<<< operis indicem  <<< retro  porro >>>



B  I  B  L  I  O  T  H  E  C  A    A  U  G  U  S  T  A  N  A

 

 

 

 
Anonymi Tegirinsensis
Ruodlieb
 


 






 



R u o d l i e b
F r a g m e n t u m   X I   ( I X )


___________________________________



f.1r
Tunc sibimet comedunt satis et pullis tribner(unt.)
Cum per aperturas in domate quis sibi micas
Prebet, mox illo concurrebant adhiando,
Captantes avide, quod quit contingere cuique.
5
Sic consuefacte sunt post modicum cito cuncte;
Quin post, ostiolum sibi cum fieret patefactum,
In manibus resident; quod eis datur accipiebant.
Dumque fiunt sature leniendo manuque polite,
Doma sua sponte certatim mox subierunt,
10
Et componendo rostris pennas residendo
Sic gaudendo, diem quod non siluere per omnem,
Oblectamentum fit herili deliciosum,
Cum nimis insuave senibus sit tale quid omne.
Pabula nulligena vel limpha stat in domicella
15
Sturnorum, sed eos duxere fame domitandos,
Ut per aperturas poscant escas sibi dandas.
Quod primo veteres nimium renuere parentes;
Cum pullis non dant, has illi deseruerunt:
Qui digitum prebent, his illi mox adhiabant.
20
Eligitur sciola super hos doctura magistra,
Nostratim fari «Pater» et «noster» recitare
Usque «qui es in celis» lis lis lis triplicatis,
Staza soror; «canite canite» doceat geminare.
Quod pulli discunt, veteres quam discere possent.

25
Interea miles, consanguineus simul eius
Cum domina vadunt, harpatores ubi ludunt.
Miles ut audivit, male quam rithmum modulavit
Inter eos summus illius artis alumnus,
Ad dominam dixit, ibi si plus harpa fuisset.
30
«Est» ait «hic harpa, melior qua non erit ulla,
In qua, dum vixit, meus heros simphoniavit,
Cuius clangore mea mens languescit amore,
Quam nemo tetigit, is postquam vivere finit.
In qua, si vultis, rithmos modulare valetis.»
35
Quam iubet afferri sibi, quam citat is moderari
f.1v
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
(Pulsans mox leva) digitis geminis, m(odo) dextra
Tangendo chordas dulces reddit nimis odas,
40
Multum distincte faciens variamina queque,
Quod pede saltandi manibus neumas vel agendi
Nescius omnino citus hec perdisceret ambo.
Qui prius audacter chordas pulsant ioculanter,
Auscultant illi taciti modulare nec ausi.
45
Sic tribus insolitis actis dulcissime rithmis,
Quartum poscit hera faceret, petit et sua nata,
Eius contribulis quem saltaret vel herilis.
Quem, per sistema sive diastema dando responsa,
Dum mirabiliter operaretur ve decenter,
50
Surrexit iuvenis, quo contra surgit herilis.
Ille velut falcho se girat et hec ut hirundo,
Ast ubi conveniunt, citius se preteriebant;
(I)s se movisse, sed cernitur illa natasse,
Neutrum saltasse, neumas manibus variasse,
55
Nemo corrigere quo posset, si voluisset.
Tunc signum dederant, ibi multi quod doluerunt,
Deponendo manus, finitus sit quia rithmus.
Insimul et resident et in alterutrum nimis ardent,
Lege maritali cupientes consociari,
60
Illius id matre fieri nimium cupiente
Atque facultante, quod vellent, sermocinare,
Hunc dominella rogat, quo secum tessere ludat,
Annulus ut victi donetur ter superanti.
Tunc is: «qui ludum, quem ludamus modo primum,
65
Acquirat» dixit «digitalis uterque suus sit.»
Hec ea laudavit ludens et eum superavit,
Gratis perdente iuvene, gratis sibi dante.
Que nimium leta, se sic habuisse trop(hea),
Ludendo proprium cito perdebat digitalem.
70
Quem trahit a digito iaciebat eique rotando,
In cuius medio nodus fuerat cavus intro;
Hunc nisi laxaret, digito non inposuisset.
 
 
 
<<< operis indicem  <<< retro  porro >>>