Μῦθοι Αἰσώπειοι

___________________________________________________

17.

Αἲξ καὶ Αἰπόλος.

(F. 203. C. 151. B. 3.)

Αἶγα ἀποστᾶσαν ἀγέλης ἐπανάγειν αἰπόλος ἐπειρᾶτο πρὸς τὰς λοιπάς. Ὡς δὲ φωναῖς καὶ συριγμοῖς χρώμενος οὐδὲν μᾶλλον ἤνυεν, λίθον ἀφεὶς καὶ τοῦ κέρως τυχὼν, ἐδεῖτο τῶι δεσπότηι μὴ κατειπεῖν. Ἡ δὲ «ἀνούστατε» εἶπεν «αἰπόλων, τὸ κέρας κεκράξεται, κἂν ἐγὼ σιωπήσω.»

Οὕτως λίαν εὐήθεις οἱ τὰ πρόδηλα κρύπτειν ἐθέλοντες.