Μῦθοι Αἰσώπειοι

___________________________________________________

281.

Λύκος καὶ Ὄνος.

(F. 111. C. 235 et p. 380.)

Λύκος, τῶν λοιπῶν λύκων στρατηγήσας, πᾶσιν ἔταξε νόμον αὐτοῖς προτείνας, ἵν᾿, ὅ,τι τις αὐτῶν δηποτοῦν κυνηγήσηι, εἰς μέσον ἀγάγηι, καὶ μοιράσηι τοῖς πᾶσι. Ταῦτ᾿ οὖν ὄνος ἀκηκοὼς, τὴν χαίτην ἔσεισς καὶ γελῶν ἔφη τάδε· «καλῶς εἴρηκας, ὦ πρώταρχε τῶν λύκων· ἀλλὰ πῶς σὺ χθὲς ἣν ἐκράτησας ἄγραν, κοίτηι παρέθου τῆι ἰδίαι λαθραίως εἰς τροφήν σοι; κόμισον ταύτην μερισθῆναι τοῖς πᾶσιν.» Ὁ δὲ θαμβηθεὶς κατέλυσε τοὺς νόμους.

Ὁ μῦθος δηλοῖ, ὅτι οἱ τοὺς νόμους ὁρίζειν δοκοῦντες, ἐν οἷς ἂν ὁρίζωσι καὶ δικάζωσιν, οὐκ ἐμμένουσιν.