BIBLIOTHECA AUGUSTANA

 

Archilochos

ca. 680 - ca. 630

 

Ἐπωιδοί

Papyrus Köln II 58

 

Textus:

(Latacz):

Die Griechische Literatur

Band 1: Archaische Periode

ed.: J. Latacz, Stuttgart 1991

(Diehl)

Anthologia Lyrica Graeca, fasc. III

ed. E. Diehl/R. Beutler, Leipzig 1952

(West):

Iambi et elegi Graeci

ante Alexandrum cantati

ed.: M. L. West, Oxford 1989

Papyrus:

P. Köln II 58, Inv. 07511 (Universität Köln)

 

___________________________________________________________________________________________

 

 

 
 

118a D.  196a W.

Pap. Köln (ed. R. Merkelbach/M. L. West,

Zeitschr. für Papyrologie und

Epigraphik, Bd. 14/1974)

 

. . . . . . . . . . . . . . . . . . .

πάμπαν ἀποσχόμενος· 

ἶσον δὲ τολμ[ήσω ^ – 

 

εἰ δ᾽ ὦν ἐπείγεαι καί σε θυμὸς ἰθύει, 

ἔστιν ἐν ἡμετέρου

5

ἣ νῦν μέγ᾽ ἱμείρε[ι σέθεν

 

καλὴ τέρεινα παρθένος· δοκέω δέ μι[ν 

εἶδος ἄμωμον ἔχειν· 

τὴν δὴ σὺ ποιή[σαι φίλην.» 

 

τοσαῦτ᾽ ἐφώνει· τὴν δ᾽ ἐγὼ ἀνταμει[βόμην· 

10

«Ἀμφιμεδοῦς θύγατερ, 

ἐσθλῆς τε καὶ [περίφρονος 

 

γυναικός, ἣν νῦν γῆ κατ᾽ εὐρώεσσ᾽ ἔ[χει, 

τ]έρψιές εἰσι θεῆς 

πολλαὶ νέοισιν ἀνδ[ράσιν 

 

15

παρὲξ τὸ θεῖον χρῆμα· τῶν τις ἀρκέσε[ι. 

τ]αῦτα δ᾽ ἐφ᾽ ἡσυχίης 

εὖτ᾽ ἂν μελανθη[ – ^ –

 

ἐ]γώ τε καὶ σὺ σὺν θεῶι βουλεύσομεν. 

π]είσομαι ὥς με κέλεαι· 

20

πολλὸν μ᾽ ε[ – x – ^ –

 

θρ]ιγκοῦ δ᾽ ἔνερθε καὶ πυλέων ὑποφ[λύσαι 

μ]ή τι μέγαιρε φίλη· 

σχήσω γὰρ ἐς ποη[φόρους 

 

κ]ήπους· τὸ δὴ νῦν γνῶθι. Νεοβούλη[ν 

25

ἄ]λλος ἀνὴρ ἐχέτω· 

αἰαῖ, πέπειρα, δὶς τόση, 

 

ἄν]θος δ᾽ ἀπερρύηκε παρθενήϊον 

κ]αὶ χάρις ἣ πρὶν ἐπῆν· 

κόρον γὰρ οὐ κ[ατέσχε πω, 

 

30

ἥβ]ης δὲ μέτρ᾽ ἔφηνε μαινόλις γυνή. 

ἐς] κόρακας ἄπεχε· 

μὴ τοῦτ᾽ ἐφοῖτ᾽ ἀν[ – ^ –

 

ὅ]πως ἐγὼ γυναῖκα τ[ο]ιαύτην ἔχων 

γεί]τοσι χάρμ᾽ ἔσομαι· 

35

πολλὸν σὲ βούλο[μαι ^ –

 

σὺ] μὲν γὰρ οὔτ᾽ ἄπιστος οὔτε διπλόη, 

ἡ δ]ὲ μάλ᾽ ὀξυτέρη, 

πολλοὺς δὲ ποιεῖτα[ι φίλους· 

 

δέ]δοιχ᾽ ὅπως μὴ τυφλὰ κἀλιτήμερα

40

σπ]ουδῆι ἐπειγόμενος 

τὼς ὥσπερ ἡ κ[ύων τέκω.» 

 

τοσ]αῦτ᾽ ἐφώνεον· παρθένον δ᾽ ἐν ἄνθε[σιν 

τηλ]εθάεσσι λαβὼν 

ἔκλινα· μαλθακῆι δ[έ μιν 

 

45

χλαί]νηι καλύψας, αὐχέν᾽ ἀγκάληις ἔχω[ν, 

δεί]ματι παυ[σ]αμένην 

τὼς ὥστε νεβρ[ὸν – ^ – 

 

μαζ]ῶν τε χερσὶν ἠπίως ἐφηψάμην 

ἧι πα]ρέφηνε νέον 

50

ἥβης ἐπήλυσιν χρόα 

 

ἅπαν τ]ε σῶμα καλὸν ἀμφαφώμενος 

θερμ]ὸν ἀφῆκα μένος 

ξανθῆς ἐπιψαύ[ων τριχός.

 

 

 

 

 

 

113 D. 188 W.

Pap. Köln II 58, 36-40 (ed. R. Merkelbach/M. L. West,

Zeitschr. für Papyrologie und

Epigraphik, Bd. 14/1974)

 

Οὐκέ]θ᾽ ὁμῶς θάλλεις ἁπαλὸν χρόα· κάρφετ[αι γὰρ ἤδη 

ὄγμοι]ς, κακοῦ δὲ γήραος καθαιρεῖ

. . . . . ] ἀφ᾽ ἱμερτοῦ δὲ θορὼν γλυκὺς ἵμερος π[ροσώπου

. . . . . ]κεν· ἦ γὰρ πολλὰ δή σ᾽ ἐπῆιξεν

5

πνεύμ]ατα χειμερίων ἀνέμων, μάλα πολλάκις δ᾽ ε[