Nicolaus Cusanus
1401 - 1464
_________________________________________________________________________
Liber hospitalis sancti Nicolai de Cußa, 1488 (Codex 218, 1r.)
Dedicatio
Liber primus
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
Quomodo scire est ignorare.
Elucidatio praeambularis subsequentium.
Quod praecisa veritas sit incomprehensibilis.
Maximum absolutum incomprehensibiliter intelligitur; cum quo minimum coincidit.
Maximum est unum.
Maximum est absoluta necessitas.
De trina et una aeternitate.
De generatione aeterna.
De connexionis aeterna processione.
Quomodo intellectus trinitatis in unitate supergreditur omnia.
Quod mathematica nos iuvet plurimum in diversorum divinorum apprehensione.
Quomodo signis mathemathicalibus sit utendum in proposito.
De passionibus lineae maximae et infinitae.
Quod infinita linea sit triangulus.
Quod ille triangulus sit circulus et sphaera.
Quomodo translative maximum se habeat ad omnia, sicut maxima linea ad lineas.
Ex eodem profundissimae doctrinae.
Quomodo ex eodem manuducimur ad intellectum participationis entitatis.
Transumptio trianguli infiniti ad trinitatem maximam.
Adhuc circa Trinitatem, et quod non sit possibilis quaternitas et ultra in divinis.
Transumptio circuli infiniti ad unitatem.
Quomodo Dei providentia contradictoria unit.
Transumptio sphaerae infinitae ad actualem existentiam Dei.
De nomine Dei et theologia affirmativa.
Gentiles Deum varie nominabant creaturarum respectu.
De theologia negativa.
Liber secundus
Prologus
Corollaria praeambularia ad inferendum unum infinitum universum.
Quod esse creaturae sit inintelligibiliter ab esse primi.
Quomodo maximum complicet et explicet omnia intellectibiliter.
Quomodo universum, maximum contractum tantum, est similitudo absoluti.
Quodlibet in quolibet.
De complicatione et gradibus contractionis universi.
De trinitate universi.
De possibilitate sive materia universi.
De anima sive forma universi.
De spiritu universorum.
Corollaria de motu.
De condicionibus terrae.
De admirabili arte divina in mundi et elementorum creatione.
Liber tertius
Maximum ad hoc vel illud contractum, quo maius esse nequeat, esse sine absoluto non posse.
Maximum contractum pariter est et absolutum, creator et creatura.
Quomodo in natura humanitatis solum est ipsum tale maximum possibilius.
Quomodo ipsum est Iesus benedictus, Deus et homo.
Quomodo Christus conceptus per Spiritum sanctum natus est ex Maria virgine.
Mysterium mortis Iesu Christi.
De mysterio resurrectionis.
Christus primitiae dormientium caelos ascendit.
Christus iudex est vivorum et mortuorum.
De sententia iudicis.
Mysteria fidei.
De ecclesia.
Epistola auctoris ad dominum Iulianum cardinalem.