Μῦθοι Αἰσώπειοι

___________________________________________________

16b.

Ἄλλως. Ὄρνις καὶ Αἴλουρος.

(F. 157. C. p. 347. B. 121.)

Ὄρνις δήποτε κατακλιθεὶς ἠῤῥώστει· εἰς ὃν αἴλουρος προκύψας ἔφη ταῦτα· «πῶς ἔχεις, φίλε; τί δέ σοι; ἐάν τι χρήζηις, ἀνάγγειλόν μοι, καὶ πάντα σοι παρέξω· ὅμως ἔγειρε, καὶ τεύξηι τῆς ὑγιείας.» Ἡ δὲ ἀπεκρίθη πρὸς τὸν αἴλουρον ταῦτα· «ἐὰν σὺ παρέλθηις, ἐγὼ οὐκ ἀποθνήσκω· ζωὴν γὰρ ζήσω δορκάδος ὑπερτέραν.»

[9] Τοὺς δολίους ὑποκριτὰς, τοὺς λέγοντας φιλεῖν, ὁ μῦθος ἐλέγχει.