Μῦθοι Αἰσώπειοι

___________________________________________________

90.

Γέρων καὶ Θάνατος.

(S. 60. C. p. 14 et p. 290. F. 50.)

Γέρων ποτὲ ξύλα κόψας [καὶ] ταῦτα φέρων πολλὴν ὁδὸν ἐβάδιζε. Διὰ δὲ τὸν κόπον τῆς ὁδοῦ ἀποθέμενος τὸ φορτίον τὸν Θάνατον ἐπεκαλεῖτο. Τοῦ δὲ Θανάτου φανέντος καὶ πυθομένου, δι᾿ ἣν αἰτίαν παρακαλεῖται, ὁ γέρων ἔφη· «ἵνα τὸ φορτίον ἄρηις.» [θανεῖν δὲ οὐ θέλω.]

Ὁ λόγος δηλοῖ, ὅτι πᾶς ἄνθρωπος φιλόζωος ἐν τῶι βίωι, κἂν δυστυχῆι.