Caput I
Praeparatorium et introductorium
|
Si quis habet fundare domum, non currit ad actum
Impetuosa manus: intrinseca linea cordis
| |
45 | Praemetitur opus, seriemque sub ordine certo
Interior praescribit homo, totamque figurat
Ante manus cordis quam corporis; et status ejus
Est prius archetypus quam sensilis. Ipsa poesis
Spectet in hoc speculo quae lex sit danda poetis.
| |
50 | Non manus ad calamum praeceps, non lingua sit ardens
Ad verbum: neutram manibus committe regendam
Fortunae; sed mens discreta praeambua facti,
Ut melius fortunet opus, suspendat earum
Officium, tractetque diu de themate secum.
| |
55 | Circinus interior mentis praecircinet omne
Materiae spatium. Certus praelimitet ordo
Unde praearripiat cursum stylus, at ubi Gades
Figat. Opus totum prudens in pectoris arcem
Contrahe, sitque prius in pectore quam sit in ore.
| |
60 | Mentis in arcano cum rem digesserit ordo,
Materiam verbis veniat vestire poesis.
Quando tamen setvire venit, se praeparet aptam
Obsequio dominae: caveat sibi, ne caput hirtis
Crinibus, aut corpus pannosa veste, vel ulla
| |
65 | Ultima displiceant, alicunde nec inquinet illud
Hanc poliens partem: pars si qua sedebit inepte,
Tota trahet series ex illa parte pudorem:
Fel modicum totum mel amaricat; unica menda
Totalem faciem difformat. Cautius ergo
| |
70 | Consule materiae, ne possit probra vereri.
Carminis ingressus, quasi verna facetus, honeste
Introducat eam. Medium, quasi strenuus hospes,
Hospitium sollemne paret. Finis, quasi praeco
Cursus expleti, sub honore licentiet illam.
| |
75 | Omni parte sui modus omnis carmen honoret,
Ne qua parte labet, ne quam patiatur eclipsim.
Ne stylus ignoret quid spectet ad ordinis usum,
Ecce sequens series praesumit ab ordine cursum.
|
|
|