B  I  B  L  I  O  T  H  E  C  A    A  U  G  U  S  T  A  N  A
           
  Archipoetae
carmina
     
   


C a r m e n   I I
(VIII Langosch)

____________________________________


Fama tuba dante sonum
excitata vox praeconum
clamat viris regionum
advenire virum bonum,
5
patrem pacis et patronum,
cui Vienna parat tronum,
multitudo marchionum;
turba strepens histrionum
iam conformat tono tonum.
10
genus omne balatronum
intrat ante diem nonum;
quisquis sperat grande donum.
ego caput fero pronum,
tamquam frater sim latronum,
15
reus, inops rationum,
sensus egens et sermonum.

nomen vatis vel personam
manifeste non exponam;
sed quem fuga fecit Ionam,
20
per figuram satis bonam
Ionae nomen ei ponam.

lacrimarum fluit rivus,
quas effundo fugitivus
intra cetum semivivus,
25
tuus quondam adoptivus;
sed pluralis genitivus,
nequam nimis et lascivus,
mihi factus est nocivus.

voluptate volens frui
30
comparabar brutae sui
nec cum sancto sanctus fui;
unde timens iram tui,
sicut Ionas dei sui
fugam petens fuga rui.

35
Ionam deprehensum sorte
reum tempestatis ortae,
condemnatum a cohorte
mox absorbent ceti portae.
sic et ego dignus morte
40
prave vivens et distorte,
cuius carnes sunt absortae,
(sed cor manet adhuc forte)
reus tibi vereor te
miserturum mihi forte.

45
ecce Ionas tuus plorat,
culpam suam non ignorat,
pro qua cetus eum vorat,
veniam vult et implorat,
ut a peste, qua laborat,
50
solvas eum, quem honorat,
tremit, colit et adorat.

si remittas hunc reatum
et si ceto des mandatum,
cetus, cuius os est latum,
55
more suo dans hiatum
vomet vatem decalvatum
et ad portum destinatum
feret fame tenuatum,
ut sit rursus vates vatum
60
scribens opus tibi gratum.
te divinae mentis fatum
ad hoc iussit esse natum,
ut decore probitatum
et exemplis largitatum
65
reparares mundi statum.

hunc reatum si remittas,
inter enses et sagittas
tutus ibo, quo me mittas,
hederarum ferens vittas.

70
non timebo Ninivitas
neque gentes infronitas;
vincam vita patrum vitas
vitans ea, quae tu vitas,
poetrias inauditas
75
scribam tibi, si me ditas.

ut iam loquar manifeste:
paupertatis premor peste
stultus ego, qui penes te
nummis, equis, victu, veste
80
dies omnes duxi festae,
nunc insanus plus Oreste
male vivens et moleste,
trutannizans inhoneste
omne festum duco maeste;
85
res non eget ista teste.

pacis auctor, ultor litis,
esto vati tuo mitis
neque credas imperitis;
genitivis iam sopitis
90
sanctior sum eremitis:
quidquid in me malum scitis,
amputabo, si velitis.
ne nos apprehendat sitis,
ero palmes et tu vitis.