Ἰλιάδος Υ

Θεομαχία.

___________________________________________________________________________________

Ὣς οἳ μὲν παρὰ νηυσὶ κορωνίσι θωρήσσοντο

ἀμφὶ σὲ Πηλέος υἱὲ μάχης ἀκόρητον Ἀχαιοί,

Τρῶες δ᾽ αὖθ᾽ ἑτέρωθεν ἐπὶ θρωσμῶι πεδίοιο·

Ζεὺς δὲ Θέμιστα κέλευσε θεοὺς ἀγορὴν δὲ καλέσσαι

5

κρατὸς ἀπ᾽ Οὐλύμποιο πολυπτύχου· ἣ δ᾽ ἄρα πάντηι

φοιτήσασα κέλευσε Διὸς πρὸς δῶμα νέεσθαι.

οὔτέ τις οὖν ποταμῶν ἀπέην νόσφ᾽ Ὠκεανοῖο,

οὔτ᾽ ἄρα νυμφάων αἵ τ᾽ ἄλσεα καλὰ νέμονται

καὶ πηγὰς ποταμῶν καὶ πίσεα ποιήεντα.

10

ἐλθόντες δ᾽ ἐς δῶμα Διὸς νεφεληγερέταο

ξεστῆις αἰθούσηισιν ἐνίζανον, ἃς Διὶ πατρὶ

Ἥφαιστος ποίησεν ἰδυίηισι πραπίδεσσιν.

ὣς οἳ μὲν Διὸς ἔνδον ἀγηγέρατ᾽· οὐδ᾽ ἐνοσίχθων

νηκούστησε θεᾶς, ἀλλ᾽ ἐξ ἁλὸς ἦλθε μετ᾽ αὐτούς,

15

ἷζε δ᾽ ἄρ᾽ ἐν μέσσοισι, Διὸς δ᾽ ἐξείρετο βουλήν·

τίπτ᾽ αὖτ᾽ ἀργικέραυνε θεοὺς ἀγορὴν δὲ κάλεσσας;

ἦ τι περὶ Τρώων καὶ Ἀχαιῶν μερμηρίζεις;

τῶν γὰρ νῦν ἄγχιστα μάχη πόλεμός τε δέδηε.

τὸν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·

20

ἔγνως ἐννοσίγαιε ἐμὴν ἐν στήθεσι βουλὴν

ὧν ἕνεκα ξυνάγειρα· μέλουσί μοι ὀλλύμενοί περ.

ἀλλ᾽ ἤτοι μὲν ἐγὼ μενέω πτυχὶ Οὐλύμποιο

ἥμενος, ἔνθ᾽ ὁρόων φρένα τέρψομαι· οἳ δὲ δὴ ἄλλοι

ἔρχεσθ᾽ ὄφρ᾽ ἂν ἵκησθε μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς,

25

ἀμφοτέροισι δ᾽ ἀρήγεθ᾽ ὅπηι νόος ἐστὶν ἑκάστου.

εἰ γὰρ Ἀχιλλεὺς οἶος ἐπὶ Τρώεσσι μαχεῖται

οὐδὲ μίνυνθ᾽ ἕξουσι ποδώκεα Πηλεΐωνα.

καὶ δέ τί μιν καὶ πρόσθεν ὑποτρομέεσκον ὁρῶντες·

νῦν δ᾽ ὅτε δὴ καὶ θυμὸν ἑταίρου χώεται αἰνῶς

30

δείδω μὴ καὶ τεῖχος ὑπέρμορον ἐξαλαπάξηι.

ὣς ἔφατο Κρονίδης, πόλεμον δ᾽ ἀλίαστον ἔγειρε.

βὰν δ᾽ ἴμεναι πόλεμον δὲ θεοὶ δίχα θυμὸν ἔχοντες·

Ἥρη μὲν μετ᾽ ἀγῶνα νεῶν καὶ Παλλὰς Ἀθήνη

ἠδὲ Ποσειδάων γαιήοχος ἠδ᾽ ἐριούνης

35

Ἑρμείας, ὃς ἐπὶ φρεσὶ πευκαλίμηισι κέκασται·

Ἥφαιστος δ᾽ ἅμα τοῖσι κίε σθένεϊ βλεμεαίνων

χωλεύων, ὑπὸ δὲ κνῆμαι ῥώοντο ἀραιαί.

ἐς δὲ Τρῶας Ἄρης κορυθαίολος, αὐτὰρ ἅμ᾽ αὐτῶι

Φοῖβος ἀκερσεκόμης ἠδ᾽ Ἄρτεμις ἰοχέαιρα

40

Λητώ τε Ξάνθός τε φιλομειδής τ᾽ Ἀφροδίτη.

εἷος μέν ῥ᾽ ἀπάνευθε θεοὶ θνητῶν ἔσαν ἀνδρῶν,

τεῖος Ἀχαιοὶ μὲν μέγα κύδανον, οὕνεκ᾽ Ἀχιλλεὺς

ἐξεφάνη, δηρὸν δὲ μάχης ἐπέπαυτ᾽ ἀλεγεινῆς·

Τρῶας δὲ τρόμος αἰνὸς ὑπήλυθε γυῖα ἕκαστον

45

δειδιότας, ὅθ᾽ ὁρῶντο ποδώκεα Πηλεΐωνα

τεύχεσι λαμπόμενον βροτολοιγῶι ἶσον Ἄρηϊ.

αὐτὰρ ἐπεὶ μεθ᾽ ὅμιλον Ὀλύμπιοι ἤλυθον ἀνδρῶν,

ὦρτο δ᾽ Ἔρις κρατερὴ λαοσσόος, αὖε δ᾽ Ἀθήνη

στᾶσ᾽ ὁτὲ μὲν παρὰ τάφρον ὀρυκτὴν τείχεος ἐκτός,

50

ἄλλοτ᾽ ἐπ᾽ ἀκτάων ἐριδούπων μακρὸν ἀΰτει.

αὖε δ᾽ Ἄρης ἑτέρωθεν ἐρεμνῆι λαίλαπι ἶσος

ὀξὺ κατ᾽ ἀκροτάτης πόλιος Τρώεσσι κελεύων,

ἄλλοτε πὰρ Σιμόεντι θέων ἐπὶ Καλλικολώνηι.

ὣς τοὺς ἀμφοτέρους μάκαρες θεοὶ ὀτρύνοντες

55

σύμβαλον, ἐν δ᾽ αὐτοῖς ἔριδα ῥήγνυντο βαρεῖαν·

δεινὸν δὲ βρόντησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε

ὑψόθεν· αὐτὰρ νέρθε Ποσειδάων ἐτίναξε

γαῖαν ἀπειρεσίην ὀρέων τ᾽ αἰπεινὰ κάρηνα.

πάντες δ᾽ ἐσσείοντο πόδες πολυπίδακος Ἴδης

60

καὶ κορυφαί, Τρώων τε πόλις καὶ νῆες Ἀχαιῶν.

ἔδεισεν δ᾽ ὑπένερθεν ἄναξ ἐνέρων Ἀϊδωνεύς,

δείσας δ᾽ ἐκ θρόνου ἆλτο καὶ ἴαχε, μή οἱ ὕπερθε

γαῖαν ἀναρρήξειε Ποσειδάων ἐνοσίχθων,

οἰκία δὲ θνητοῖσι καὶ ἀθανάτοισι φανείη

65

σμερδαλέ᾽ εὐρώεντα, τά τε στυγέουσι θεοί περ·

τόσσος ἄρα κτύπος ὦρτο θεῶν ἔριδι ξυνιόντων.

ἤτοι μὲν γὰρ ἔναντα Ποσειδάωνος ἄνακτος

ἵστατ᾽ Ἀπόλλων Φοῖβος ἔχων ἰὰ πτερόεντα,

ἄντα δ᾽ Ἐνυαλίοιο θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·

70

Ἥρηι δ᾽ ἀντέστη χρυσηλάκατος κελαδεινὴ

Ἄρτεμις ἰοχέαιρα κασιγνήτη ἑκάτοιο·

Λητοῖ δ᾽ ἀντέστη σῶκος ἐριούνιος Ἑρμῆς,

ἄντα δ᾽ ἄρ᾽ Ἡφαίστοιο μέγας ποταμὸς βαθυδίνης,

ὃν Ξάνθον καλέουσι θεοί, ἄνδρες δὲ Σκάμανδρον.

75

ὣς οἳ μὲν θεοὶ ἄντα θεῶν ἴσαν· αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς

Ἕκτορος ἄντα μάλιστα λιλαίετο δῦναι ὅμιλον

Πριαμίδεω· τοῦ γάρ ῥα μάλιστά ἑ θυμὸς ἀνώγει

αἵματος ἆσαι Ἄρηα ταλαύρινον πολεμιστήν.

Αἰνείαν δ᾽ ἰθὺς λαοσσόος ὦρσεν Ἀπόλλων

80

ἀντία Πηλεΐωνος, ἐνῆκε δέ οἱ μένος ἠΰ·

υἱέϊ δὲ Πριάμοιο Λυκάονι εἴσατο φωνήν·

τῶι μιν ἐεισάμενος προσέφη Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων·

Αἰνεία Τρώων βουληφόρε ποῦ τοι ἀπειλαὶ

ἃς Τρώων βασιλεῦσιν ὑπίσχεο οἰνοποτάζων

85

Πηλεΐδεω Ἀχιλῆος ἐναντίβιον πολεμίξειν;

τὸν δ᾽ αὖτ᾽ Αἰνείας ἀπαμειβόμενος προσέειπε·

Πριαμίδη τί με ταῦτα καὶ οὐκ ἐθέλοντα κελεύεις

ἀντία Πηλεΐωνος ὑπερθύμοιο μάχεσθαι;

οὐ μὲν γὰρ νῦν πρῶτα ποδώκεος ἄντ᾽ Ἀχιλῆος

90

στήσομαι, ἀλλ᾽ ἤδη με καὶ ἄλλοτε δουρὶ φόβησεν

ἐξ Ἴδης, ὅτε βουσὶν ἐπήλυθεν ἡμετέρηισι,

πέρσε δὲ Λυρνησσὸν καὶ Πήδασον· αὐτὰρ ἐμὲ Ζεὺς

εἰρύσαθ᾽, ὅς μοι ἐπῶρσε μένος λαιψηρά τε γοῦνα.

ἦ κ᾽ ἐδάμην ὑπὸ χερσὶν Ἀχιλλῆος καὶ Ἀθήνης,

95

ἥ οἱ πρόσθεν ἰοῦσα τίθει φάος ἠδ᾽ ἐκέλευεν

ἔγχεϊ χαλκείωι Λέλεγας καὶ Τρῶας ἐναίρειν.

τὼ οὐκ ἔστ᾽ Ἀχιλῆος ἐναντίον ἄνδρα μάχεσθαι·

αἰεὶ γὰρ πάρα εἷς γε θεῶν ὃς λοιγὸν ἀμύνει.

καὶ δ᾽ ἄλλως τοῦ γ᾽ ἰθὺ βέλος πέτετ᾽, οὐδ᾽ ἀπολήγει

100

πρὶν χροὸς ἀνδρομέοιο διελθέμεν. εἰ δὲ θεός περ

ἶσον τείνειεν πολέμου τέλος, οὔ κε μάλα ῥέα

νικήσει᾽, οὐδ᾽ εἰ παγχάλκεος εὔχεται εἶναι.

τὸν δ᾽ αὖτε προσέειπεν ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων·

ἥρως ἀλλ᾽ ἄγε καὶ σὺ θεοῖς αἰειγενέτηισιν

105

εὔχεο· καὶ δὲ σέ φασι Διὸς κούρης Ἀφροδίτης

ἐκγεγάμεν, κεῖνος δὲ χερείονος ἐκ θεοῦ ἐστίν·

ἣ μὲν γὰρ Διός ἐσθ᾽, ἣ δ᾽ ἐξ ἁλίοιο γέροντος.

ἀλλ᾽ ἰθὺς φέρε χαλκὸν ἀτειρέα, μηδέ σε πάμπαν

λευγαλέοις ἐπέεσσιν ἀποτρεπέτω καὶ ἀρειῆι.

110

ὣς εἰπὼν ἔμπνευσε μένος μέγα ποιμένι λαῶν,

βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῶι.

οὐδ᾽ ἔλαθ᾽ Ἀγχίσαο πάϊς λευκώλενον Ἥρην

ἀντία Πηλεΐωνος ἰὼν ἀνὰ οὐλαμὸν ἀνδρῶν·

ἣ δ᾽ ἄμυδις στήσασα θεοὺς μετὰ μῦθον ἔειπε·

115

φράζεσθον δὴ σφῶϊ Ποσείδαον καὶ Ἀθήνη

ἐν φρεσὶν ὑμετέρηισιν, ὅπως ἔσται τάδε ἔργα.

Αἰνείας ὅδ᾽ ἔβη κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῶι

ἀντία Πηλεΐωνος, ἀνῆκε δὲ Φοῖβος Ἀπόλλων.

ἀλλ᾽ ἄγεθ᾽, ἡμεῖς πέρ μιν ἀποτρωπῶμεν ὀπίσσω

120

αὐτόθεν, ἤ τις ἔπειτα καὶ ἡμείων Ἀχιλῆϊ

παρσταίη, δοίη δὲ κράτος μέγα, μηδέ τι θυμῶι

δευέσθω, ἵνα εἰδῆι ὅ μιν φιλέουσιν ἄριστοι

ἀθανάτων, οἳ δ᾽ αὖτ᾽ ἀνεμώλιοι οἳ τὸ πάρος περ

Τρωσὶν ἀμύνουσιν πόλεμον καὶ δηϊοτῆτα.

125

πάντες δ᾽ Οὐλύμποιο κατήλθομεν ἀντιόωντες

τῆσδε μάχης, ἵνα μή τι μετὰ Τρώεσσι πάθηισι

σήμερον· ὕστερον αὖτε τὰ πείσεται ἅσσά οἱ αἶσα

γιγνομένωι ἐπένησε λίνωι ὅτε μιν τέκε μήτηρ.

εἰ δ᾽ Ἀχιλεὺς οὐ ταῦτα θεῶν ἐκ πεύσεται ὀμφῆς

130

δείσετ᾽ ἔπειθ᾽, ὅτε κέν τις ἐναντίβιον θεὸς ἔλθηι

ἐν πολέμωι· χαλεποὶ δὲ θεοὶ φαίνεσθαι ἐναργεῖς.

τὴν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα Ποσειδάων ἐνοσίχθων·

Ἥρη μὴ χαλέπαινε παρ᾽ ἐκ νόον· οὐδέ τί σε χρή.

οὐκ ἂν ἔγωγ᾽ ἐθέλοιμι θεοὺς ἔριδι ξυνελάσσαι

135

ἡμέας τοὺς ἄλλους, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτεροί εἰμεν·

ἀλλ᾽ ἡμεῖς μὲν ἔπειτα καθεζώμεσθα κιόντες

ἐκ πάτου ἐς σκοπιήν, πόλεμος δ᾽ ἄνδρεσσι μελήσει.

εἰ δέ κ᾽ Ἄρης ἄρχωσι μάχης ἢ Φοῖβος Ἀπόλλων,

ἢ Ἀχιλῆ᾽ ἴσχωσι καὶ οὐκ εἰῶσι μάχεσθαι,

140

αὐτίκ᾽ ἔπειτα καὶ ἄμμι παρ᾽ αὐτόθι νεῖκος ὀρεῖται

φυλόπιδος· μάλα δ᾽ ὦκα διακρινθέντας ὀΐω

ἂψ ἴμεν Οὔλυμπον δὲ θεῶν μεθ᾽ ὁμήγυριν ἄλλων

ἡμετέρηις ὑπὸ χερσὶν ἀναγκαίηφι δαμέντας.

ὣς ἄρα φωνήσας ἡγήσατο κυανοχαίτης

145

τεῖχος ἐς ἀμφίχυτον Ἡρακλῆος θείοιο

ὑψηλόν, τό ῥά οἱ Τρῶες καὶ Παλλὰς Ἀθήνη

ποίεον, ὄφρα τὸ κῆτος ὑπεκπροφυγὼν ἀλέαιτο,

ὁππότε μιν σεύαιτο ἀπ᾽ ἠϊόνος πεδίον δέ.

ἔνθα Ποσειδάων κατ᾽ ἄρ᾽ ἕζετο καὶ θεοὶ ἄλλοι,

150

ἀμφὶ δ᾽ ἄρ᾽ ἄρρηκτον νεφέλην ὤμοισιν ἕσαντο·

οἳ δ᾽ ἑτέρωσε καθῖζον ἐπ᾽ ὀφρύσι Καλλικολώνης

ἀμφὶ σὲ ἤϊε Φοῖβε καὶ Ἄρηα πτολίπορθον.

ὣς οἳ μέν ῥ᾽ ἑκάτερθε καθήατο μητιόωντες

βουλάς· ἀρχέμεναι δὲ δυσηλεγέος πολέμοιο

155

ὄκνεον ἀμφότεροι, Ζεὺς δ᾽ ἥμενος ὕψι κέλευε.

τῶν δ᾽ ἅπαν ἐπλήσθη πεδίον καὶ λάμπετο χαλκῶι

ἀνδρῶν ἠδ᾽ ἵππων· κάρκαιρε δὲ γαῖα πόδεσσιν

ὀρνυμένων ἄμυδις. δύο δ᾽ ἀνέρες ἔξοχ᾽ ἄριστοι

ἐς μέσον ἀμφοτέρων συνίτην μεμαῶτε μάχεσθαι

160

Αἰνείας τ᾽ Ἀγχισιάδης καὶ δῖος Ἀχιλλεύς.

Αἰνείας δὲ πρῶτος ἀπειλήσας ἐβεβήκει

νευστάζων κόρυθι βριαρῆι· ἀτὰρ ἀσπίδα θοῦριν

πρόσθεν ἔχε στέρνοιο, τίνασσε δὲ χάλκεον ἔγχος.

Πηλεΐδης δ᾽ ἑτέρωθεν ἐναντίον ὦρτο λέων ὣς

165

σίντης, ὅν τε καὶ ἄνδρες ἀποκτάμεναι μεμάασιν

ἀγρόμενοι πᾶς δῆμος· ὁ δὲ πρῶτον μὲν ἀτίζων

ἔρχεται, ἀλλ᾽ ὅτε κέν τις ἀρηϊθόων αἰζηῶν

δουρὶ βάληι ἐάλη τε χανών, περί τ᾽ ἀφρὸς ὀδόντας

γίγνεται, ἐν δέ τέ οἱ κραδίηι στένει ἄλκιμον ἦτορ,

170

οὐρῆι δὲ πλευράς τε καὶ ἰσχία ἀμφοτέρωθεν

μαστίεται, ἑὲ δ᾽ αὐτὸν ἐποτρύνει μαχέσασθαι,

γλαυκιόων δ᾽ ἰθὺς φέρεται μένει, ἤν τινα πέφνηι

ἀνδρῶν, ἢ αὐτὸς φθίεται πρώτωι ἐν ὁμίλωι·

ὣς Ἀχιλῆ᾽ ὄτρυνε μένος καὶ θυμὸς ἀγήνωρ

175

ἀντίον ἐλθέμεναι μεγαλήτορος Αἰνείαο.

οἳ δ᾽ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ἰόντες,

τὸν πρότερος προσέειπε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς·

Αἰνεία τί σὺ τόσσον ὁμίλου πολλὸν ἐπελθὼν

ἔστης; ἦ σέ γε θυμὸς ἐμοὶ μαχέσασθαι ἀνώγει

180

ἐλπόμενον Τρώεσσιν ἀνάξειν ἱπποδάμοισι

τιμῆς τῆς Πριάμου; ἀτὰρ εἴ κεν ἔμ᾽ ἐξεναρίξηις,

οὔ τοι τοὔνεκά γε Πρίαμος γέρας ἐν χερὶ θήσει·

εἰσὶν γάρ οἱ παῖδες, ὁ δ᾽ ἔμπεδος οὐδ᾽ ἀεσίφρων.

ἦ νύ τί τοι Τρῶες τέμενος τάμον ἔξοχον ἄλλων

185

καλὸν φυταλιῆς καὶ ἀρούρης, ὄφρα νέμηαι

αἴ κεν ἐμὲ κτείνηις; χαλεπῶς δέ σ᾽ ἔολπα τὸ ῥέξειν.

ἤδη μὲν σέ γέ φημι καὶ ἄλλοτε δουρὶ φοβῆσαι.

ἦ οὐ μέμνηι ὅτε πέρ σε βοῶν ἄπο μοῦνον ἐόντα

σεῦα κατ᾽ Ἰδαίων ὀρέων ταχέεσσι πόδεσσι

190

καρπαλίμως; τότε δ᾽ οὔ τι μετατροπαλίζεο φεύγων.

ἔνθεν δ᾽ ἐς Λυρνησσὸν ὑπέκφυγες· αὐτὰρ ἐγὼ τὴν

πέρσα μεθορμηθεὶς σὺν Ἀθήνηι καὶ Διὶ πατρί,

ληϊάδας δὲ γυναῖκας ἐλεύθερον ἦμαρ ἀπούρας

ἦγον· ἀτὰρ σὲ Ζεὺς ἐρρύσατο καὶ θεοὶ ἄλλοι.

195

ἀλλ᾽ οὐ νῦν ἐρύεσθαι ὀΐομαι, ὡς ἐνὶ θυμῶι

βάλλεαι· ἀλλά σ᾽ ἔγωγ᾽ ἀναχωρήσαντα κελεύω

ἐς πληθὺν ἰέναι, μηδ᾽ ἀντίος ἵστασ᾽ ἐμεῖο,

πρίν τι κακὸν παθέειν· ῥεχθὲν δέ τε νήπιος ἔγνω.

τὸν δ᾽ αὖτ᾽ Αἰνείας ἀπαμείβετο φώνησέν τε·

200

Πηλεΐδη μὴ δὴ ἐπέεσσί με νηπύτιον ὣς

ἔλπεο δειδίξεσθαι, ἐπεὶ σάφα οἶδα καὶ αὐτὸς

ἠμὲν κερτομίας ἠδ᾽ αἴσυλα μυθήσασθαι.

ἴδμεν δ᾽ ἀλλήλων γενεήν, ἴδμεν δὲ τοκῆας

πρόκλυτ᾽ ἀκούοντες ἔπεα θνητῶν ἀνθρώπων·

205

ὄψει δ᾽ οὔτ᾽ ἄρ πω σὺ ἐμοὺς ἴδες οὔτ᾽ ἄρ᾽ ἐγὼ σούς.

φασὶ σὲ μὲν Πηλῆος ἀμύμονος ἔκγονον εἶναι,

μητρὸς δ᾽ ἐκ Θέτιδος καλλιπλοκάμου ἁλοσύδνης·

αὐτὰρ ἐγὼν υἱὸς μεγαλήτορος Ἀγχίσαο

εὔχομαι ἐκγεγάμεν, μήτηρ δέ μοί ἐστ᾽ Ἀφροδίτη·

210

τῶν δὴ νῦν ἕτεροί γε φίλον παῖδα κλαύσονται

σήμερον· οὐ γάρ φημ᾽ ἐπέεσσί γε νηπυτίοισιν

ὧδε διακρινθέντε μάχης ἐξαπονέεσθαι.

εἰ δ᾽ ἐθέλεις καὶ ταῦτα δαήμεναι, ὄφρ᾽ ἐῢ εἰδῆις

ἡμετέρην γενεήν, πολλοὶ δέ μιν ἄνδρες ἴσασι·

215

Δάρδανον αὖ πρῶτον τέκετο νεφεληγερέτα Ζεύς,

κτίσσε δὲ Δαρδανίην, ἐπεὶ οὔ πω Ἴλιος ἱρὴ

ἐν πεδίωι πεπόλιστο πόλις μερόπων ἀνθρώπων,

ἀλλ᾽ ἔθ᾽ ὑπωρείας ὤικεον πολυπίδακος Ἴδης.

Δάρδανος αὖ τέκεθ᾽ υἱὸν Ἐριχθόνιον βασιλῆα,

220

ὃς δὴ ἀφνειότατος γένετο θνητῶν ἀνθρώπων·

τοῦ τρισχίλιαι ἵπποι ἕλος κάτα βουκολέοντο

θήλειαι, πώλοισιν ἀγαλλόμεναι ἀταλῆισι.

τάων καὶ Βορέης ἠράσσατο βοσκομενάων,

ἵππωι δ᾽ εἰσάμενος παρελέξατο κυανοχαίτηι·

225

αἳ δ᾽ ὑποκυσάμεναι ἔτεκον δυοκαίδεκα πώλους.

αἳ δ᾽ ὅτε μὲν σκιρτῶιεν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν,

ἄκρον ἐπ᾽ ἀνθερίκων καρπὸν θέον οὐδὲ κατέκλων·

ἀλλ᾽ ὅτε δὴ σκιρτῶιεν ἐπ᾽ εὐρέα νῶτα θαλάσσης,

ἄκρον ἐπὶ ῥηγμῖνος ἁλὸς πολιοῖο θέεσκον.

230

Τρῶα δ᾽ Ἐριχθόνιος τέκετο Τρώεσσιν ἄνακτα·

Τρωὸς δ᾽ αὖ τρεῖς παῖδες ἀμύμονες ἐξεγένοντο

Ἶλός τ᾽ Ἀσσάρακός τε καὶ ἀντίθεος Γανυμήδης,

ὃς δὴ κάλλιστος γένετο θνητῶν ἀνθρώπων·

τὸν καὶ ἀνηρείψαντο θεοὶ Διὶ οἰνοχοεύειν

235

κάλλεος εἵνεκα οἷο ἵν᾽ ἀθανάτοισι μετείη.

Ἶλος δ᾽ αὖ τέκεθ᾽ υἱὸν ἀμύμονα Λαομέδοντα·

Λαομέδων δ᾽ ἄρα Τιθωνὸν τέκετο Πρίαμόν τε

Λάμπόν τε Κλυτίον θ᾽ Ἱκετάονά τ᾽ ὄζον Ἄρηος·

Ἀσσάρακος δὲ Κάπυν, ὁ δ᾽ ἄρ᾽ Ἀγχίσην τέκε παῖδα·

240

αὐτὰρ ἔμ᾽ Ἀγχίσης, Πρίαμος δ᾽ ἔτεχ᾽ Ἕκτορα δῖον.

ταύτης τοι γενεῆς τε καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι.

Ζεὺς δ᾽ ἀρετὴν ἄνδρεσσιν ὀφέλλει τε μινύθει τε

ὅππως κεν ἐθέληισιν· ὁ γὰρ κάρτιστος ἁπάντων.

ἀλλ᾽ ἄγε μηκέτι ταῦτα λεγώμεθα νηπύτιοι ὣς

245

ἑσταότ᾽ ἐν μέσσηι ὑσμίνηι δηϊοτῆτος.

ἔστι γὰρ ἀμφοτέροισιν ὀνείδεα μυθήσασθαι

πολλὰ μάλ᾽, οὐδ᾽ ἂν νηῦς ἑκατόζυγος ἄχθος ἄροιτο.

στρεπτὴ δὲ γλῶσσ᾽ ἐστὶ βροτῶν, πολέες δ᾽ ἔνι μῦθοι

παντοῖοι, ἐπέων δὲ πολὺς νομὸς ἔνθα καὶ ἔνθα.

250

ὁπποῖόν κ᾽ εἴπηισθα ἔπος, τοῖόν κ᾽ ἐπακούσαις.

ἀλλὰ τί ἢ ἔριδας καὶ νείκεα νῶϊν ἀνάγκη

νεικεῖν ἀλλήλοισιν ἐναντίον ὥς τε γυναῖκας,

αἵ τε χολωσάμεναι ἔριδος πέρι θυμοβόροιο

νεικεῦσ᾽ ἀλλήληισι μέσην ἐς ἄγυιαν ἰοῦσαι

255

πόλλ᾽ ἐτεά τε καὶ οὐκί· χόλος δέ τε καὶ τὰ κελεύει.

ἀλκῆς δ᾽ οὔ μ᾽ ἐπέεσσιν ἀποτρέψεις μεμαῶτα

πρὶν χαλκῶι μαχέσασθαι ἐναντίον· ἀλλ᾽ ἄγε θᾶσσον

γευσόμεθ᾽ ἀλλήλων χαλκήρεσιν ἐγχείηισιν.

ἦ ῥα καὶ ἐν δεινῶι σάκει ἤλασεν ὄβριμον ἔγχος

260

σμερδαλέωι· μέγα δ᾽ ἀμφὶ σάκος μύκε δουρὸς ἀκωκῆι.

Πηλεΐδης δὲ σάκος μὲν ἀπὸ ἕο χειρὶ παχείηι

ἔσχετο ταρβήσας· φάτο γὰρ δολιχόσκιον ἔγχος

ῥέα διελεύσεσθαι μεγαλήτορος Αἰνείαο

νήπιος, οὐδ᾽ ἐνόησε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμὸν

265

ὡς οὐ ῥηΐδι᾽ ἐστὶ θεῶν ἐρικυδέα δῶρα

ἀνδράσι γε θνητοῖσι δαμήμεναι οὐδ᾽ ὑποείκειν.

οὐδὲ τότ᾽ Αἰνείαο δαΐφρονος ὄβριμον ἔγχος

ῥῆξε σάκος· χρυσὸς γὰρ ἐρύκακε, δῶρα θεοῖο·

ἀλλὰ δύω μὲν ἔλασσε διὰ πτύχας, αἳ δ᾽ ἄρ᾽ ἔτι τρεῖς

270

ἦσαν, ἐπεὶ πέντε πτύχας ἤλασε κυλλοποδίων,

τὰς δύο χαλκείας, δύο δ᾽ ἔνδοθι κασσιτέροιο,

τὴν δὲ μίαν χρυσῆν, τῆι ῥ᾽ ἔσχετο μείλινον ἔγχος.

δεύτερος αὖτ᾽ Ἀχιλεὺς προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,

καὶ βάλεν Αἰνείαο κατ᾽ ἀσπίδα πάντοσ᾽ ἐΐσην

275

ἄντυγ᾽ ὕπο πρώτην, ἧι λεπτότατος θέε χαλκός,

λεπτοτάτη δ᾽ ἐπέην ῥινὸς βοός· ἣ δὲ διὰ πρὸ

Πηλιὰς ἤϊξεν μελίη, λάκε δ᾽ ἀσπὶς ὑπ᾽ αὐτῆς.

Αἰνείας δ᾽ ἐάλη καὶ ἀπὸ ἕθεν ἀσπίδ᾽ ἀνέσχε

δείσας· ἐγχείη δ᾽ ἄρ᾽ ὑπὲρ νώτου ἐνὶ γαίηι

280

ἔστη ἱεμένη, διὰ δ᾽ ἀμφοτέρους ἕλε κύκλους

ἀσπίδος ἀμφιβρότης· ὁ δ᾽ ἀλευάμενος δόρυ μακρὸν

ἔστη, κὰδ δ᾽ ἄχος οἱ χύτο μυρίον ὀφθαλμοῖσι,

ταρβήσας ὅ οἱ ἄγχι πάγη βέλος. αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς

ἐμμεμαὼς ἐπόρουσεν ἐρυσσάμενος ξίφος ὀξὺ

285

σμερδαλέα ἰάχων· ὁ δὲ χερμάδιον λάβε χειρὶ

Αἰνείας, μέγα ἔργον, ὁ οὐ δύο γ᾽ ἄνδρε φέροιεν,

οἷοι νῦν βροτοί εἰσ᾽· ὁ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος.

ἔνθά κεν Αἰνείας μὲν ἐπεσσύμενον βάλε πέτρωι

ἢ κόρυθ᾽ ἠὲ σάκος, τό οἱ ἤρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον,

290

τὸν δέ κε Πηλεΐδης σχεδὸν ἄορι θυμὸν ἀπηύρα,

εἰ μὴ ἄρ᾽ ὀξὺ νόησε Ποσειδάων ἐνοσίχθων·

αὐτίκα δ᾽ ἀθανάτοισι θεοῖς μετὰ μῦθον ἔειπεν·

ὢ πόποι ἦ μοι ἄχος μεγαλήτορος Αἰνείαο,

ὃς τάχα Πηλεΐωνι δαμεὶς Ἄϊδος δὲ κάτεισι

295

πειθόμενος μύθοισιν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο

νήπιος, οὐδέ τί οἱ χραισμήσει λυγρὸν ὄλεθρον.

ἀλλὰ τί ἢ νῦν οὗτος ἀναίτιος ἄλγεα πάσχει

μὰψ ἕνεκ᾽ ἀλλοτρίων ἀχέων, κεχαρισμένα δ᾽ αἰεὶ

δῶρα θεοῖσι δίδωσι τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν;

300

ἀλλ᾽ ἄγεθ᾽ ἡμεῖς πέρ μιν ὑπὲκ θανάτου ἀγάγωμεν,

μή πως καὶ Κρονίδης κεχολώσεται, αἴ κεν Ἀχιλλεὺς

τόνδε κατακτείνηι· μόριμον δέ οἵ ἐστ᾽ ἀλέασθαι,

ὄφρα μὴ ἄσπερμος γενεὴ καὶ ἄφαντος ὄληται

Δαρδάνου, ὃν Κρονίδης περὶ πάντων φίλατο παίδων

305

οἳ ἕθεν ἐξεγένοντο γυναικῶν τε θνητάων.

ἤδη γὰρ Πριάμου γενεὴν ἔχθηρε Κρονίων·

νῦν δὲ δὴ Αἰνείαο βίη Τρώεσσιν ἀνάξει

καὶ παίδων παῖδες, τοί κεν μετόπισθε γένωνται.

τὸν δ᾽ ἠμείβετ᾽ ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη·

310

ἐννοσίγαι᾽, αὐτὸς σὺ μετὰ φρεσὶ σῆισι νόησον

Αἰνείαν ἤ κέν μιν ἐρύσσεαι ἦ κεν ἐάσηις

Πηλεΐδηι Ἀχιλῆϊ δαμήμεναι, ἐσθλὸν ἐόντα.

ἤτοι μὲν γὰρ νῶϊ πολέας ὠμόσσαμεν ὅρκους

πᾶσι μετ᾽ ἀθανάτοισιν ἐγὼ καὶ Παλλὰς Ἀθήνη

315

μή ποτ᾽ ἐπὶ Τρώεσσιν ἀλεξήσειν κακὸν ἦμαρ,

μηδ᾽ ὁπότ᾽ ἂν Τροίη μαλερῶι πυρὶ πᾶσα δάηται

καιομένη, καίωσι δ᾽ ἀρήϊοι υἷες Ἀχαιῶν.

αὐτὰρ ἐπεὶ τό γ᾽ ἄκουσε Ποσειδάων ἐνοσίχθων,

βῆ ῥ᾽ ἴμεν ἄν τε μάχην καὶ ἀνὰ κλόνον ἐγχειάων,

320

ἷξε δ᾽ ὅθ᾽ Αἰνείας ἠδ᾽ ὁ κλυτὸς ἦεν Ἀχιλλεύς.

αὐτίκα τῶι μὲν ἔπειτα κατ᾽ ὀφθαλμῶν χέεν ἀχλὺν

Πηλεΐδηι Ἀχιλῆϊ· ὁ δὲ μελίην εὔχαλκον

ἀσπίδος ἐξέρυσεν μεγαλήτορος Αἰνείαο·

καὶ τὴν μὲν προπάροιθε ποδῶν Ἀχιλῆος ἔθηκεν,

325

Αἰνείαν δ᾽ ἔσσευεν ἀπὸ χθονὸς ὑψόσ᾽ ἀείρας.

πολλὰς δὲ στίχας ἡρώων, πολλὰς δὲ καὶ ἵππων

Αἰνείας ὑπερᾶλτο θεοῦ ἀπὸ χειρὸς ὀρούσας,

ἷξε δ᾽ ἐπ᾽ ἐσχατιὴν πολυάϊκος πολέμοιο,

ἔνθά τε Καύκωνες πόλεμον μέτα θωρήσσοντο.

330

τῶι δὲ μάλ᾽ ἐγγύθεν ἦλθε Ποσειδάων ἐνοσίχθων,

καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Αἰνεία, τίς σ᾽ ὧδε θεῶν ἀτέοντα κελεύει

ἀντία Πηλεΐωνος ὑπερθύμοιο μάχεσθαι,

ὃς σεῦ ἅμα κρείσσων καὶ φίλτερος ἀθανάτοισιν;

335

ἀλλ᾽ ἀναχωρῆσαι ὅτε κεν συμβλήσεαι αὐτῶι,

μὴ καὶ ὑπὲρ μοῖραν δόμον Ἄϊδος εἰσαφίκηαι.

αὐτὰρ ἐπεί κ᾽ Ἀχιλεὺς θάνατον καὶ πότμον ἐπίσπηι,

θαρσήσας δὴ ἔπειτα μετὰ πρώτοισι μάχεσθαι·

οὐ μὲν γάρ τίς σ᾽ ἄλλος Ἀχαιῶν ἐξεναρίξει.

340

ὣς εἰπὼν λίπεν αὐτόθ᾽, ἐπεὶ διεπέφραδε πάντα.

αἶψα δ᾽ ἔπειτ᾽ Ἀχιλῆος ἀπ᾽ ὀφθαλμῶν σκέδασ᾽ ἀχλὺν

θεσπεσίην· ὁ δ᾽ ἔπειτα μέγ᾽ ἔξιδεν ὀφθαλμοῖσιν,

ὀχθήσας δ᾽ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν·

ὢ πόποι ἦ μέγα θαῦμα τόδ᾽ ὀφθαλμοῖσιν ὁρῶμαι·

345

ἔγχος μὲν τόδε κεῖται ἐπὶ χθονός, οὐδέ τι φῶτα

λεύσσω, τῶι ἐφέηκα κατακτάμεναι μενεαίνων.

ἦ ῥα καὶ Αἰνείας φίλος ἀθανάτοισι θεοῖσιν

ἦεν· ἀτάρ μιν ἔφην μὰψ αὔτως εὐχετάασθαι.

ἐρρέτω· οὔ οἱ θυμὸς ἐμεῦ ἔτι πειρηθῆναι

350

ἔσσεται, ὃς καὶ νῦν φύγεν ἄσμενος ἐκ θανάτοιο.

ἀλλ᾽ ἄγε δὴ Δαναοῖσι φιλοπτολέμοισι κελεύσας

τῶν ἄλλων Τρώων πειρήσομαι ἀντίος ἐλθών.

ἦ, καὶ ἐπὶ στίχας ἆλτο, κέλευε δὲ φωτὶ ἑκάστωι·

μηκέτι νῦν Τρώων ἑκὰς ἕστατε δῖοι Ἀχαιοί,

355

ἀλλ᾽ ἄγ᾽ ἀνὴρ ἄντ᾽ ἀνδρὸς ἴτω, μεμάτω δὲ μάχεσθαι.

ἀργαλέον δέ μοί ἐστι καὶ ἰφθίμωι περ ἐόντι

τοσσούσδ᾽ ἀνθρώπους ἐφέπειν καὶ πᾶσι μάχεσθαι·

οὐδέ κ᾽ Ἄρης, ὅς περ θεὸς ἄμβροτος, οὐδέ κ᾽ Ἀθήνη

τοσσῆσδ᾽ ὑσμίνης ἐφέποι στόμα καὶ πονέοιτο·

360

ἀλλ᾽ ὅσσον μὲν ἐγὼ δύναμαι χερσίν τε ποσίν τε

καὶ σθένει, οὔ μ᾽ ἔτι φημὶ μεθησέμεν οὐδ᾽ ἠβαιόν,

ἀλλὰ μάλα στιχὸς εἶμι διαμπερές, οὐδέ τιν᾽ οἴω

Τρώων χαιρήσειν, ὅς τις σχεδὸν ἔγχεος ἔλθηι.

ὣς φάτ᾽ ἐποτρύνων· Τρώεσσι δὲ φαίδιμος Ἕκτωρ

365

κέκλεθ᾽ ὁμοκλήσας, φάτο δ᾽ ἴμεναι ἄντ᾽ Ἀχιλῆος·

Τρῶες ὑπέρθυμοι μὴ δείδιτε Πηλεΐωνα.

καί κεν ἐγὼ ἐπέεσσι καὶ ἀθανάτοισι μαχοίμην,

ἔγχεϊ δ᾽ ἀργαλέον, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτεροί εἰσιν.

οὐδ᾽ Ἀχιλεὺς πάντεσσι τέλος μύθοις ἐπιθήσει,

370

ἀλλὰ τὸ μὲν τελέει, τὸ δὲ καὶ μεσσηγὺ κολούει.

τοῦ δ᾽ ἐγὼ ἀντίος εἶμι καὶ εἰ πυρὶ χεῖρας ἔοικεν,

εἰ πυρὶ χεῖρας ἔοικε, μένος δ᾽ αἴθωνι σιδήρωι.

ὣς φάτ᾽ ἐποτρύνων, οἳ δ᾽ ἀντίοι ἔγχε᾽ ἄειραν

Τρῶες· τῶν δ᾽ ἄμυδις μίχθη μένος, ὦρτο δ᾽ ἀϋτή.

375

καὶ τότ᾽ ἄρ᾽ Ἕκτορα εἶπε παραστὰς Φοῖβος Ἀπόλλων·

Ἕκτορ μηκέτι πάμπαν Ἀχιλλῆϊ προμάχιζε,

ἀλλὰ κατὰ πληθύν τε καὶ ἐκ φλοίσβοιο δέδεξο,

μή πώς σ᾽ ἠὲ βάληι ἠὲ σχεδὸν ἄορι τύψηι.

ὣς ἔφαθ᾽, Ἕκτωρ δ᾽ αὖτις ἐδύσετο οὐλαμὸν ἀνδρῶν

380

ταρβήσας, ὅτ᾽ ἄκουσε θεοῦ ὄπα φωνήσαντος.

ἐν δ᾽ Ἀχιλεὺς Τρώεσσι θόρε φρεσὶν εἱμένος ἀλκὴν

σμερδαλέα ἰάχων, πρῶτον δ᾽ ἕλεν Ἰφιτίωνα

ἐσθλὸν Ὀτρυντεΐδην πολέων ἡγήτορα λαῶν,

ὃν νύμφη τέκε νηῒς Ὀτρυντῆϊ πτολιπόρθωι

385

Τμώλωι ὕπο νιφόεντι Ὕδης ἐν πίονι δήμωι·

τὸν δ᾽ ἰθὺς μεμαῶτα βάλ᾽ ἔγχεϊ δῖος Ἀχιλλεὺς

μέσσην κὰκ κεφαλήν· ἣ δ᾽ ἄνδιχα πᾶσα κεάσθη,

δούπησεν δὲ πεσών, ὁ δ᾽ ἐπεύξατο δῖος Ἀχιλλεύς·

κεῖσαι Ὀτρυντεΐδη πάντων ἐκπαγλότατ᾽ ἀνδρῶν·

390

ἐνθάδε τοι θάνατος, γενεὴ δέ τοί ἐστ᾽ ἐπὶ λίμνηι

Γυγαίηι, ὅθι τοι τέμενος πατρώϊόν ἐστιν

Ὕλλωι ἐπ᾽ ἰχθυόεντι καὶ Ἕρμωι δινήεντι.

ὣς ἔφατ᾽ εὐχόμενος, τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψε.

τὸν μὲν Ἀχαιῶν ἵπποι ἐπισσώτροις δατέοντο

395

πρώτηι ἐν ὑσμίνηι· ὁ δ᾽ ἐπ᾽ αὐτῶι Δημολέοντα

ἐσθλὸν ἀλεξητῆρα μάχης Ἀντήνορος υἱὸν

νύξε κατὰ κρόταφον, κυνέης διὰ χαλκοπαρήιου.

οὐδ᾽ ἄρα χαλκείη κόρυς ἔσχεθεν, ἀλλὰ δι᾽ αὐτῆς

αἰχμὴ ἱεμένη ῥῆξ᾽ ὀστέον, ἐγκέφαλος δὲ

400

ἔνδον ἅπας πεπάλακτο· δάμασσε δέ μιν μεμαῶτα.

Ἱπποδάμαντα δ᾽ ἔπειτα καθ᾽ ἵππων ἀΐξαντα

πρόσθεν ἕθεν φεύγοντα μετάφρενον οὔτασε δουρί.

αὐτὰρ ὁ θυμὸν ἄϊσθε καὶ ἤρυγεν, ὡς ὅτε ταῦρος

ἤρυγεν ἑλκόμενος Ἑλικώνιον ἀμφὶ ἄνακτα

405

κούρων ἑλκόντων· γάνυται δέ τε τοῖς ἐνοσίχθων·

ὣς ἄρα τόν γ᾽ ἐρυγόντα λίπ᾽ ὀστέα θυμὸς ἀγήνωρ·

αὐτὰρ ὁ βῆ σὺν δουρὶ μετ᾽ ἀντίθεον Πολύδωρον

Πριαμίδην. τὸν δ᾽ οὔ τι πατὴρ εἴασκε μάχεσθαι,

οὕνεκά οἱ μετὰ παισὶ νεώτατος ἔσκε γόνοιο,

410

καί οἱ φίλτατος ἔσκε, πόδεσσι δὲ πάντας ἐνίκα

δὴ τότε νηπιέηισι ποδῶν ἀρετὴν ἀναφαίνων

θῦνε διὰ προμάχων, εἷος φίλον ὤλεσε θυμόν.

τὸν βάλε μέσσον ἄκοντι ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς

νῶτα παραΐσσοντος, ὅθι ζωστῆρος ὀχῆες

415

χρύσειοι σύνεχον καὶ διπλόος ἤντετο θώρηξ·

ἀντικρὺ δὲ διέσχε παρ᾽ ὀμφαλὸν ἔγχεος αἰχμή,

γνὺξ δ᾽ ἔριπ᾽ οἰμώξας, νεφέλη δέ μιν ἀμφεκάλυψε

κυανέη, προτὶ οἷ δ᾽ ἔλαβ᾽ ἔντερα χερσὶ λιασθείς.

Ἕκτωρ δ᾽ ὡς ἐνόησε κασίγνητον Πολύδωρον

420

ἔντερα χερσὶν ἔχοντα λιαζόμενον ποτὶ γαίη

κάρ ῥά οἱ ὀφθαλμῶν κέχυτ᾽ ἀχλύς· οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἔτ᾽ ἔτλη

δηρὸν ἑκὰς στρωφᾶσθ᾽, ἀλλ᾽ ἀντίος ἦλθ᾽ Ἀχιλῆϊ

ὀξὺ δόρυ κραδάων φλογὶ εἴκελος· αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς

ὡς εἶδ᾽, ὣς ἀνεπᾶλτο, καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα·

425

ἐγγὺς ἀνὴρ ὃς ἐμόν γε μάλιστ᾽ ἐσεμάσσατο θυμόν,

ὅς μοι ἑταῖρον ἔπεφνε τετιμένον· οὐδ᾽ ἂν ἔτι δὴν

ἀλλήλους πτώσσοιμεν ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρας.

ἦ, καὶ ὑπόδρα ἰδὼν προσεφώνεεν Ἕκτορα δῖον·

ἆσσον ἴθ᾽ ὥς κεν θᾶσσον ὀλέθρου πείραθ᾽ ἵκηαι.

430

τὸν δ᾽ οὐ ταρβήσας προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ·

Πηλεΐδη μὴ δὴ ἐπέεσσί με νηπύτιον ὣς

ἔλπεο δειδίξεσθαι, ἐπεὶ σάφα οἶδα καὶ αὐτὸς

ἠμὲν κερτομίας ἠδ᾽ αἴσυλα μυθήσασθαι.

οἶδα δ᾽ ὅτι σὺ μὲν ἐσθλός, ἐγὼ δὲ σέθεν πολὺ χείρων.

435

ἀλλ᾽ ἤτοι μὲν ταῦτα θεῶν ἐν γούνασι κεῖται,

αἴ κέ σε χειρότερός περ ἐὼν ἀπὸ θυμὸν ἕλωμαι

δουρὶ βαλών, ἐπεὶ ἦ καὶ ἐμὸν βέλος ὀξὺ πάροιθεν.

ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δόρυ, καὶ τό γ᾽ Ἀθήνη

πνοιῆι Ἀχιλλῆος πάλιν ἔτραπε κυδαλίμοιο

440

ἦκα μάλα ψύξασα· τὸ δ᾽ ἂψ ἵκεθ᾽ Ἕκτορα δῖον,

αὐτοῦ δὲ προπάροιθε ποδῶν πέσεν. αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς

ἐμμεμαὼς ἐπόρουσε κατακτάμεναι μενεαίνων,

σμερδαλέα ἰάχων· τὸν δ᾽ ἐξήρπαξεν Ἀπόλλων

ῥεῖα μάλ᾽ ὥς τε θεός, ἐκάλυψε δ᾽ ἄρ᾽ ἠέρι πολλῆι.

445

τρὶς μὲν ἔπειτ᾽ ἐπόρουσε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς

ἔγχεϊ χαλκείωι, τρὶς δ᾽ ἠέρα τύψε βαθεῖαν.

ἀλλ᾽ ὅτε δὴ τὸ τέταρτον ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος,

δεινὰ δ᾽ ὁμοκλήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

ἐξ αὖ νῦν ἔφυγες θάνατον κύον· ἦ τέ τοι ἄγχι

450

ἦλθε κακόν· νῦν αὖτέ σ᾽ ἐρύσατο Φοῖβος Ἀπόλλων,

ὧι μέλλεις εὔχεσθαι ἰὼν ἐς δοῦπον ἀκόντων.

ἦ θήν σ᾽ ἐξανύω γε καὶ ὕστερον ἀντιβολήσας,

εἴ πού τις καὶ ἔμοιγε θεῶν ἐπιτάρροθός ἐστι.

νῦν αὖ τοὺς ἄλλους ἐπιείσομαι, ὅν κε κιχείω.

455

ὣς εἰπὼν Δρύοπ᾽ οὖτα κατ᾽ αὐχένα μέσσον ἄκοντι·

ἤριπε δὲ προπάροιθε ποδῶν· ὁ δὲ τὸν μὲν ἔασε,

Δημοῦχον δὲ Φιλητορίδην ἠΰν τε μέγαν τε

κὰγ γόνυ δουρὶ βαλὼν ἠρύκακε. τὸν μὲν ἔπειτα

οὐτάζων ξίφεϊ μεγάλωι ἐξαίνυτο θυμόν·

460

αὐτὰρ ὁ Λαόγονον καὶ Δάρδανον υἷε Βίαντος

ἄμφω ἐφορμηθεὶς ἐξ ἵππων ὦσε χαμᾶζε,

τὸν μὲν δουρὶ βαλών, τὸν δὲ σχεδὸν ἄορι τύψας.

Τρῶα δ᾽ Ἀλαστορίδην, ὁ μὲν ἀντίος ἤλυθε γούνων,

εἴ πώς εὑ πεφίδοιτο λαβὼν καὶ ζωὸν ἀφείη

465

μηδὲ κατακτείνειεν ὁμηλικίην ἐλεήσας,

νήπιος, οὐδὲ τὸ ἤιδη ὁ οὐ πείσεσθαι ἔμελλεν·

οὐ γάρ τι γλυκύθυμος ἀνὴρ ἦν οὐδ᾽ ἀγανόφρων,

ἀλλὰ μάλ᾽ ἐμμεμαώς· ὁ μὲν ἥπτετο χείρεσι γούνων

ἱέμενος λίσσεσθ᾽, ὁ δὲ φασγάνωι οὖτα καθ᾽ ἧπαρ·

470

ἐκ δέ οἱ ἧπαρ ὄλισθεν, ἀτὰρ μέλαν αἷμα κατ᾽ αὐτοῦ

κόλπον ἐνέπλησεν· τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψε

θυμοῦ δευόμενον· ὁ δὲ Μούλιον οὖτα παραστὰς

δουρὶ κατ᾽ οὖς· εἶθαρ δὲ δι᾽ οὔατος ἦλθ᾽ ἑτέροιο

αἰχμὴ χαλκείη· ὁ δ᾽ Ἀγήνορος υἱὸν Ἔχεκλον

475

μέσσην κὰκ κεφαλὴν ξίφει ἤλασε κωπήεντι,

πᾶν δ᾽ ὑπεθερμάνθη ξίφος αἵματι· τὸν δὲ κατ᾽ ὄσσε

ἔλλαβε πορφύρεος θάνατος καὶ μοῖρα κραταιή.

Δευκαλίωνα δ᾽ ἔπειθ᾽, ἵνα τε ξυνέχουσι τένοντες

ἀγκῶνος, τῆι τόν γε φίλης διὰ χειρὸς ἔπειρεν

480

αἰχμῆι χαλκείηι· ὁ δέ μιν μένε χεῖρα βαρυνθεὶς

πρόσθ᾽ ὁρόων θάνατον· ὁ δὲ φασγάνωι αὐχένα θείνας

τῆλ᾽ αὐτῆι πήληκι κάρη βάλε· μυελὸς αὖτε

σφονδυλίων ἔκπαλθ᾽, ὁ δ᾽ ἐπὶ χθονὶ κεῖτο τανυσθείς.

αὐτὰρ ὁ βῆ ῥ᾽ ἰέναι μετ᾽ ἀμύμονα Πείρεω υἱὸν

485

Ῥίγμον, ὃς ἐκ Θρήικης ἐριβώλακος εἰληλούθει·

τὸν βάλε μέσσον ἄκοντι, πάγη δ᾽ ἐν νηδύϊ χαλκός,

ἤριπε δ᾽ ἐξ ὀχέων· ὁ δ᾽ Ἀρηΐθοον θεράποντα

ἂψ ἵππους στρέψαντα μετάφρενον ὀξέϊ δουρὶ

νύξ᾽, ἀπὸ δ᾽ ἅρματος ὦσε· κυκήθησαν δέ οἱ ἵπποι.

490

ὡς δ᾽ ἀναμαιμάει βαθέ᾽ ἄγκεα θεσπιδαὲς πῦρ

οὔρεος ἀζαλέοιο, βαθεῖα δὲ καίεται ὕλη,

πάντηι τε κλονέων ἄνεμος φλόγα εἰλυφάζει,

ὣς ὅ γε πάντηι θῦνε σὺν ἔγχεϊ δαίμονι ἶσος

κτεινομένους ἐφέπων· ῥέε δ᾽ αἵματι γαῖα μέλαινα.

495

ὡς δ᾽ ὅτε τις ζεύξηι βόας ἄρσενας εὐρυμετώπους

τριβέμεναι κρῖ λευκὸν ἐϋκτιμένηι ἐν ἀλωῆι,

ῥίμφά τε λέπτ᾽ ἐγένοντο βοῶν ὑπὸ πόσσ᾽ ἐριμύκων,

ὣς ὑπ᾽ Ἀχιλλῆος μεγαθύμου μώνυχες ἵπποι

στεῖβον ὁμοῦ νέκυάς τε καὶ ἀσπίδας· αἵματι δ᾽ ἄξων

500

νέρθεν ἅπας πεπάλακτο καὶ ἄντυγες αἳ περὶ δίφρον,

ἃς ἄρ᾽ ἀφ᾽ ἱππείων ὁπλέων ῥαθάμιγγες ἔβαλλον

αἵ τ᾽ ἀπ᾽ ἐπισσώτρων· ὁ δὲ ἵετο κῦδος ἀρέσθαι

Πηλεΐδης, λύθρωι δὲ παλάσσετο χεῖρας ἀάπτους.