| |
|
-
- F a b u l a r u m l i b e r
XXXIV
De formica et cicada
- _______________________________________________
- Quisquis torpentem passus transisse iuventam,
nec timuit vitae providus ante mala,
collectus senio, postquam gravis affuit aetas,
heu frustra alterius saepe rogabit opem.
- 5
- solibus ereptos hiemi formica labores
distulit, et brevibus condidit ante cavis.
verum ubi candentes suscepit terra pruinas
arvaque sub rigido delituere gelu,
pigra nimis tantos non aequans corpore nimbos,
- 10
- in laribus propriis humida grana legit.
discolor hanc precibus supplex alimenta rogabat,
quae quondam querulo ruperat arva sono:
«se quoque maturas cum tunderet area messis,
cantibus aestivos explicuisse dies.»
- 15
- parvula tunc ridens sic est affata cicadam;
nam vitam pariter continuare solent:
«mi quoniam summo substantia parta labore est,
frigoribus mediis otia longa traho.
at tibi saltandi nunc ultima tempora restant,
- 20
- cantibus est quoniam vita peracta prior.»
|
|