Carmina

Carmen XXIII

[ad Furium.]

_________________________________________________________

metrum: hendecasyllabus

Furei, cui neque servos est neque arca

nec cimex neque araneus neque ignis,

verum est et pater et noverca, quorum

dentes vel silicem comesse possunt:

5

est pulcre tibi cum tuo parente

et cum coniuge lignea parentis.

nec mirum: bene nam valetis omnes,

pulcre concoquitis, nihil timetis,

non incendia, non graves ruinas,

10

non facta impia, non dolos veneni,

non casus alios periculorum.

atque corpora sicciora cornu

aut siquid magis aridumst habetis

sole et frigore et esuritione.

15

quare non tibi sit bene ac beate?

a te sudor abest, abest saliva,

muccusque et mala pituita nasi.

hanc ad munditiem adde mundiorem,

quod culus tibi purior salillost,

20

nec toto decies cacas in anno;

atque id durius est faba et lapillis.

quod tu si manibus teras fricesque,

non umquam digitum inquinare posses.

haec tu commoda tam beata, Furi,

25

noli spernere nec putare parvi –

et sestertia quae soles precari

centum desine: nam sat es beatus.