BIBLIOTHECA AUGUSTANA

 

Thomas a Kempis

ca. 1380 - 1471

 

De imitatione Christi

 

Conspectus operis

 

____________________________________________________________

 

 

 

Admonitiones ad spiritualem vitam utiles.

[De imitatione Christi quae vulgo dicitur liber primus]

I. 

De imitatione Christi et contemptu omnium vanitatum mundi

II. 

De humili sentire sui ipsius

III. 

De doctrina veritatis

IV. 

De providentia in agendis

V. 

Quae erat conditio fidelium per illud tempus inter infideles.

VI. 

De inordinatis affectionibus

VII. 

De vana spe et elatione fugienda

VIII. 

De cavenda nimia familiaritate

IX. 

De oboedientia et subiectione

X. 

De cavenda superfluitate verborum

XI. 

De pace acquirenda et zelo proficiendi

XII. 

De utilitate adversitatis

XIII. 

De temptationibus resistendis

XIV. 

De temerario iudicio vitando

XV. 

De operibus ex caritate factis

XVI. 

De sufferentia defectuum aliorum

XVII. 

De monastica vita

XVIII. 

De exemplis sanctorum patrum

XIX. 

De exercitiis boni religiosi

XX. 

De amore solitudinis et silentii

XXI. 

De compunctione cordis

XXII. 

De consideratione humanae miseriae

XXIII. 

De meditatione mortis

XXIV. 

De iudicio et poenis peccatorum

XXV. 

De ferventi emendatione totius vitae nostrae

 

Admonitiones ad interna trahentes.

[De imitatione Christi quae vulgo dicitur liber secundus]

I. 

De interna conversatione

II. 

De humili submissione

III. 

De bono pacifico homine

IV. 

De pura mente et simplici intentione

V. 

De propria consideratione

VI. 

De laetitia bonae conscientiae

VII. 

De amore Iesu super omnia

VIII. 

De familiari amicitia Iesu

IX. 

De carentia omnis solacii

X. 

De gratitudine pro gratia Dei

XI. 

De paucitate amatorum crucis Iesu

XII. 

De regia via sanctae crucis

 

Devota exhortatio ad sacram communionem.

[De imitatione Christi quae vulgo dicitur liber quartus]

I. 

Cum quanta reverentia Christus sit suscipiendus

II. 

Quod magna bonitas et caritas Dei in sacramento homini exhibetur

III. 

Quod utile sit saepe communicare

IV. 

Quod multa bona praestantur devote communicantibus

V. 

De dignitate sacramenti et statu sacerdotali

VI. 

Interrogatio de exercitio ante communionem

VII. 

De discussione propriae conscientiae et emendationis proposito

VIII. 

De oblatione Christi in cruce et propria resignatione

IX. 

Quod nos et omnia nostra Deo debemus offerre et pro omnibus orare

X. 

Quod sacra communio de facili non est relinquenda

XI. 

Quod corpus Christi et sacra scriptura maxime sunt animae fideli necessaria

XII. 

Quod magna diligentia se debeat communicaturus Christo praeparare

XIII. 

Quod toto corde anima devota Christi unionem in sacramento affectare debet

XIV. 

De quorundam devotorum ardenti desiderio ad corpus Christi

XV. 

Quod gratia devotionis humilitate et sui ipsius abnegatione acquiritur

XVI. 

Quod necessitates nostras Christo aperire et eius gratiam postulare debemus

XVII. 

De ardenti amore et vehementi affectu suscipiendi Christum

XVIII. 

Quod homo non sit curiosus scrutator sacramenti, sed humilis imitator Christi subdendo sensum suum sacrae fidei

 

Liber internae consolationis.

[De imitatione Christi quae vulgo dicitur liber tertius]

I. 

De interna Christi locutione ad animam fidelem

II. 

Quod veritas intus loquitur sine strepitu verborum

III. 

Quod verba Dei cum humilitate sunt audienda, et quod multi ea non ponderant

IV. 

Quod in veritate et humilitate coram Deo conversandum est

V. 

De mirabili effectu divini amoris

VI. 

De probatione veri amatoris

VII. 

De occultanda gratia sub humilitatis custodia

VIII. 

De vili aestimatione sui ipsius in oculis Dei

IX. 

Quod omnia ad Deum sicut ad finem ultimum sunt referenda

X. 

Quod spreto mundo dulce est servire Deo

XI. 

Quod desideria cordis examinanda sunt et moderanda

XII. 

De informatione patientiae et luctamine adversus concupiscentias

XIII. 

De oboedientia humilis subditi ad exemplum Iesu Christi

XIV. 

De occultis Dei iudiciis considerandis ne extollamur in bonis

XV. 

Qualiter standum sit ac dicendum in omni re desiderabili

XVI. 

Quod verum solacium in solo Deo est quaerendum

XVII. 

Quod omnis sollicitudo in Deo statuenda sit

XVIII. 

Quod temporales miseriae exemplo Christi aequanimiter sunt ferendae

XIX. 

De tolerantia iniuriarum et quis verus patiens probetur

XX. 

De confessione propriae infirmitatis et huius vitae miseriis

XXI. 

Quod in Deo super omnia bona et dona requiescendum est

XXII. 

De recordatione multiplicium beneficiorum Dei

XXIII. 

De quatuor magnam importantibus pacem

XXIV. 

De evitatione curiosae inquisitionis super alterius vita

XXV. 

In quibus firma pax cordis et verus profectus consistit

XXVI. 

De eminentia liberae mentis quam supplex oratio magis meretur quam lectio

XXVII. 

Quod privatus amor a summo bono maxime retardat

XXVIII. 

Contra linguas obtrectatorum

XXIX. 

Qualiter instante tribulatione Deus invocandus est et benedicendus

XXX. 

De divino petendo auxilio et confidentia recuperandae gratiae

XXXI. 

De neglectu omnis creaturae ut creator possit inveniri

XXXII. 

De abnegatione sui et abdicatione omnis cupiditatis

XXXIII. 

De instabilitate cordis et de intentione finali ad Deum habenda

XXXIV. 

Quod amanti sapit Deus super omnia et in omnibus

XXXV. 

Quod non est securitas a temptatione in hac vita

XXXVI. 

Contra vana hominum iudicia

XXXVII. 

De pura et integra resignatione sui ad optinendam cordis libertatem

XXXVIII. 

De bono regimine in externis et recursu ad Deum in periculis

XXXIX. 

Quod homo non sit importunus in negotiis

XL. 

Quod homo nihil boni ex se habet et de nullo gloriari potest

XLI. 

De contemptu omnis temporalis honoris

XLII. 

Quod pax non est ponenda in hominibus

XLIII. 

Contra vanam et saecularem scientiam

XLIV. 

De non attrahendo sibi res exteriores

XLV. 

Quod omnibus non est credendum, et de facili lapsu verborum

XLVI. 

De confidentia in Deo habenda quando insurgunt verborum iacula

XLVII. 

Quod omnia gravia pro aeterna vita sunt toleranda

XLVIII. 

De die aeternitatis et huius vitae angustiis

XLIX. 

De desiderio aeternae vitae et quanta sint certantibus bona promissa

L. 

Qualiter homo desolatus se debet in manus Dei offerre

LI. 

Quod humilibus insistendum est operibus cum deficitur a summis

LII. 

Quod homo non reputet se consolatione dignum, sed magis verberibus reum

LIII. 

Quod gratia Dei non miscetur terrena sapientibus

LIV. 

De diversis motibus naturae et gratiae

LV. 

De corruptione naturae et efficacia gratiae divinae

LVI. 

Quod nos ipsos abnegare et Christum imitari debemus per crucem

LVII. 

Quod homo non sit nimis deiectus quando in aliquos labitur defectus

LVIII. 

De altioribus rebus et occultis iudiciis Dei non scrutandis

LIX. 

Quod omnis spes et fiducia in solo Deo est figenda