Μῦθοι Αἰσώπειοι

___________________________________________________

179.

Κάλαμοι καὶ Δρῦς.

(C. p. 85. B. 36.)

Δρῦν ἄνεμος ἐκριζώσας ἐν ποταμῶι ἔῤῥιψεν. Ἡ δὲ φερομένη τοὺς καλάμους ἐρωτᾶι· «πῶς ὑμεῖς, ἀσθενεῖς ὄντες καὶ λεπτοὶ, ὑπὸ τῶν βιαίων ἀνέμων οὐκ ἐκριζοῦσθε;» Οἱ δὲ εἶπον· «ὑμεῖς τοῖς ἀνέμοις μάχεσθε καὶ ἀνθίστασθε, καὶ διὰ τοῦτο ἐκριζοῦσθε· ἡμεῖς δὲ, παντὶ ἀνέμωι ὑποπίπτοντες, ἀβλαβεῖς διαμένομεν.»

Ὅτι οὐ δεῖ ἀνθίτασθαι τοῖς κρατοῦσιν, ἀλλ᾿ ὑποτάττεσθαι καὶ ὑπακούειν.