Μῦθοι Αἰσώπειοι

___________________________________________________

229b.

Ἄλλως.

(S. 135. C. 354. F. 346.)

Κύων θηρευτικὸς λαβών ποτε λαγωὸν, τοῦτον πῆι μὲν ἔδακνε, πῆι δ᾿ αὐτοῦ τὰ χείλη περιέλειχεν· ὁ δ᾿ ἀπαυδήσας ἔφη πρὸς αὐτόν· «ἀλλ᾿, ὦ οὗτος, παῦσαί [112] με δάκνων ἢ καταφιλῶν, ἵνα γνῶ, πότερον ἐχθρὸς ἢ φίλος μου καθέστηκας.»

Πρὸς ἄνδρα ἀμφίβολον ὁ λόγος εὔκαιρος.