| |
|
- L i b e r
K a l i l a e e t D i m n a e
C a p i t u l u m X I I I
- ______________________________________
- 140. Imperator dixit: "Cognovi hoc exemplum quod dixisti. Annuncia
ergo mihi quomodo accidit ut pauper infortunatus fiat, dives fortunatus".
Philosophus respondit: "De re incomprehensibili interrogasti, o imperator,
quia quidam fiunt divites accidentaliter, quidam experimento et arte, alii
potencia et malignitate, alii prudencia dei, ceteri nobilitate +.
141. Quia dictum est quod quatuor viri infortunati se in uno itinere invenerunt.
Erat autem eorum unus filius regis, alius cuiusdam gloriosi et nobilis,
tercius negociatoris, quartus cuiusdam laboratoris; filius tamen nobilis
pulcerrimus erat. Et euntibus ipsis dixit filius regis: "Omnia previsa
sunt et dei prudencia gubernantur". Filius nobilis dixit: "Omnia vincit
pulcritudo". Filius negociatoris dixit: "Omnia gubernat prudencia et ipsa
dominatur". Filius laboratoris dixit: "Labor est melior omnibus". Intrantes
ergo quandam civitatem nec habentes quid manducare, dixerunt filio laboratoris:
"Vade, porta nobis comestionem de tuo labore". Ipse autem in montem pergens
detulit ligna et venditis eis dedit comestionem suis sociis scripsitque
in porta civitatis: "Labor unius diei saciavit quatuor". Crastino vero
die dixerunt [filio] nobili[s]: "Vade et de tua pulcritudine porta nobis
aliquid ad manducandum". Et intrans in civitatem cogitabat intra se dicens:
"Artem nescio; vacuus ad eos redire non volo". Querebat in animo fugere,
et dum hec cogitaret, vidit eum puella quedam a fenestra misitque ancillam
suam ad eum que conduxit ipsum ad eam. Ipsa vero retinuit eum in camera
per totum diem et cum ipso comedit et bibit. Ipse autem promisit puelle
ut eam duceret in uxorem. Vespere autem facto illa dedit ei quingentos
solidos, et emit ad comedendum sociis suis scripsitque in porta civitatis:
"Pulcritudo lucrata est uno die quingentos solidos". Crastina vero die
dixerunt filio negociatoris: "Vade et porta nobis manducare de negociacione
tua". Inter hec ecce navis de partibus Orientis [venit] onerata
diversis mercimoniis. Et cum negociatores civitatis in navem ascenderent
nec aliquid emerent, ascendit [et] ipse solus in navem et emit omnes merces
de navi deditque illi arram anulum. Alii negociatores hoc audito
venerunt ad eum et dederunt ei lucrum mille miliarisios. + Crastina vero
die dixerunt filio regis: "Vade et tu, fac quod potes". Ipse vero pergens
sedit iuxta portam civitatis. Accidit quod die illa mortuus fuit rex illius
provincie sine herede. Exeuntes autem, ut eum sepellirent, viderunt hunc
sedentem supra unam petram sine aliqua tristicia. [Statim] verberaverunt
eum miseruntque eum in carcerem. Cumque esset rex sepultus, reversi sunt
in civitatem et consiliabantur quem in regem eligerent. Patricius eorum
dixit: "Ducite primum iuvenem illum, ut inquiratur unde sit, ne forte sit
explorator". Et cum venisset, dixit patricius: "Unde es tu et quomodo venisti
in terram istam?" Ipse respondit: "Ego sum filius regis N.; moriens pater
meus dimisit regnum suum fratri meo, ego autem timens fugi". Audientes
hoc illi et cognoscentes [genus eius] coronaverunt eum in regem posueruntque
super elephantem et conduxerunt eum per civitatem. Veniens ergo ad portam
et videns sociorum suorum litteras precepit scribi: "Labor, pulcritudo,
prudencia et omnia dona Dei providencia sunt". Et ascendens in palacium
vocari fecit socios suos et dedit eis multa munera et ipsos dimisit abire
+."
|
|