Avianus novus

Liber II

____________________________________________________________

Fabula III

[De simia et filiis]

Avianus XXXV

Carmina vatis ames, Erato, per conpita clames,

quod tibi sum carus ceu tua dextra manus.

simia ventris onus natis solvendo duobus,

quos pariter fudit, dispare lege nutrit.

5

[una natorum concepta sorte duorum

nutrit dispariter, quos peperit pariter]

maiorem sprevit, sed in ora minoris adhaesit,

plus satis iste placet, spretus et ille iacet.

displicet hic matri, minor est sua cura parenti,

10

cumque minore vacat, quem prius odit, amat.

cum fugeret centum venantum tela sequentum,

in collo posuit, perdere quem voluit,

sed quem dilexit, super hispida brachia vexit:

mox liquit carum pressa timore canum.

15

alter colla tenet, tergo fugientis inhaeret,

hunc, quamvis nolit, mater amando colit.

perdenti quod amat multum mea fabula clamat,

permanet in pretio, quod prius est odio.