|
|
XXV.
De lapide acato
Quando artifices quaerunt margarita, per acatum inveniunt eam. In grossiorem resticulam dimittunt eum in mare. Venit ergo acathes super margaretam et non movetur. Statim ergo urinatores secuntur restem et inveniunt margaretam.
Quomodo autem nascitur margerita pronuntiabo. Est lapis qui vocatur conchus, et venit ad litus maris matutino ante lucanum; et aperit os suum, et suscipiet auram et radios solis simul et lunae. Et sic nascitur margarita de superioribus astris.
Acates ergo qui invenit margaretam accipitur Iohannes: Ostendit preciosam margaretam, dominum Iesum Christum, de quo dixit: «Ecce agnus dei, ecce qui tollit peccata mundi» (Ioa. 1, 29). Mare autem saeculum dixerim. Urinatores, qui sursum fuerunt, chorus sanctorum. Medio autem concho velut duarum alarum, in his invenitur meus Salvator, hoc est veteris et novi Testamenti.
Dominus Iesus Christus est vera margareta; quem, tu homo, si volueris habere, «vende bona tua et da pauperibus» (Matth. 19, 21), et invenies eam.
|