BIBLIOTHECA AUGUSTANA

 

Antonius Praetorius

1560 - 1613

 

Epithalamia:

Clarissimo iuris utriusque Doctori

Domino Iano Grutero Sponso

 

1601

 

_______________________________________________________________________

 

 

 

Clarissimo

juris utriusque Doctori Domino

Jano Grutero 1), Sponso

 

1.

PerLVCet noVa LVX 2), MaII ter qVarta reCVrrIt.

Casta tIbI CLara sponsa, GrVtere, VenIt 3).

2.

Nonne recurva venit vasti per cornua Rheni?

Hoc quid? nonne Nicer clarior esse solet?

3.

Praestantes intra certum versare puellas;

Nec tamen ex illis omnibus una placet?

4.

Non hoc caeca Venus, non hoc Fortuna volucris,

Non homo, non astrum, non agit invidia.

5.

Ast ita providit, patulum qui condidit orbem:

Qui mentes hominum, qui regit astra, Deus.

6.

Condidit ipse virum dulcique sopori sepulti

Illius e costa condita virgo fuit.

7.

Conditor hanc illi firma compagine jungit:

Una, inquit, posthac sint caro, qui duo erant.

8.

Ille, Rebecca, tuum longe te duxit ad Isac:

Fecit, ut et Samson vellet habere suam.

9.

Et tibi post alios septem 4) dat, Sara, Tobiam

Praeparat, et junctos mandat inire thoros.

10.

Cuncta Dei arcano fiunt sponsalia nutu:

Corda ignota pio jungit amore Deus.

11.

Ut, quos conjungit, nequeat disjungere nemo:

Sic, quos disjungit, jungere nemo potest 5).

12.

Ergo, Grutere, piis sponsam complectere votis,

Quam tibi divino cedere jure vides.

13.

Principium felix, medium 6) felicius, inde

Optatus finis sit tibi Conjugii.

 

Antonius Praetorius,

Ecclesiastes Lautenbaci.

 

――――――――

 

1) Jan Gruter, 1560-1627, flämischer Dichter und Philologe, Professor in Heidelberg und Leiter der Palatinischen Bibliothek, unternahm erstmals die Herausgabe aller antiken Inschriften. Lateinische Dichtung dürfte Gruter und Praetorius verbunden haben. Daher also der lateinische Glückwunsch. (Exkurs zu Gruter siehe hier) 

2) Das ««neue Licht»» ist hier von besonderer Symbolik. Die Braut, Katharina Stöckle, war Gruters dritte Ehefrau. Die beiden früheren hatte er durch allzu frühen, schmerzlich empfundenen Tod verloren. 

3) Chronogramm, die Summe der Zahlenwerte der entsprechenden, im Text groß geschriebenen Buchstaben, ergibt das Jahr 1601. 

4) Sieben Freier starben noch in der Hochzeitsnacht. 

5) Siebenmal wurde vergeblich versucht, Sara zu verheiraten, bis endlich Tobias kam. (V. 9) 

6) Mit ««medium»», Zwischenzeit, ist hier die Zeit zwischen dem ««principium»», dem ersten Kennenlernen, und der Vermählung gemeint.