Carmina

ante 470

___________________________________________________

Carmen I

Praefatio in panegyricum dictum

Anthemio Augusto bis consuli.

Cum iuvenem super astra Iovem natura locaret

susciperetque novus regna vetusta deus,

certavere suum venerari numina numen

disparibusque modis par cecinere sophos.

5

Mars clangente tuba patris praeconia dixit

laudavitque sono fulmina fulmineo;

Arcas et Arcitenens fidibus strepuere sonoris,

doctior hic citharae pulsibus, ille lyrae;

Castalidumque chorus vario modulamine plausit,

10

carminibus, cannis, pollice, voce, pede.

sed post caelicolas etiam mediocria fertur

cantica semideum sustinuisse deus.

tunc Faunis Dryades Satyrisque Mimallones aptae

fuderunt lepidum, rustica turba, melos.

15

alta cicuticines liquerunt Maenala Panes

postque chelyn placuit fistula rauca Iovi.

hos inter Chiron, ad plectra sonantia saltans,

flexit inepta sui membra facetus equi;

semivir audiri meruit meruitque placere,

20

quamvis hinnitum, dum canit, ille daret.

ergo sacrum dives et pauper lingua litabat

summaque tunc voti victima cantus erat.

sic nos, o Caesar, nostri spes maxima saecli,

post magnos proceres parvula tura damus,

25

audacter docto coram Victore canentes,

aut Phoebi aut vestro qui solet ore loqui;

qui licet aeterna sit vobis quaestor in aula,

aeternum nobis ille magister erit.

ergo colat variae te, princeps, hostia linguae;

30

nam nova templa tibi pectora nostra facis.