| |
|
-
- F a b u l a r u m l i b e r
XXX
De sue et illius domino
- _______________________________________________
- Vastantem segetes et pinguia culta ruentem
liquerat abscisa rusticus aure suem.
ut memor accepti referens monimenta doloris
ulterius teneris parceret ille satis.
- 5
- rursus in +excepti deprensus+ crimine campi,
perdidit indultae perfidus auris onus.
nec mora, praedator segeti caput intulit horrens,
poena sed indignum congeminata facit.
tunc domini captum mensis dedit ille superbis,
- 10
- in varias epulas plurima frusta secans.
sed cum consumpti dominus cor quaereret apri,
impatiens fertur quod rapuisse cocus,
rusticus hoc iustam verbo compescuit iram,
affirmans stultum non habuisse suem.
- 15
- «nam cur membrorum demens in damna redisset,
atque uno totiens posset ab hoste capi?»
haec illos descripta monent, qui saepius ausi
numquam peccatis abstinuere manus.
|
|