἐπιπνοίας αἰσθάνεσθαι.

Papyrus, Rylands Library, Nr. 486 (saec. I p. Chr. n.)

transcriptio:

]δη [.] θλον ελ[.].ο[

]ευσητε γενοισθε δε τυφ[

]αχινος καταδυνεομενον[

]Λαανδρον ιδιν μονον ηνδα[

]ντιαα[.]ς παλιν Ε[.]περε λαθρ[

]νδρε και αστ[ . . . .] ιππευ[

]ει νυξ ουρανος ηελιο[

] . . .ους οπλεισ[.] εαι εν περ[

]ε Λαανδρε [ . ]ετηκε γαρ α[

]εθων τ[ . ]λεσκοπος ειπε[

editio Br. Snell:

μὴ . . . λ]εύσητε, γένοισθε δέ τυφ[λοί

Φοίβε . . . τ]αχινὸς καταδύνεο +μενον[

]Λάανδρον ἰδεῖν μόνον ἥδα[νεν Ἡροῖ·

τὸν δ᾽ ὥς μ᾽ ἀ]ντιλάηι, πάλιν Ἕσπερε, λάθρ[᾽ ἄγε θεῦρο.

πέμψουσίν σε, Λέ]ανδρε, καὶ ἄστερες ἱππευ[τῆρες,

εἰ καὶ ἐπιφθονέ]ει νὺξ οὐρανὸς ἠέλιο[ς γῆ.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

αἶψα μόλοις, Λάανδρ]ε, τέτηκε γὰρ ἀ[μφί σε νύμφη.

ἤδη νῦν Φα]έθων τηλεσκόπος ἕρπ᾽ ἐ[πὶ πόντον.

editio D. L. Page:

[ἀστέρες . . .

ἀντομένηι ν]εύσαιτε, γένοισθε δὲ τυφ[λοί.

μήνη, σὸν τ]αχινῶς καταδυνόμενον [φάος ἔρροι.

ὣς φάτ᾽, ἐπεὶ ]Λάανδρον ἰδεῖν μόνον ἥνδα[νε θυμῶι.

καὶ σὺ τότ᾽ ἀ]ντιάαις· πάλιν, Ἕσπερε, λάθρ[ιος ἕρποις

ὧδ᾽ εὔχηι Λάα]νδρε, καὶ ἀστέρες ἱππευ[όντων

πάντες, ὅπως σκοτάσ]ει νὺξ οὐρανὸς ἠέλιο[ς γῆ.

δαίμονι πάντα δι]δοὺς ὁπλίζεαι ἔν περ [ὀλέθρου

οὐδῶι, καρτερόθυμ]ε Λάανδρε· τέτηκε γὰρ αἰνῶς

λύχνος ὁ πρὶν φα]έθων τηλεσκόπος· εἶπε [

Oxyrynchus Papyri VI Nr. 864, p. 172

(minime ad hanc fabulam pertinere videtur)

π]ενθηρει στολη / στενουσα

]ποντιων

μ]αζον ο(ω)λεναις / κοπτουσα

]υς χορους οπου θεους εδαι[

]

]

]ς αιωρων νεκυν / παν

Ε]λλησποντιαν / καθ εκ . [

πε]φυρμενοι / τοτ εκ θαλα[σ

]μιας / αλευεται ενθα

]ν / αμουσον ακτης

]ν μελος / επειτα παν

]κλυδων / οποια κοχλου[ς

]ς / κοιλαι δε πετρων

]αδες / μυκηδον εκροτο[υν

]ενων ανοιξας κολπον[

]· ων / θρηνωδον [ · · · ·

]ε χαλκεου / φάνταζε[ . . .

ο]υς βροντης κτυπο[υς

Strabonis Geographica (saec. I p. Chr. n.)

(lib. XIII, cap. 22, 591)

Ἄβυδος δὲ Μιλησίων ἐστὶ κτίσμα ἐπιτρέψαντος Γύγου τοῦ Λυδῶν βασιλέως· ἦν γὰρ ἐπ᾽ ἐκείνωι τὰ χωρία καὶ ἡ Τρωιὰς ἅπασα͵ ὀνομάζεται δὲ καὶ ἀκρωτήριόν τι πρὸς Δαρδάνωι Γύγας· ἐπίκειται δὲ τῶι στόματι τῆς Προποντίδος καὶ τοῦ Ἑλλησπόντου͵ διέχει δὲ τὸ ἴσον Λαμψάκου καὶ Ἰλίου͵ σταδίους περὶ ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατόν. ἐνταῦθα δ᾽ ἔστι τὸ ἑπταστάδιον ὅπερ ἔζευξε Ξέρξης͵ τὸ διορίζον τὴν Εὐρώπην καὶ τὴν Ἀσίαν. καλεῖται δ᾽ ἡ ἄκρα τῆς Εὐρώπης Χερρόνησος διὰ τὸ σχῆμα͵ ἡ ποιοῦσα τὰ στενὰ τὰ κατὰ τὸ ζεῦγμα· ἀντίκειται δὲ τὸ ζεῦγμα τῆι Ἀβύδωι. Σηστὸς δὲ ἀρίστη τῶν ἐν Χερρονήσωι πόλεων· διὰ δὲ τὴν γειτοσύνην ὑπὸ τῶι αὐτῶι ἡγεμόνι καὶ αὕτη ἐτέτακτο͵ οὔπω ταῖς ἠπείροις διοριζόντων τῶν τότε τὰς ἡγεμονίας.

ἡ μὲν οὖν Ἄβυδος καὶ ἡ Σηστὸς διέχουσιν ἀλλήλων τριάκοντά που σταδίους ἐκ λιμένος εἰς λιμένα͵ τὸ δὲ ζεῦγμά ἐστι μικρὸν ἀπὸ τῶν πόλεων παραλλάξαντι ἐξ Ἀβύδου μὲν ὡς ἐπὶ τὴν Προποντίδα͵ ἐκ δὲ Σηστοῦ εἰς τοὐναντίον· ὀνομάζεται δὲ πρὸς τῆι Σηστῶι τόπος Ἀποβάθρα͵ καθ᾽ ὃν ἐζεύγνυτο ἡ σχεδία. ἔστι δὲ ἡ Σηστὸς ἐνδοτέρω κατὰ τὴν Προποντίδα ὑπερδέξιος τοῦ ῥοῦ τοῦ ἐξ αὐτῆς· διὸ καὶ εὐπετέστερον ἐκ τῆς Σηστοῦ διαίρουσι παραλεξάμενοι μικρὸν ἐπὶ τὸν τῆς Ἡροῦς πύργον͵ κἀκεῖθεν ἀφιέντες τὰ πλοῖα συμπράττοντος τοῦ ῥοῦ πρὸς τὴν περαίωσιν· τοῖς δ᾽ ἐξ Ἀβύδου περαιουμένοις παραλεκτέον ἐστὶν εἰς τἀναντία ὀκτώ που σταδίους ἐπὶ πύργον τινὰ κατ᾽ ἀντικρὺ τῆς Σηστοῦ͵ ἔπειτα διαίρειν πλάγιον καὶ μὴ τελέως ἐναντίον ἔχουσι τὸν ῥοῦν.