Μῦθοι Αἰσώπειοι

___________________________________________________

309.

Ὁδοιπόροι.

(C. 83. F. 237. S. 67.)

Δύο τινὲς κατὰ ταὐτὸν ὡδοιπόρουν, καὶ θατέρου πέλεκυν εὑρόντος, ἅτερος ὁ μὴ εὑρὼν παρήινει αὐτῶι μὴ λέγειν «εὕρηκα,» ἀλλ᾿ «εὑρήκαμεν.»Μετὰ μικρὸν δὲ ἐπελθόντων αὐτοῖς τῶν τὸν πέλεκυν ἀποβεβληκότων, ὁ ἔχων αὐτὸν διωκόμενος πρὸς τὸν μὴ εὑρόντα συνοδοιπόρου ἔλεγεν· «ἀπολώλαμεν.» Ὁ δ᾿ εἶπεν· «ἀπόλωλα λέγε, οὐκ ἀπολώλαμεν· καὶ γὰρ καὶ ὅτε τὸν πέλεκυν εὗρες, εὕρηκα ἔλεγες, οὐκ εὑρήκαμεν.»

Ὁ μῦθος δηλοῖ, ὅτι οἱ μὴ μεταλαμβάνοντες τῶν εὐτυχημάτων οὐδ᾿ ἐν ταῖς συμφοραῖς βέβαιοί εἰσι φίλοι.