Vir nemoris

Liber II

___________________________________________________

Adtamen aduenient nobis meliora, quotannis

dum uos forte canam, seu dum felicior aetas

marmorea aeternum uobis monumenta per aeuum

375

exprimet arte noua, uenerandaque nomina cudet.

Nunc fraudes tantum et fictae mendacia linguae

perplexosque dolos dicam. Tum dic mihi miles,

quae sit Franca fides, si uobis fidere fas est.

Vt primum nostri dubio sub marte parentes,

380

seruitio oppressi tot iam labentibus annis,

turpe iugum excutiunt quodam ceu numine pleni,

alternoque diu belli discrimine certant,

Gallia miscet opus. Varia sub imagine fictam

rex tegit apposite mentem sensusque nefandos

385

exstruit exstructumque super tenditque fouetque.

Nunc largitur opes nobis, aut arma ministrat.

atque fauere studet miseris. Hostilia, uultu

nunc uerso, propriis legionibus agmina fulcit.

Inualidis columen praebens ualidosque retundens,

[122 ^v; 15]

390

librat utrosque hostes et uires uiribus aequat.

Protrahit hinc bellum aut pacto mitescere fingit

foedere, seu medius rixae componere causas.

Hic tum regis erat sensus, cum paene labantem

aspexit propius patriam cumque agmine misso

395

praebet opes, Ornane, tibi, bisque arma ministrat.

Vnde nouum moliris iter primusque catenam

conteris indignam et ualido quatis aggere muros.

Sic erat usque idem pacis bellique sequester

subdolus, et propriis adnectens utraque uotis.

400

Transuerso graditur pede uelificatque sinistre

non secus ac contra Neptunum interritus aequor

currit nauta, graues uentorum et despicit iras.

Iam ratis incumbit lateri resupina legenti

marmor et obliquo secat aequora syrmate prora,

405

et tandem carpit sinuoso litora lapsu.

Tale fuit tum regis iter, cum saepe tumultu

acta graui, optatam totiens tibi, Corsica, pacem

――――――

122^v, 386 orma err. V // 388 hunc err. V.