<<< saeculi index
BIBLIOTHECA AUGUSTANA

 

M. Fabius Quintilianus

ca. 35 - ca. 100 p. Chr. n.

 

persona

 

Marcus Fabius Quintilianus, orator, magister artis rhetoricae, natus est Calagurri in provincia Hispania Tarraconense. ante annum 56 Romae a Remmio Palaemone grammatico et postea a Domitio Afro oratore arte dicendi est instructus. a Vespasiano magna mercede magister artis dicendi publicus nominatus est. discipulus Quintiliani fuit Plinius minor, fortasse et Tacitus. circa annum 90 a negotiis recessus scripsit praeclaros institutionis oratoriae libros. obiit circa annum 100 Romae.

 

  

Quintiliane, vagae moderator summe iuventae,

Gloria Romanae, Quintiliane, togae,

Vivere quod propero pauper nec inutilis annis,

Da veniam: properat vivere nemo satis.

Differat hoc, patrios optat qui vincere census

Atriaque inmodicis artat imaginibus.

Me focus et nigros non indignantia fumos

Tecta iuvant et fons vivos et herba rudis.

Sit mihi verna satur, sit non doctissima coniunx,

Sit nox cum somno, sit sine lite dies.

(Martialis Epigrammaton liber II, 90)

 

 

opera

 

De causis corruptae eloquentiae (deest)

Orationes (desunt)

Institutionis oratoriae libri duodecim (ca. 95)

 

 

opera subditiva

 

Declamationes maiores

Declamationes minores

 

 

secundaria

 

M. Fabi Quintiliani Institutio oratoria, ed. E. Bonneli, Leipzig 1854, vol. I, vol. II (Googlebooks)

Quintilian (Wikipedia)

Fontes
<<< saeculi index