Vita S. Elisabeth

Liber VIII

________________________________________________________________

CAPUT X

De translatione beatae Elizabeth

ADJECIT adhuc humilium exaltator altissimus magnificare ancillam suam Elizabeth humilem, et corpus ejus sacrum in infirmitate sepultum, miraculorum prodigiis crebris celebriter frequentatum, amplioribus suae dignationis beneficiis visitans, contemptibili ulterius loco recondi noluit; sed pro laude sua de pulvere pauperem, et egenum voluit de stercore suscitari.

Post tam solemnem itaque, quae per beatissimum Papam Gregorium nonum gesta est canonizationem, inspiravit cordibus fidelium Spiritus Sanctus, ut ossa cum Christo regnantis de sepulchro elevata humili, ad locum transferrent digniorem, tantaeque magis congruum sanctitati. Igitur die statuto ad indictam sacrosancti corporis translationem, convenit Episcoporum, Principum, Nobilium, Praelatorum, Religiosorum, Clericorum, et utriusque sexus populorum innumerabilis multitudo. Tunc effossa terra, et tumulo patefacto, non secundum morem sepulchrorum foetor putredinis, et abominatio corruptionis processit; sed odor pietatis et mundiciei redolevit, aedificans et laetificans assistentes. Accedentes vero viri religiosi et devoti huic ministerio deputati, ossa sacrosancta de terra cum multa devotione et reverentia sustulerunt, ea in arca plumbea collocantes, quae clausa Episcoporum Sigillis est fideliter consignata.