BIBLIOTHECA AUGUSTANA

 

Ludus Latinus

Cursus linguae latinae I

 

Lectio XIV

 

Grammatica

Morphologia:

Coniugatio prima (-are): activum, indicativus perfecti.

 

―――――――――――――――――――――

 

1. Lucius aegrotus est. Denique magistro nuntiat: «Medicus me sanavit; iam me recreavi.»

2. Pater vocat. Paulus interrogat: «Cur vocavisti, pater?» – «Nondum laboravistis?» –

«At laboravimus, pater. Nemo nostrum non laboravit. Cuncti laboraverunt.»

3. Migravi. Ambulavisti. Natavimus. Properaverunt.

4. Romulus Romam aedificavit.

5. Anno p. Chr. n. nono Arminius Germaniam a Romanis liberavit.

6. Per silvam migrabamus; subito cervum spectavimus.

 

―――――――

 

De alauda.

 

 

In agro alauda cum pullis habitabat. Cottidie alauda pullis mandabat: «Vigilate! Attenti este!» Itaque pulli semper attenti erant.

Aliquando dominus cum filio suo nido alaudae appropinquavit et filio: «Frumentum», inquit, «iam maturum est. Cras in agro erimus. Itaque amicos advoca! Amici nos adiuvabunt.» Pulli alaudae de consilio domini nuntiaverunt. Sed alauda pullos placavit: «Si dominus auxilium amicorum exspectat, periculum non est: cras nemo in agro erit.»

Postridie dominus filio: «Amici», inquit, «aut perfidi aut pigri sunt. Propinquos convoca!» Pulli etiam de novis verbis domini nuntiaverunt. Sed mater: «Etiam propinqui», inquit, «non obtemperabunt. Cras non erit periculum.» Denique dominus iratus: «Quod», inquit, «neque amici neque propinqui obtemperaverunt, nos, tu et ego, cras frumentum comportabimus.» Tum alauda exclamavit: «Nunc magno in periculo estis» et cum pullis in hortum propinquum emigravit.

 

 

―――――――

 

Inspectio

 

Romulus Romam aedificavit (perfectum).

Alauda in agro habitabat (imperfectum). Tum agricola appropinquavit (perfectum).

 

 

Vocabularium

 

medicus

alauda

pullus

nīdus

frūmentum

auxilium

hortus

cunctī, -ae, -a

mātūrus, -a, -um

perfidus, -a, -um

propinquus, -a, -um [appropinquare]

īrātus, -a, -um [īra]

nūntiāre

sānāre [sānus]

interrogāre

līberāre [līber]

mandāre

vigilāre

convocāre [vocāre]

exclamāre [clamāre]

ēmigrāre

post c. acc.

post Chrīstum nātum (p. Chr. n.)

dēnique

nōndum

at

quis vestrum

nēmō nostrum

subitō

aliquandō

postridiē

aut

aut ... aut

neque

neque ... neque

Rōmulus

Rōma

Arminius

 

Dictionarium latine-anglice