|
|
Lectio IV
Grammatica
Morphologia:
Comparatio imperfecta:
―――――――――――――――――――――
1. Interiores partes Africae non tam notae sunt quam exteriores.
2. In intima Africa origo Nili est.
3. In extremis regionibus terrae homines habitare non possunt.
4. In inferiore Italia caelum fervidius est quam in superiore.
5. Infima pars Italiae non multum abest ab Africa.
6. Superior Italia nominabatur Gallia Citerior et Alpibus a Gallia Ulteriore separabatur.
7. Etiam in supremis Alpium iugis domicilia hominum inveniuntur. –
8. Iustitiae laus non modo prioribus saeculis celebrata est, sed etiam posterioribus saeculis
celebrabitur.
9. Prioribus saeculis Germani, qui Rheno proximi erant, a Romanis vinum emebant.
10. Ii Germani, qui Rheno propiores erant, ultimis temporibus imperii Romani discipuli erant
Romanorum.
―――――――
Themistocles et Aristides.
Themistocles post victoriam eius belli, quod Graecis cum Persis fuit, in concilio: «Habeo», inquit, «consilium rei publicae utilissimum: sed id sciri non licet.» Itaque postulavit, ut populus virum daret, cui id consilium significare posset. Datus est Aristides. Tum huic Themistocles: «Omnes fere», inquit, «naves Lacedaemoniorum quae ad Gytheum subductae sunt, clam incendio deleri possunt. Maximas Lacedaemoniorum opes superare possumus. Ne illi superiores, nos inferiores simus!» Aristides, cum id audivisset, postridie in concilium Atheniensium summa civium exspectatione venit et: «Utilissimum», inquit, «est consilium Themistoclis, sed minime honestum.» Itaque Athenienses, consilio Aristidis adducti, totam eam rem, quam ne audiverant quidem, repudiaverunt, quod honesta non esset. – Ubi nunc invenis tantam probitatem in uno homine, quanta tum inerat universo populo? Plurimis hominibus utiles res cariores sunt quam honestae.
―――――――
Vocabularium
(intrā c. acc.), interior -ius (comparativus), intimus -a -um (superlativus/elativus)
(extrā c. acc.), exterior -ius (comparativus), extrēmus -a -um (superlativus/elativus)
(suprā c. acc.), superior -ius (comparativus), suprēmus -a -um/summus -a -um (superlativus/elativus)
(īnfrā c. acc.), īnferior -ius (comparativus), īnfimus -a -um (superlativus/elativus)
(citrā c. acc.), citerior -ius (comparativus), – (superlativus/elativus)
(ultrā c. acc.), ulterior -ius (comparativus), ultimus -a -um (superlativus/elativus)
(post c. acc.), posterior -ius (comparativus), postrēmus -a -um (superlativus/elativus)
(prope c. acc.), propior -ius (comparativus), proximus -a -um (superlativus/elativus)
(prae c. abl.), prior -ius (comparativus), prīmus -a -um (superlativus/elativus)
exterae gentēs
superī, -ōrum m.
īnferī, -ōrum m.
posterī, -ōrum m.
posterō diē
propinquus, -a, -um
orīgō, -inis f.
fervidus, -a, -um
iugum, -ī n.
ferē
subdūcere, -dūcō, -dūxī, -ductum
postrīdiē [= posterō diē]
expectātio, -ōnis f. [expectāre]
minime [minus]
abdūcere, -dūcō, -dūxī, -ductum
quidem
ne ... quidem
repudiāre
ācer, ācris, ācre
dīpellere, -pellō, -pepulī, -pulsus
nūntius, -iī m. [nūntiāre]
dīnūntiāre
arēna, -ae f.
flōs, flōris m. [flōrēre]
Gythēum, -ī n. [portus Spartae]
Athēnae, -expectārum f.
Themistoclēs, -is/-ī m. (ca. 525 - 459 a. Chr. n.)
Aristīdēs, -is/-ī m. (ca. 550 - ca. 467 a. Chr. n.)
Dictionarium latine-anglice
|