Γνῶμαι μονόστιχοι

Μονόστιχοι Θʹ

___________________________________________________

321

Θεὸν σέβου καὶ πάντα πράξεις εὐθέως.

322

Θεὸν προτίμα, δεύτερον δὲ τοὺς γονεῖς.

323

Θάλασσα καὶ πῦρ καὶ γυνὴ τρίτον κακόν.

324

Θέλων καλῶς ζῆν μὴ τὰ τῶν φαύλων φρόνει.

325

Θησαυρός ἐστι τῶν κακῶν κακὴ γυνή.

326

Θυμὸν πονηρὸν ἐκφυλάσσου παντελῶς.

327

Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾶι κακόν.

328

Θησαυρός ἐστι τοῦ βίου τὰ πράγματα.

329

Θέλομεν καλῶς ζῆν πάντες, ἀλλ᾽ οὐ δυνάμεθα.

330

Θεὸς συνεργὸς πάντα ποιεῖ ῥαιδίως.

331

Θεοὶ μέγιστοι τοῖς φρονοῦσιν οἱ γονεῖς.

332

Θορύβους ὀχλώδεις φεῦγε καὶ παροινίας.

333

Θέλω τύχης σταλαγμὸν ἢ φρενῶν πίθον.

334

Θεοῦ πέφυκε δῶρον εὐγνώμων τρόπος.

335

Θεὸς δὲ τοῖς ἀργοῖσιν οὐ παρίσταται.

336

Θνητὸς πεφυκὼς μὴ φρόνει <γ᾽> ὑπέρθεα.

337

Θεράπευε τὸν δυνάμενον αἰεί σ᾽ ὠφελεῖν.

338

Θεῶν ὄνειδος τοὺς κακοὺς εὐδαιμονεῖν.

339

Θυμῶι χαρίζου μηδὲν ἄνπερ νοῦν ἔχηις.

340

Θυσία μεγίστη τῶι θεῶι τό <γ᾽> εὐσεβεῖν.

341

Θεῶι μάχεσθαι δεινόν ἐστι καὶ τύχηι.

342

Θηρῶν ἁπάντων ἀγριωτέρα γυνή.

343

Θνητὸς πεφυκὼς τοὐπίσω πειρῶ βλέπειν.

344

Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς εὐτυχεῖ βροτῶν.

345

Θεοῦ δὲ πληγὴν οὐχ ὑπερπηδᾶι βροτός.

346

Θνητὸς πεφυκὼς μὴ γέλα τεθνηκότα.

347

Θεὸν ἐπιορκῶν μὴ δόκει λεληθέναι.

348

Θυμοῦ κρατῆσαι κἀπιθυμίας καλόν.

349

Θεοῦ θέλοντος κἂν ἐπὶ ῥιπὸς πλέοις.

350

Θνητὸς γεγώς, ἄνθρωπε, μὴ φρόνει μέγα.

351

Θεοῦ τὸ δῶρόν ἐστιν εὐτυχεῖν βροτούς.

352

Θεὸν μὲν ἡγοῦ, δεύτερον δὲ τὴν τύχην.

353

Θανάτου †μόνον οὐκ ἔστιν ἐπανόρθωμα.

354

Θεῶι προσεύχου πημάτων λαβεῖν λύσιν.

355

Θυμὸν φυλάττου· τὸ φρονεῖν γὰρ οὐκ ἔχει.