Vita Sancti Cuthberti

(metrica)

___________________________________________________

XIII.

Qualiter daemonium ab uxore cuiusdam

necdum adveniens eiecerit.

Vir venit ad procerem trepidisque precamina supplex

Vocibus ingeminat: «Leti sub limine coniunx

Cara iacet, iam artus sensu fugiente regescunt,

Vita tremens tantum sub pectore fervet anhelo.

5

Mitte, precor, Christi modo qui mysteria portet,

Spiritus ante fugax quam pallida membra relinquat.»

Dumque parat iam vatis, iter quem mittat in istud

(Tempore namque fuit Lindisfarnensis in illo

Praepositus cellae) secreto numine discit

10

Non leti commune genus, sed daemonis atri

Saevitiam miserae diris incumbere poenis.

Se magis exhibuit; subeunt iter, ecce repente

Solvitur in lacrimas ductor et pectore tristi

Sedulus horrescit, veniens ne vatis amatam

15

Dilectamque diu vesano corda furore

Pressam si cernat, priscae suspicio vitae

Surgat et antiquam laedat nota improba famam,

Namque ministeriis assistere sedula vatis

Consuerat bibulasque aures praepbere docenti.

20

Ille pio tetricas relevat solamine curas:

«Quid gemis et taciti liquefactus ab igne camini

Ablueris tristis iam pectoris indice limpha?

Anne putas, adeam carae cum tecta sodalis,

Illam posse capi nexu bachante chelydri?

25

Vinci qui crebris solitus conflictibus, et nunc

Victrici fidei gladio superabitur hostis

Femina quin potius venientibus obvia nobis

Istas excipiet sanae iam mentis habenas.»

Dicta fiunt; venere domum, fugit efferus anguis,

30

Occurrit mulier sospes dextraque prehendens

Frena, rogat vatem descendere adireque tecta

Dignetur famulae, pandens nova dona salutis,

Eius ad adventum fugiens ut cesserit hydros.