Μῦθοι Αἰσώπειοι

___________________________________________________

271.

Λύκος καὶ Ἀλώπηξ.

(C. 232. F. 301. B. 53.)

Εἰς λύκον ἀλώπηξ ἐνέπεσεν· ἐδυσώπει δὲ ὡς γραῦν αὐτὴν οὖσαν μὴ ἀποκτεῖναι. Ὁ δὲ λύκος ἔφη· «ἐὰν τρεῖς λόγους ἀληθεῖς εἴπηις μοι, ἀπολυθήσηι.» Ἡ δὲ εἶπεν· «εἴθε μή σοι συνήντησα,» καὶ «μηδαμῶς τῆι ὥραι ταύτηι ζήσαις,» καὶ «μήπως πάλιν συναντήσαις μοι.»

Ὅτι ἐν περιστάσει τις ἐμπεσὼν, καὶ τὰς κεκρυμμένας τῆς ψυχῆς βουλὰς ἐξάγει.