Μῦθοι Αἰσώπειοι

___________________________________________________

221.

Κυνόδηκτος.

(C. 25 et p. 293. F. 55. S. 64.)

Δηχθείς τις ὑπὸ κυνὸς τὸν ἰασόμενον περιήιει ζητῶν. Ἐντυχὼν δέ τις αὐτῶι καὶ γνοὺς ὃ ζητεῖ, «ὦ οὗτος» εἶπεν, «εἰ σώζεσθαι βούλει, λαβὼν ἄρτον, καὶ τούτωι τὸ αἷμα τῆς πληγῆς ἐκμάξας, τῶι δακόντι κυνὶ φαγεῖν ἐπίδος.» Κἀκεῖνος γελάσας ἔφη· «ἀλλ᾿ εἰ τοῦτο ποιήσω, δεήσει με ὑπὸ πάντων τῶν ἐν τῆι πόλει κυνῶν δηχθῆναι.»

Ὁ μῦθος δηλοῖ, ὅτι καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ πονηροὶ εὐεργετούμενοι μᾶλλον ἀδικεῖν παροξύνονται.