Priapea graeca

Carmina cum traductionibus

neolatinis

Erotica

___________________________________________________

Antipatros Thessalonikeus (Anth. Graec. 11, 224)

Ἑστηκὸς τὸ Κίμωνος ἰδὼν πέος εἶφ' ὁ Πρίηπος· 

«Οἴμοι, ὑπὸ θνητοῦ λείπομαι ἀθάνατος.»

Anonymos (Anth. Graec. 16, 86)

Τοὐμπρασιῆι φύλακος μακρὰν ἀποτῆλε φύλαξαι.

τοῖος, ὁκοῖον ὁρᾶις, ὦ παρ' ἔμ' ἐρχόμενε, 

σύκινος, οὐ ῥίνηι πεπονημένος οὐδ' ἀπὸ μίλτου,

ἀλλ' ἀπὸ ποιμενικῆς αὐτομαθοῦς ξοΐδος. 

5

ἀχρείως γέλασόν με, τὰ δ' Εὐκλείους πεφύλαξο

σίνεσθαι, μὴ καὶ σαρδάνιον γέλασηις.

Leonidas Tarantinos (Anth. Graec. 16, 236)

Αὐτοῦ ἐφ' αἱμασιαῖσι τὸν ἀγρυπνοῦντα Πρίηπον

ἔστησεν λάχανων Δεινομένης φύλακα, 

ἀλλ' ὡς ἐντέταμαι, φώρ, ἔμβλεπε. «Τοῦτο,» δ' ἐρωτᾶις,

«τῶν ὀλίγων λαχάνων εἵνεκα;» τῶν ὀλίγων.

Faustus Sabaeus (Anth. Graec. 16, 236)

Sepibus his olerum custodem pauperis horti

Denomenes statuens me vigilare iubet.

At sic fur tendor, rubrum intueare Priapum,

Propter olus rogitans, propter olus minimum.

(Epigrammatum Fausti Sabaei libri V ad Henricum Regem Galliae, Romae 1556, p. 30)

Hugo Grotius (Anth. Graec. 16, 236)

Hortus hic absque ullo ne sit custode, Priapum

Dinomenes posuit me sua septa super.

Aspice, fur, quanta tentigine rumpar; Et istud

Ob tam pauca olera haec? dicis. Ob haec olera.

(Hugo Grotius in: Fr. Dübner, Epigrammatum Anthologia Palatina, Vol. II, Parisiis 1872, p. 576)

Thymnes Eleuthernaios (Anth. Graec. 16, 237)

Πάντα πριηπίζω, κἂν ἦι Κρόνος· οὐ διακρίνω 

οὐδένα φῶρ' οὕτω ταῖσδε παρὰ πρασιαῖς.

«Ἔπρεπε μὴ λάχάνων ἕνεκεν τάδε καὶ κολοκυνθῶν,»

ψήσει τις, «με λέγειν.» ἔπρεπεν, ἀλλὰ λέγω.

Faustus Sabaeus (Anth. Graec. 16, 237)

Omnia subicio sulcos prope fertilis horti,

Excipio nullum, nec Iovis ipse patrem.

Conveniebat olus ob parvum ne hoc dicere verbum,

Dicere non solum, convenit et facere.

(Epigrammatum Fausti Sabaei libri V ad Henricum Regem Galliae, Romae 1556, p. 102)

Hugo Grotius (Anth. Graec. 16, 237)

Arrigo pol cunctis, nec, copia sit licet, ullum

Istas discerno furem apud areolas.

Non decuit, dices, haec caules propter et herbas

Dicere te; decuit sic, puto, dico tamen.

(Hugo Grotius in: Fr. Dübner, Epigrammatum Anthologia Palatina, Vol. II, Parisiis 1872, p. 576)

Lukianos Samosateust (Anth. Graec. 16, 238)

Εἰς τὸ κενόν με τέθεικε, νόμου χάριν, ὧδε Πρίηπον 

Εὐστοχίδης ξηρῶν κληματίδων φύλακα·

καὶ περιβέβλημαι κρημνὸν βαθύν. ὃς δ' ἂν ἐπέλθηι,

οὐδὲν ἔχει κλέψαι πλὴν ἐμὲ τὸν φύλακα.

Faustus Sabaeus (Anth. Graec. 16, 238)

Si licet hoc frustra, posuit de more Priapum

Custodem sicci palmitis Eutychides.

Praecipitem ipse locum tueor, si evaseris huc, nil

Praeter custodem, quod populeris habes.

(Epigrammatum Fausti Sabaei libri V ad Henricum Regem Galliae, Romae 1556, p. 16)

Hugo Grotius (Anth. Graec. 16, 238)

Arida me posuit propter sarmenta Priapum,

Ut mori morem sic gerat, Eutychides.

Ambior et fossa. Si quis tamen adveniat fur,

Nil sit, custodem me nisi, quod rapiat.

(Hugo Grotius in: Fr. Dübner, Epigrammatum Anthologia Palatina, Vol. II, Parisiis 1872, p. 576)

Raymundus Cunichius (Anth. Graec. 16, 238)

Vinea, custodem cui ponis, Rufe, Priapum,

Ista decem vites vix habet aridulas.

Ut veniat si fur, quod possit scilicet, ipsum

Praeter custodem, tollere, nil habeat.

(Raymundi Cunichii Anthologica, Romae 1771, p. 132)

Apollonidas Smyrnaios (Anth. Graec. 16, 239)

Ἄνθετ' ἀναξαγόρης με, τὸν οὐκ ἐπὶ ποσσὶ Πρίηπον, 

ἐν χθονὶ δ' ἀμφοτέρωι γούνατι κεκλιμένον.

τεῦξε δὲ Φυλόμαχος. Χαριτὼ δέ μοι ἀγχόθι καλὴν 

ἀθρήσας δίζευ μηκέτι, πῶς ἔπεσον.

Faustus Sabaeus (Anth. Graec. 16, 239)

Erectum non me in plantas, stantemque Priapum,

In genua ac pronum fixit Anaxagoras.

Philomacus finxit. quum sit Charis una propinqua

Pulchra hic, ne quaeras quomodo conciderim.

(Epigrammatum Fausti Sabaei libri V ad Henricum Regem Galliae, Romae 1556, p. 157)

Hugo Grotius (Anth. Graec. 16, 239)

Non pedibus fultum, nixum sed utroque Priapum

Poplite me poni jussit Anaxagoras.

Phylomachus fecit. Cum stet mihi proxima florens

Gratia, sit stultum quaerere qui cecidi.

(Hugo Grotius in: Fr. Dübner, Epigrammatum Anthologia Palatina, Vol. II, Parisiis 1872, p. 576)

Philippos (Anth. Graec. 16, 240)

Ὡραίας γ' ἐσορῶ τὰς ἰσχάδας· εἴ γε λαβεῖν μοι

συγχωρεῖς ὀλίγας; - «Θίγγανε μηδεμιᾶς.» -

Ὀργίλος ὡς ὁ Πρίηπος. - «Ἐρεῖς ἔτι, κεἰ κενὸς ἥξεις;» -

Ναὶ λίτομαι, δός μοι. - «Καὶ γὰρ ἐγὼ δέομαι.» -

5

Χρήιζεις γάρ, λέγε μοι, παρ' ἐμοῦ τινός; - «Ἔστι νόμος ποῦ·

δός, λάβε.» - Καὶ θεὸς ὢν ἀργυρίου σὺ γλίχηι; -

«Ἄλλο τι χρῆμα φιλῶ.» - Ποῖον τόδε; - «Τἀμὰ κατέσθων

σῦκα δὸς εὐθύμως ἰσχάδα τὴν ὀπίσω.»

Faustus Sabaeus (Anth. Graec. 16, 240)

Maturas ficus video, da carpere paucas

Parce, quid ira tibi est, sic quoque nec capies.

Da precor, indigeo, si quid cupis utere lege

Da, cape, num argentum poscit, et aera Deus?

5

Quaero aliud, quid nam est? nostras vis carpere ficus?

Ob ficus ficos tu mihi porge tuos.

(Epigrammatum Fausti Sabaei libri V ad Henricum Regem Galliae, Romae 1556, p. 113)

Hugo Grotius (Anth. Graec. 16, 240)

Maturas video ficus: an carpere paucas

Das mihi? - De cunctis non datur una tibi. -

Dura, Priape, nimis loqueris. - Sed inanis abibis. -

Jam rogo te, sodes, da quid. - Et ipse rogo. -

5

Estne in quo tibi me sit opus? - Jus illud ubique est:

Da, cape. - Quid de me poscis, an aera deus? -

Quam peto res alia est. - Ecquae? precor. - Accipe nostro

Ex horto: sed da quod tuus hortus habet.

(Hugo Grotius in: Fr. Dübner, Epigrammatum Anthologia Palatina, Vol. II, Parisiis 1872, p. 577)

Marcus Argentarius (Anth. Graec. 16, 241)

«Ὥριμος.» - Οἶδα καὶ αὐτός, ὁδοιπόρε· μηκέτ' ἐπαίνει 

ἰσχάδα μηδ' ἐσόρα τὸν πέλας ἀκρεμόνα·

καὶ λίην ὁ Πρίηπος ἐφίσταμαι ὀξὺ δεδορκὼς 

καὶ φυλακὴν σύκων, ἣν ἐπέοικεν, ἔχων.

5

ἢν δὲ μόνον σὺ θίγηις τῆς ἰσχάδος, ἰσχάδα δώσεις, 

ὡς ἰσότης πάντων ἐστὶ δικαιοτάτη.

Faustus Sabaeus (Anth. Graec. 16, 241)

Ficus matura est, et ego hoc cognosco viator.

Nec laudes arbor neve adeunda tibi.

Proxima nam tueor ficum, plantasque Priapus,

His sum praepositus, convenit hocque mihi.

5

Si tanges ficus, moneo prius ipse viator

Mi reddes ficus par licet ipse pari.

(Epigrammatum Fausti Sabaei libri V ad Henricum Regem Galliae, Romae 1556, p. 46)

Hugo Grotius (Anth. Graec. 16, 241)

Matura est. - Id ipse satis scio. Quid mihi ficum

Laudas? quod ramum respicis, id nihil est.

Circumvolo oculos tueorque Priapus acutum,

Servet et ut ficus anxia cura mea est.

5

Cogam, si ficum tangas modo, te dare ficum.

Par etenim res est justa referre pari.

(Hugo Grotius in: Fr. Dübner, Epigrammatum Anthologia Palatina, Vol. II, Parisiis 1872, p. 577)

Erykios Kyzikenos (Anth. Graec. 16, 242)

Ὡς βαρὺ τοῦτο, Πρίηπε, καὶ εὖ τετυλωμένον ὅπλον

πᾶν ἀπὸ βουβώνων ἀθρόον ἐκκέχυκας 

εἰς γάμον οὐκ ἀνέτοιμον· ἔχει δέ σε δίψα γυναικῶν,

ὠγαθέ, καὶ σπαργᾶις θυμὸν ἅπαντα πόθοις.

5

ἀλλὰ καταπρήυνε τὸν ἐξωιδηκότα φαλλόν 

τόνδε καὶ ἀνθηρῆι κρύψον ὑπὸ χλαμύδι· 

οὐ γὰρ ἐρημαῖον ναίεις ὄρος, ἀλλὰ παρ' Ἕλλης 

ἠιόνα τὴν ἱερὴν Λάμψακον ἀμφιπολεῖς.

Faustus Sabaeus (Anth. Graec. 16, 242)

Magnum istud telum, quod prae tentigine totum

Exeris, et rigidum magne Priape tuum.

Commodum ad instantemque hymenea, libido puellae

Titillat, tu autem promptior ad Venerem.

5

Sed tibi mitescat tanti indignatio penis,

Florenti et telum contege veste tua.

Montis inacessi nec enim incola, littus ad Helles

Sortitus sacram Lampsacon ipse colis.

(Epigrammatum Fausti Sabaei libri V ad Henricum Regem Galliae, Romae 1556, p. 138)

Hugo Grotius (Anth. Graec. 16, 242)

Quam grave, quam rigidum defundis ab inguine telum!

Pars ad opus certe est ista parata suum.

Feminei sexus sitis est tibi magna, Priape,

Atque aliquod quaerit turgida vena cavum.

5

Quin potius nimium crescens hoc contrahe membrum,

Et rosea tectum veste latere sine.

Non vasti te montis habent juga, sed sacra sedes

Lampsacos est, Helles adsita littoribus.

(Hugo Grotius in: Fr. Dübner, Epigrammatum Anthologia Palatina, Vol. II, Parisiis 1872, p. 577)

Antistios (Anth. Graec. 16, 243)

Ἀγροφύλαξ ἕστηκα πολυκτεάνοις ἐν ἀρούραις

Φρίκωνος καλύβην καὶ φυτὰ ῥυόμενος, 

τοῦτο λέγων πρὸς ἕκαστον· Ἐπὴν γελάσηις ἐσιδών με

τοῦ σκεύους, χώρει τὴν κατὰ σαυτὸν ὁδόν. 

5

ἢν δὲ παρεκβήηις ἐς ἃ μὴ θέμις, οὔτι σ' ὀνήσει 

ἡ λάχνη· τρυπᾶν πάντας ἐπιστάμεθα.

Faustus Sabaeus (Anth. Graec. 16, 243)

Sum positus culto custos agroque feraci

Phriconis, plantas, atque casam tueor.

Omnibus hoc cantans, viso hoc quia at inguine rides

Ipse meo, hinc subito progrediare domum.

5

Quod si divertis, quo non fas, nil tibi prosunt

Hispida, quosque scio nam terebrare pilos.

(Epigrammatum Fausti Sabaei libri V ad Henricum Regem Galliae, Romae 1556, p. 801)

Hugo Grotius (Anth. Graec. 16, 243)

Divite sum custos positus Friconis in agro,

Ut tuguri servem culmen et ista sata.

Quisquis es, edico: mea cum bene riseris arma,

Continuo, via te quo tua ducit, abi.

(Hugo Grotius in: Fr. Dübner, Epigrammatum Anthologia Palatina, Vol. II, Parisiis 1872, p. 577)

Anonymos (Anth. Graec. 16, 260)

Ἢν λάχάνων σ' ὁ Πρίηπος ἴδω σχεδὸν ἴχνια θέντα, 

αὐτῆι γνμνώσω, φώρ, σὲ ποτὶ πρασιῆι.

αἰσχρὸν ἔχειν τοῦτ' ἔργον ἐρεῖς θεόν· οἶδα καὶ αὐτὸς
     αἰσχρόν· ἀφιδρύνθην δ' ἴσθ' ὅτι τοῦδε χάριν.

Faustus Sabaeus (Anth. Graec. 16, 260)

Si tu olera ad nostxa accedis prope, protinus omnem

Fur te nudabo vestibus ipse tuis.

Turpe Deum hoc dices facinus committere, novi

Turpe, sed hac causa pervigil hic maneo.

(Epigrammatum Fausti Sabaei libri V ad Henricum Regem Galliae, Romae 1556, p. 153)

Leonidas Tarantinos (Anth. Graec. 16, 261)

Ἀμφοτέραις παρ' ὁδοῖσι φύλαξ ἕστηκα Πρίηπος

ἰθυτενὲς μηρῶν ὀρθιάσας ῥόπαλον. 

εἵσατο γὰρ πιστόν με Θεόκριτος· ἀλλ' ἀποτηλοῦ,

φώρ, ἴθι, μὴ κλαύσηις τὴν φλέβα δεξάμενος.

Faustus Sabaeus (Anth. Graec. 16, 261)

Semitae utrique adsum custos vigil ipse Priapus,

Arrectum fustem semper habens femorum.

Me posuit fidum tali arte Theocritus, at tu

Ne fuste hoc caesus fur lachrymeris, abi.

(Epigrammatum Fausti Sabaei libri V ad Henricum Regem Galliae, Romae 1556, p. 145)